Çıkışta su kaynatan ziyaretçileri geçim kapısı haline getiren sevimli Kamboçyalı çocuklardan biri peşime takıldı, ne söylesem umursamadı, elindeki kağıt yelpazeyle beni serinletmeye çalıştı, dinlenmek için durdukça bacaklarıma masaj yapmaya yeltendi. Benden bahşiş kopartamayacağını bakalım ne vakit anlayıp peşimi bırakacak derken iki saate yakın süre ısrarla takip etti. Açıkça para istemedi, sadece yanımda bekledi ve… Tahmin edileceği üzere gönül rahatlığıyla bahşiş verdim, belki de babasının günlük kazancından daha fazla parayı. Keşke yetişkinler de böyle kararlılıklarını korusalar, ama hırslarına yenik düşmeseler, dayatmacı ve talepkar tavır takınmasalar. Batılı yabancıların psikolojilerini birazcık çözseler, onlar da hiç yoktan para kazanabilirler…