Çok eski bir web tarayıcısı kullanıyorsunuz. Bu veya diğer siteleri görüntülemekte sorunlar yaşayabilirsiniz.. Tarayıcınızı güncellemeli veya alternatif bir tarayıcı kullanmalısınız.
2025, Güçlü The Campervan, Geziler Ve Yaşam Güncesi...
Ben bir köy öğretmeniyim. Onurlu şerefli bir insanım. Kimselerden bir şey istemedim almadım. Hayatımı özgürce yaşıyorum. Kimse de buna karışamaz. Yalanla dolanla da onurumu kırmayı başaramadılar. Kampçı dostlarımın güzel yürekli dostu olduğumu herkes biliyor...
İstediğim gibi olmaya, yaşamaya ve düşünmeye hakkım var. Din ve siyaset konuları da bana mecburi değil. Her yazdığımı önemsemeyin, He deyip geçin işte.
Bir şizofren hastası olarak ehliyetimi bile hekim gözetiminde ve izniyle kullanabiliyorum. Benim yapabildiğim karavancılık bana çok bile belki de...
Yapabildiğim kadarından da memnunum ben. Buna da şükür diyorum hep.
Allaha şükür ki araç kullanmama izin verdiler. Yoksa hayat çok zorlaşacaktı. Ama yine de bir kriz nedeniyle yine de ehliyetimi kaybedebilirim. Bu yüzden krize girmeyecek şekilde yaşamam çok önemli. Dedikoducuları iftiracıları kafaya takmak nedeniyle yaşanıyor her şey. Bunlardan uzak bir yaşam en güzel seçenek... Her ne olursa olsun özgür hayatıma devam etmek zorundayım. Çünkü hasta olup yatsam da sonunda aynı özgür hayatıma dönebildim şu ana kadar. Bunun da her zaman garantisi yok halbuki. Şu yaşandı, bu yaşandı ama yaşandı ve bitti nihayetinde meseleleri uzatmanın bir alemi yok. Beyin bu yükü kaldıramıyor. Kafaya takmak çok zararlı bir alışkanlık.
Traş kolonyamın yenisini sipariş ettim. Kargoyla sorunsuz geldi. Az az kullana kullana koca şişe nasıl bitiyor hayret. Her şeyin sonu var işte. Bir gün bu hayatın da sonu gelecek.