YANI BAŞIMIZDAKİ UZAK ÜLKE İRAN
Üstad Özcan Yurdalan bir cümle ile özetlemiş.
Çoğumuz açısından yanı başımızdaki uzak ülke iran
Son zamanlarda insanların diline pelesenk olmuş tabir ile “bilgi sahibi olmadan fikir sahibi olan “ bir çoğumuza göre yine tek cümle ile anılan ülke.
-türkiye, iran olmasın
Bu cümleyi kuranların çoğunun iran hakkında azda olsa bilgiye sahip olduğuna inanmıyorum.
Pers kültüründen,iran’ın yetiştirdiği şairlerden ,iran sinemasından,İranlı müzisyenler ve güzel eserlerinden ,zerdüşt’ten,iran tarihinden,edebiyatından
Ve daha nicesinden bi haber insanımız.
Seyahat ettiğim ülkeler sebebiyle çok sorgulanıyorum. çevrem, arkadaşlarım dostlarım.
Neden asya,Avrupa değil diye soruyorlar.
Dilimin döndüğünce anlatmaya çalışıyorum.. Bir gezgin aşağıdaki cümle ile çok güzel özetlemiş doğuya seyahat nedenlerini..
( Ama belki de en önemlisi batıdan doğuya giderken paranın yerini insanlığın, alçaklığın yerini samimiyetin aldığını yaşayabilmek için )
Seyahatimden Çok çok önce net’te rastladığım iran’ı sevme nedenleri ile başlığı bitirip yol’a çıkma vaktidir.
http://www.moleschino.org/2006/08/24/irani-sevmek-icin-41-neden/
http://www.moleschino.org/2006/10/21/irani-sevmek-icin-41-neden-daha/
07.05.2010 KOCAELİ
İş yerinden kalkan servislerle iş çıkışı doğru otogara..
Üniversiteden arkadaşım,halen dostluğumuzun sürdüğü,benim onu çok sevdiğim,onunda beni ismimi oğluna verecek kadar sevdiği kenan’ın yanına gitmek üzere istikametimiz van.
Kenan van’ın Erciş ilçesinde yaşıyor ama Erciş otobüslerinin saatleri ile iş çıkış saatim uyuşmadığı için van otobüsüne bilet aldım.van’dan erciş’e geçmeyi planlıyorum.
Otobüs yaklaşık 1.5 saat gecikmeli olarak otogara geliyor.
Yan koltukta eskiden kaşar ustalığı yaptığı muş’a 13 sene üzerine giden yaşlıca bir amca var..yolculuk yaklaşık 22 saat sürecekmiş.iran öncesi antrenman.doğuya giden otobüslerde değişen bir şey yok.ayakkabı numarasının büyüklüğü ile kokunun kesafeti doğru orantılı.uyuyabildiğim sürece uyudum.bacaklarıma devamlı masaj yaptım ve yapabildiğim kadarıyla hareket ettirdim.
Arada Zafer Bozkaya’nın iran kitabınıda hatmettim.
08.05.2010 YOLLARDA BULURUM SENİ
Hala van otobüsündeyiz.muş’a bileti kesilmiş ama van’da otobüsten inmek isteyen vatandaşın çıkardığı tartışma hariç standart bir yolculuktu.içinden geçtiğimiz şehirlerden kayseri ve elazığ’ı beğendim.muavin van’da olacağımız saatte Erciş minibüsü olmayabilir dedi.tatvan acentasını aradılar orası da ,buradan da olmayabilir demiş.kenan ile görüştüm.
Tatvan’a girmeden ahlat yol ayrımında in ,oradan bulursun dedi.Bulamazsam kenan’ın bir aracı ahlat’ta. ya ahlat veya Tatvan’dan beni alacaklar.sapakta indim büyük çanta sırtımda ufak elimde ahlat yönüne giden yol’ a doğru yürüyorum.arkadan bir çocuk –hello hello bağırıyor. Az yürüyorum bir başkası -turist turist-.yol boyu 60-70 metre kadar yürüyüp araçlarında durabileceği geniş bir yerde otostop yapmaya başlıyorum.Yolun karşısındaki şantiyeden bir işçi heyyooo diye bağırıyor.el sallıyorum.
- Manyakmısın diyor.
Arkadaşları ile gülüşürlerken ben içimden elhamdülillah diyorum.
Bu durumlar için dağarcığımızda güzel kelimeler cevaplar var ama hem otostop’a konsantre olduğumuzdan hem de beni ecnebi zan etiklerinden cevap vermeyip gülüyorum.
