Sonunda, saat bir gibi de kortej başlıyor. Benzer kostüm giyen gruplar sırayla, yavaş yavaş geçiyorlar. Arada bir de maket giydirilmiş arabalar, üzerinde dans eden insanlarla geçiyor. Genç, yaşlı herkes orada, müzik ve şarkılar eşliğinde hem söylüyor hem de ilerliyorlar. Konfetiler, pullar atıyorlar. Bir kısmının elinde renkli boyalar var. Geçerken seyircinin yüzünü boyuyorlar. Bizim de yüzümüz rengarenk oluyor.
Bir Google bilgisi; bu surat boyama ritüeli, Hz. İsa'nın çocukluk dönemine dayanıyormuş. Hz. İsa'nın peygamber olacağı duyulması üzerine halk, yönetimin onu öldüreceği kaygısı ile şehirdeki tüm çocukların suratını boyayarak, Hz. İsayı kamufle etmişler. Bir Pazar günü yönetimin böyle bir niyeti olmadığı veya vazgeçtiği öğrenilince de tüm çocukları yıkayarak, temiz bir biçimde Pazartesi günü yeni bir haftaya başlatırlar. Rivayet bu.
Kortej çok kalabalık ve uzun. Adeta bir insan seli, geç geç bitmiyor. 2.5 saat sonra, ayakta durmaktan, müziğe eşlik etmekten, fotoğraf çekmekten yoruluyoruz. Ama eğlence müthiş.