yugun
YÜCEL GÜNDÜZ
Zaten gönül de belli bir yaştan sonra Denizi falan çok aramıyor. Belki yine de giderim bir yerlere. Adet yerini bulsun. Yine de çok sıcak ve kalabalık bölgelere inmiyorum.
Çok teşekkür ederim...gozunuz aydın Yucel bey karavanınıza kavusuyorsunuz
Arkadaşlar,
Kendim ve çevrem için iyi şeyler düşünmeye çalışıyorum. İyilik düşünüp iyiye yönelmeye çalışıyorum. Depresyondan bir türlü kurtulamıyorum. Mümkün olan en iyi koca olmaya çalıştım. Ama benim yapabileceklerim bu kadardı. Anlaşarak ayrıldık. Çok harcadığımı ve onun hakkını yediğimi düşünmüyorum. Sonuçta o da çalıştı ama hiçbir zaman gelirini benimle ve evin gideriyle paylaşmadı. Hem her şeye tek başıma yetiştim, Hem büyük şehirde yaşadım hem de kendime kocaman bir karavan yaptım. Evet ben bu hayatta pekçok şey yaptım. Ama bunları benim suçum olarak görmüyorum. Ben kamp yapmayı ve ateşin başındaki özgürlüğü, muhabbeti seven biriydim hepsi o. Eşim kamp hayatını ve gezmeyi benim gibi sevmedi ve benimle gittiğim yerlere gelmedi. Bu çok daha büyük bir duygusal kopuşun küçücük bir parçasıydı sadece. Boşanmamızda kampçı hayat tarzımın etkisinin çok büyük olduğunu düşünmüyorum. Benim eşim çok iyi bir eşti ve hiçbir zaman namusumu onurumu kıracak bir şey yapmadı. Ben de yapmadım. Son derece severek iki medeni insan olarak 2013 yılında ayrıldık. O zamandan beri kampçılık ateşimi tek başına sürdürüyorum. Böyle mutluyum da...
Doğru söylüyorsunuz. Sağolun.Hocam doğmak ve ölmek ne kadar doğalsa, evlenip boşanmakta o kadar doğaldır. Kafalar uymuyorsa zorlamaya gerek yok. Duygusal yönünüz ağır basıyor kafaya çok fazla takıyorsunuz, tabii bu bazen elde olmuyor ama birde iyi yönden bakın en azından çocuk yok, evliliği denediniz ve olmadı. Ben boşanan çiftlerde en çok çocuk için üzülüyorum. Geçmişe çok takılmayın derim, kendinizi sorgulayarak gereksiz yere yıpratıyorsunuz.