3-5 dakika geçmiyor üzerinde yüzme kulübü yazan bir minibüs duruyor.kapıyı açıp Erciş diyorum.adilcevazı geçince Erciş yol ayrımında indiririz diyorlar.atlayıp en arkaya yerleşiyorum..4 palabıyıklı amca ve abla,teyzeler var içerde.yanımdaki pişmaniyelerden birini açıp dağıtıyorum.önümdeki amca ufak bir sorguya tabi tutuyor.ön koltukta ufak şirinmi şirin bir kız var.onunla şakalaşıyorum.inmeme yakın çok fena yağmur yağmaya başlıyor.arabadakiler benden çok telaş yapıyorlar..şansına yağmurda başladı diyorlar.dışardan
- şeker değiliz erimeyiz desem de
İçimden - moku yedin oğlun diyorum.
Allahtan sonradan biraz hafifliyor.üstüme bir kat daha giyiyorum.kafaya bandana ama asıl problem ayaklarda..her tarafı fileli sandaletimsi ayakkabıya bir şey yapamıyorum..
İnerken borcumu soruyorum 10 tl imiş.
Hayatımdaki ilk otostopta çok başarılı olduğumu düşünmüştüm ama para verince işin başarısı kalmadı.şöför de araçtan inip benimle birlikte otostopa yelteniyor.sen git diyorum.o ara bir araç geçiyor durmadan devam ediyor.minibüs gittikten sonra bir araç daha geçip gidiyor… derken gitmemiş.ilerde durup yanıma kadar geri gelince fark ediyorum..ercişli ama Ankara da müteahhitlik yapan kırmanci bir abimiz.hayırdır diyor buralarda tek başına.gerçi bir şey olmaz diyede ekliyor.kısa hikayemi uzunca anlatıyorum.yandaki amca gazetecimisin diye soruyor.
Hayır seyyah oldum gezerim diyorum.erciş girişte indiriyorlar.kenanı aramıştım.oda ineceğim yere malzeme dağıtımında –kenan gıda toptancısı- kullandıkları vip minibüsü gönderip beni aldırıyor.hem doğulu hem sizi seven hem de güçlü kuvvetli bir arkadaşınız varsa kucaklaşırken aman dikkat.ben daha önceden tecrübeli olduğumdan uyarıyorum.ağır ol birader.iran öncesi kaburga çatlatmayalım.hasretle kucaklaşıyoruz.dükkanda biraz takıldıktan sonra kenanın evine gidiyoruz.uyarmama rağmen 4-5 çeşit yemek.üzerine çay,kuruyemiş,meyve derken mideyi şişiriyoruz..normalde seyahatlerden evvel az yemek yemeğe dikkat ederim ama şimdi yemesek olmaz.gözler yavaştan kapanıyor.yatma vakti.
Üstad Özcan Yurdalan bir cümle ile özetlemiş.
Çoğumuz açısından yanı başımızdaki uzak ülke iran
Son zamanlarda insanların diline pelesenk olmuş tabir ile “bilgi sahibi olmadan fikir sahibi olan “ bir çoğumuza göre yine tek cümle ile anılan ülke.
-türkiye, iran olmasın
Bu cümleyi kuranların çoğunun iran hakkında azda olsa bilgiye sahip olduğuna inanmıyorum.
Pers kültüründen,iran’ın yetiştirdiği şairlerden ,iran sinemasından,İranlı müzisyenler ve güzel eserlerinden ,zerdüşt’ten,iran tarihinden,edebiyatından
Ve daha nicesinden bi haber insanımız.
Seyahat ettiğim ülkeler sebebiyle çok sorgulanıyorum. çevrem, arkadaşlarım dostlarım.
Neden asya,Avrupa değil diye soruyorlar.
Dilimin döndüğünce anlatmaya çalışıyorum.. Bir gezgin aşağıdaki cümle ile çok güzel özetlemiş doğuya seyahat nedenlerini..
( Ama belki de en önemlisi batıdan doğuya giderken paranın yerini insanlığın, alçaklığın yerini samimiyetin aldığını yaşayabilmek için )
Seyahatimden Çok çok önce net’te rastladığım iran’ı sevme nedenleri ile başlığı bitirip yol’a çıkma vaktidir.
http://www.moleschino.org/2006/08/24/irani-sevmek-icin-41-neden/
http://www.moleschino.org/2006/10/21/irani-sevmek-icin-41-neden-daha/
07.05.2010 KOCAELİ
İş yerinden kalkan servislerle iş çıkışı doğru otogara..
Üniversiteden arkadaşım,halen dostluğumuzun sürdüğü,benim onu çok sevdiğim,onunda beni ismimi oğluna verecek kadar sevdiği kenan’ın yanına gitmek üzere istikametimiz van.
Kenan van’ın Erciş ilçesinde yaşıyor ama Erciş otobüslerinin saatleri ile iş çıkış saatim uyuşmadığı için van otobüsüne bilet aldım.van’dan erciş’e geçmeyi planlıyorum.
Otobüs yaklaşık 1.5 saat gecikmeli olarak otogara geliyor.
