Ynt: Bulgaristan-romanya-ukrayna-rusya-estonya-letonya-litvanya-pol Seyahatim
Hostele döndüğümüzde bakıyorum sigaram bitmiş.Nerden alacağım.Birisine soruyorum.(Tarzanca) magazin diyor.Nerde magazin?Hemen karşıda.Bizim bakkal gibi birşey.Sigara almaya bakkala gidiyorum.İçeri girdiğimde 3 kişi var, kendi aralarında konuşuyorlar.Arada benim anlayabildiğim Türkçe kelimeler geçiyor.Herhalde Orta Asya Türkleri diyorum kendi kendime. One box red marlbora diyorum.Fiyatlar üzerinde yazıyor.70 ruble.Cebimde bozuklar var.Onlardan seçip veriyorum, ama kafam onlarda.Buralarda bir Türkle karşılaşmak hoş ulurdu.Dışarı çıkıyorlar, koluna dokunup soruyorum.Türk müsünüz?Türkçe''Yok ben İranlıyım''diyor.Türkçe biliyor.muhabbete başlıyoruz. Çemşid, bende Şeref,Türkiye'den.
Çemşid'in dedeleri Sivas dolaylarından yüzyıllar önce İran'a göç etmişler.Ona hemen orada kısa bir tarih anlatıyorum nasıl, neden İran'a göç ettiklerini.Bizi gördüğüne çok seviniyor.Zaten kaç gündür, kendimiz dışında Türkçe konuşmamışız.Aynı hostelde kalıyormuşuz.Beraber yürüyünce aynı yere gittik.Onlar hostelin bekar bölümünde kalıyorlar.yanında bir arkadaşı daha vardı. O Türkçe bilmiyordu.Görüşelim dedi Çemşid.Biz burdayız, ayrıldık.Hostelin bahçesinde bir banka oturduk, bizimkilerde havadan sudan konuşuyoruz.Bizim Çemşid elinde bir poşetle geldi.Şarap getirmiş.Açtık beraber içtik.Epey bir muhabbet ettik.Bize adresini, telefon numarasını verdi.İran'a davet etti.Tahran yakınlarında bir kasabada oturuyormuş.Epey muhabbet ettik.Yatıp biraz dinlenecektik ya zaman epey geçmiş,çarşıya gideceğiz diyerek Çemşid'den ayrıldık.Sonra kendi aramızda yaptığımız değerlendirmede Çemşid'in pek güvenilir olmadığı kanısına vardık.Gaz işi yapacaksın ama 10 euroluk hostelde kalacaksın.Pek inandırıcı değil.Bir gün İran'a gidersem o görüşümüze rağmen ona uğrayacağım.(Şimdiki gezi planım İran ama bu sene olmaz gibi.)
Yine arabamıza atladığımız gibi çarşıdayız.
Alexandrinsky Theatre civarlarına bir yere arabamızı park ediyoruz.Bu çevredeki bazı tarihi yerleri geziyoruz.Oradan tekrar nehir kenarına ulaşmak istiyoruz. büyük bir parkın içinde otururken (park kalabalıktı) bir yerden havai fişek sesleri geliyor.Düğün var herhalde diye düşünüyoruz.Ama patırtı bitecek gibi değil.Ne zenginmiş düğün sahibi.Bizde ilerliyoruz.Caddenin üzeri insan dolu, trafik yok.Havai fişekler Avrora gemisinin bulunduğu yerden patlatılıyor.Rusların özel bir günü olsa gerek diye düşünüyoruz.
28 Temmuzun Rusların donanma günü olduğundan haberimiz yok.Sokaklar cümbüş,arabalar süslü,votkalar su gibi, insanlar neşe içinde.Bizde onların arasına giriyoruz.Bir süre sonra kalabalık dağılıyor.Nehir boyu yürüyoruz.Biri yaklaşıyor yanımıza, sigara işaret ediyor, veriyorum ama adam yanındaki arkadaşına da istiyor.Elin memleketindeyiz, istersen verme.Genç teşekkür ediyor ama allahı var.Zaten vakitte geç oldu.Yarın yola devam
-hadi çocuklar gidelim.Burası gezmekle bitmez, diyoruz ve hostele dönüyoruz.Dönerken ünlü Nevsky Prospekt caddesinden arabayla geçiyoruz.Böylece Sankt Petersburg gezimizde bitiyor.
