Bir Şafaktan bir Şafağa,
Bir akşamdan bir akşama,
Merhaba demeden daha,
Bu gitmeler, gitmek değil.
Eğil salkım söğüt eğil,
Bu benimki sevda değil.
Zülfü Livaneli şarkısından...
Arkadaşlar,
Benim sevdam insanlarla aynı ateşin başında oturup paylaşmaktı.
Dolayısıyla sevdam olana ulaşmak için çok şeyler yaptım.
İnsanları, insan ayrımı yapmadan kamplara çağırdım.
Pek çok insan da bu çağrılarıma uyup kamplara geldi.
Birlikte demokrat, özgür, nitelikli kamplar yaptıık,
Arkadaşlıklar kurduk. Neşelendik, Hüzünlendik.
Karşımızdakini dost bildik. Yeri geldi sıkıntımızı paylaştık.
Bütün bunlar için pişman değilim asla. Ben yanlış bir şey yapmadım.
Bugün olsa bugün de yaptığım şeyleri aynen yaparım.
Ben bir kampçı ve karavancıyım.
Ömrümün son nefesinde yine böyleyim.