Ynt: Beyaz Güvercin Yolda ( Çoğunlukla Otoparkda )
Ahmet abi Babanım kıymeti bil abi
Ben 13 yaşında kaybettim babamı ve özlemi içimse saklı her aklıma gelişinde bu şiiri okurum
Buruktur Anılarımda Bayramlar
Çocukluğumdan beri,
Her bayram sabahı
Hüzün doldurur yüreğimi.
Gözlerim yaş dolar, ağlayamam.
Buruktur anılarımda bayramlar.
Sana zorla gönderildiğim, anlar gelir aklıma.
Soğuk, duygusuz karşılardın,
Beni ve küçüklerimi…
Gözlerinde beliren öfke ve tedirginliği anlayamazdım.
Tıpkı o küçük yüreklerin de, baba kavramını anlayamadıkları gibi…
Oysa bir tebessümün bile yeterdi.
Neden baba, neden ulaşılamazdın ki…
Hiç sevgiyle dokunmadın, okşamadın
O yüzden belki de, cılız kaldı saçlarım.
Korkusuzca koşup sana
Çocuk kollarımla sarılmadım doyasıya.
Nasıldır baba kokusu bilmedim.
Çekemedim içime
Eksik kaldı bir yanım.
Benim babam diyemedim, dilim de kaldı.
Benim babam, yabancıdan da öte…
Hasret büyüdüm sevgine…
Göz yaşlarım yanağımda asılı kaldı.
Biliyor musun?
Silmedin o çocuk yüzümü, gördüğün halde
Ve ben bir daha, bir daha…
Ağlamadım baba.
Ayaklarım defalarca takıldı, sendeledim
Hayatın engebeli, acımasız yollarında.
Düşmedim ama…
Düşmedim, direndim.
Ben de biliyordum, uzanmayacaktı elin
Kalsaydım darda…
Dostlarım, arkadaşlarım
Çocukluk bayramlarını anlattılar.
Özlem dolu, coşkulu…
Ben sustum baba
Hep sustum…
Kutlamak hala zor gelir bana
Bilmem belki de
Küskün kaldım, o buruk bayramlara.
Zoraki yaşanan birkaç dakika var yalnızca, hatırımda.
Senin bize ayırdığın zaman işte…
Yine bir bayram geliyor
Yine oturdu içime acılar,
Silemediğim anılar ve acılar depreşti
Yüreğim darda
Belki büyüdüm
Bu yaşa geldim ama
Hala çocuğum baba bir yanım eksik kaldı
Dilimde bu gün bir türkü takılı
‘’Baba bayramınız mübarek ola’’