Ynt: Tanışma Bölümü (Karavan)
Merhaba,
Her ne kadar GEZENBİLİR'e üye olalı 2 sene olduysa da, Karavan bölümünü eski meraklarımızın depreşmesi sonucunda son zamanlarda daha fazla ziyaret ve rahatsız eder olunca bir eksiğimi fark ettim. Bu da kendimi burada sizlere tanıştırmadığımdı ve umarım bu gecikmeli "Merhaba"mı hoş karşılar, bu sıcak ve samimi ortama beni de sığdırırsınız (
biraz hacmim geniştir de 
)...
------------------------------------------------------------------------------------
Bendeniz V.Ahmet PINAR; birkaç kuşaktır İstanbul kökenli olarak daimi ikametgahımız İstanbul'da olup, işyerim Çanakkale merkezde ve yazlık olarak da Geyikli'de bulunuyoruz. Ancak ben son 8 senedir yaşamımın büyük bölümünü Çanakkale'de geçiriyorum.
İlkokul 4.sınıftan itibaren Bakırköy-Ataköy'de büyüdüğüm için, gençlik zamanlarımı arkadaşlarımın da çalıştığı Ataköy kamping'de daha fazla çevre genişletebilmek(!) :
amacıyla geçiriyordum. 16'lı yaşlara geldiğimde, birkaç arkadaş ilk olarak kendimiz de kampçılık yaşayabilmek için biryerlere gidelim istedik. Ama o zamanlarda Kızılay çadırlarının dışında çadır bulmak zordu, bulunsa da bizim harçlıklarımız yeterli olmazdı...
İMÇ çarşısında brandacılar olduğunu bildiğimizden oraya giderek, çizimini kendi yaptığım bir çadırı diktirdim ve bir arkadaşla birlikte ilk kampımızı 1969 senesinde otostopla gittiğimiz Meriç nehri kıyısındaki bir parkta yaptık.
Okuldaki ağızdan büzmeli spor çantalarımızın dışında sadece çadırımız vardı, mat/uyku tulumu falan neredeee, aklımıza bile gelmedi, zaten "mat" diye birşey de yoktu bile. Akşam olup da yatacağımızda aklımıza geldiğinde ise vakit çok geçti, zaten çadırın zeminine birşey diktirmeyi bile düşünmemiş olmamdan dolayı kıyafetlerimizle çadırın içinde çaYıra yattık gitti...
Derken bu kampçılık yaşamı senelerce devam etti ve 1977'de evlendikten sonra da, her yaz başında Haziran-Eylül arasını kampinglerde yazlık sorunumuzu çözdük. Hatta eşim ikizlerimize bebek beklerken(
o zamanlarda bilmiyorduk, ultrason çok yeni idi) son 7,5 aylık olana dek ve doğumdan sonra ikizler 1,5 yaşında olduktan sonraki dönemlerde de 90'lara kadar hep kamplarda idik. Bu kamplarda herzaman 3 bacanak çadırlarda, kayınpederler ve 1 dünürü karavanlarıyla 5 aile idik...
Sonralarda iş-güç-yazlık alma falan, ara verdik. Ama kısmen çalışan da olsak, artık emekli olmamız sebebiyle o zamanlardaki keyifli günlerimiz bir akşam sohpetimizde gündeme geldi. Ve 2 bacanak ailecek bu işlere, bizim torunlardan 2.'sini de yakında yuvaya başlatana dek bir araştırma ve hazırlık yapma fikrine tekrardan meylettirdi.
Yine aynı 16'lı yaşlarımda kiralayarak basladigim MOTOSİKLETSEVER yaşamıma, zaman zaman (
yeni evlenip maddi imkansızlık ve KILIBIKLIK durumları : sebebiyle) ara vererek 42 senedir devam ediyorum. Hayatım boyunca hep spor yapmaya özen gösterdim ve bir hobi sahibi olmaya çalıştım ve becerebildim şükürler olsun ki. Kara kuşak sahibi Judo, Lisanslı Voleybol/Basketbol oyunculuğu, Lisanslı yelken yarışçılığı ve hocalığı ve 32 sene kadar avcılık ama tamamen kurallarıyla olmak kaydıyla. Şimdilerde sadece motosiklet, o da sınırlı... :-\
1962'li yıllardan beri oturduğumuz Ataköy'e en yakın, Bakırkoy Vita fabrikasının ara sokağındaki "bisikletçi Mustafa ağabey"in kendi Mobilet tarzı motorunu kiraladığım 16'lı yaşlarda bana, "
bu işi iyi düşünmem gerektiği"ni söylemişti. "
Bu iş öylesine bir hastalıktır ki, poponu değdirdiğin o seleden bir daha kurtaramazsın" demişti. Çok da haklıymış ama çok da keyifliymiş, yani iyi ki değdirmişim popomu seleye... ;D
1953 doğumlu olduğumdan bugünlerde artık 59 yaşımdayım, ama geçirdigim kalp rahatsızlığı sebebiyle aldığım kilolarıma (38 kg) rağmen kafayı takmazsam, 40'lı yaşlarda hissediyorum ve birçok o yaşlar civarında arkadaşlarım var. Hatta oğlum (
kızlarımın birinin kocası) motosiklet camiasından gurup arkadaşım olduğundan, bazen sohpetlerde dalar, bana eskiden olduğu gibi "VAP abi" diye hitap eder...
Ben ona bunu hissettirdiğim için, seviniyorum bu duruma...
Turizm işletmeciliği ile ilgilenip, 35 senelik evliyim ve senelerce motosiklette birlikte yol aldığım ikiz 2 kızım vardı. Ancak bir tanesi (
aynı zamanda iyi bir sürücü olan) 5 sene kadar önce yine MOTOSİKLETSEVER bir eş bulup evlendi. İkizin diğeri de 3 sene önce evlenip, beni
duble dede'liğe terfi ettirdiler sağ olsunlar.
Dolayısıyla senelerdir ikizlerimle birlikte guruplarla yaptığımız gezilerde artık motosikletimde yalnız başıma kaldım ve bu durum bana biraz farklı hissettirdi... Bu sebeple de son senelerde; senede azami 2 tane 5 bin km. civarında uzun soluklu geziler organize ediyorum ama, herhalde karavan yaşamından sonra o da artık senede 1'e, belki de tamamen sonlanmaya doğru meyledecektir... :
Bendeniz ve mütevazi ailem.
Bu yaz da geçti, torunlar biraz daha büyüdüler galiba :
(
ama bizler.............cık, yok canım büyümedik. Yok canııııııııııım, o da ne demek..! )
Bunlar da son yaptığımız 2 gezi raporunun linkleri, fazla fotoğraftan sıkılmazsanız buyurunuz.
http://www.ikiteker.org/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=15045&postdays=0&postorder=asc&start=75
http://www.ikiteker.org/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=15353&postdays=0&postorder=asc&start=60
Sabredip de buraya kadar okuduysanız bile sabrınızdan dolayı kutlar, çooook teşekkür ederim...
