Merhaba arkadaşlar,
Bu gece birkaç kez kalktım ve en sonunda sabahleyin kalkıp kahvemi içmeye karar verdim. Ben bir karavancıyım ve benim gönlümde göçebelik var. Ama kendi rahatım için yerleşik bir hayat yaşıyorum. Yine de benim yüreğim göçebe. Bu hobimi yaparken ben gibi insanlarla tanışmak ve yardımlaşmak için dernek üyesiyim. Derneğimde ilerde çeşitli görevler de alabilirim. Ben gibi kampçı gezgin olan dostlarıma hizmet etmek, onların faydasına bir şeyler yapabilmek benim için bir istek. Ben yerleşik yaşamak zorundayım. Karavanda çok rahat edemiyorum evimdeki gibi. Olsun hayat böyle de güzel. Ben de evimde oturup gezenleri internetten takip ederek yapıyorum karavancılığımı. Benim imkanlarım buna yetiyor, bunu yapıyorum. Kitap okumayı severim. Evimde kitap okuyorum boş zamanlarımda. Ayaş'ta karavanımı koyacak bir karavan parkı malesef yok henüz. İlerde olursa belki karavanımı da getiririm.