Yan koltukta eskiden kaşar ustalığı yaptığı muş’a 13 sene üzerine giden yaşlıca bir amca var..yolculuk yaklaşık 22 saat sürecekmiş.iran öncesi antrenman.doğuya giden otobüslerde değişen bir şey yok.ayakkabı numarasının büyüklüğü ile kokunun kesafeti doğru orantılı.uyuyabildiğim sürece uyudum.bacaklarıma devamlı masaj yaptım ve yapabildiğim kadarıyla hareket ettirdim.
Arada Zafer Bozkaya’nın iran kitabınıda hatmettim.
08.05.2010 YOLLARDA BULURUM SENİ
Hala van otobüsündeyiz.muş’a bileti kesilmiş ama van’da otobüsten inmek isteyen vatandaşın çıkardığı tartışma hariç standart bir yolculuktu.içinden geçtiğimiz şehirlerden kayseri ve elazığ’ı beğendim.muavin van’da olacağımız saatte Erciş minibüsü olmayabilir dedi.tatvan acentasını aradılar orası da ,buradan da olmayabilir demiş.kenan ile görüştüm.
Tatvan’a girmeden ahlat yol ayrımında in ,oradan bulursun dedi.Bulamazsam kenan’ın bir aracı ahlat’ta. ya ahlat veya Tatvan’dan beni alacaklar.sapakta indim büyük çanta sırtımda ufak elimde ahlat yönüne giden yol’ a doğru yürüyorum.arkadan bir çocuk –hello hello bağırıyor. Az yürüyorum bir başkası -turist turist-.yol boyu 60-70 metre kadar yürüyüp araçlarında durabileceği geniş bir yerde otostop yapmaya başlıyorum.Yolun karşısındaki şantiyeden bir işçi heyyooo diye bağırıyor.el sallıyorum.
- Manyakmısın diyor.
Arkadaşları ile gülüşürlerken ben içimden elhamdülillah diyorum.
Bu durumlar için dağarcığımızda güzel kelimeler cevaplar var ama hem otostop’a konsantre olduğumuzdan hem de beni ecnebi zan etiklerinden cevap vermeyip gülüyorum.
3-5 dakika geçmiyor üzerinde yüzme kulübü yazan bir minibüs duruyor.kapıyı açıp Erciş diyorum.adilcevazı geçince Erciş yol ayrımında indiririz diyorlar.atlayıp en arkaya yerleşiyorum..4 palabıyıklı amca ve abla,teyzeler var içerde.yanımdaki pişmaniyelerden birini açıp dağıtıyorum.önümdeki amca ufak bir sorguya tabi tutuyor.ön koltukta ufak şirinmi şirin bir kız var.onunla şakalaşıyorum.inmeme yakın çok fena yağmur yağmaya başlıyor.arabadakiler benden çok telaş yapıyorlar..şansına yağmurda başladı diyorlar.dışardan
- şeker değiliz erimeyiz desem de
İçimden - moku yedin oğlun diyorum.
Allahtan sonradan biraz hafifliyor.üstüme bir kat daha giyiyorum.kafaya bandana ama asıl problem ayaklarda..her tarafı fileli sandaletimsi ayakkabıya bir şey yapamıyorum..
İnerken borcumu soruyorum 10 tl imiş.
Hayatımdaki ilk otostopta çok başarılı olduğumu düşünmüştüm ama para verince işin başarısı kalmadı.şöför de araçtan inip benimle birlikte otostopa yelteniyor.sen git diyorum.o ara bir araç geçiyor durmadan devam ediyor.minibüs gittikten sonra bir araç daha geçip gidiyor… derken gitmemiş.ilerde durup yanıma kadar geri gelince fark ediyorum..ercişli ama Ankara da müteahhitlik yapan kırmanci bir abimiz.hayırdır diyor buralarda tek başına.gerçi bir şey olmaz diyede ekliyor.kısa hikayemi uzunca anlatıyorum.yandaki amca gazetecimisin diye soruyor.
Hayır seyyah oldum gezerim diyorum.erciş girişte indiriyorlar.kenanı aramıştım.oda ineceğim yere malzeme dağıtımında –kenan gıda toptancısı- kullandıkları vip minibüsü gönderip beni aldırıyor.hem doğulu hem sizi seven hem de güçlü kuvvetli bir arkadaşınız varsa kucaklaşırken aman dikkat.ben daha önceden tecrübeli olduğumdan uyarıyorum.ağır ol birader.iran öncesi kaburga çatlatmayalım.hasretle kucaklaşıyoruz.dükkanda biraz takıldıktan sonra kenanın evine gidiyoruz.uyarmama rağmen 4-5 çeşit yemek.üzerine çay,kuruyemiş,meyve derken mideyi şişiriyoruz..normalde seyahatlerden evvel az yemek yemeğe dikkat ederim ama şimdi yemesek olmaz.gözler yavaştan kapanıyor.yatma vakti.
