Vakit darlığından çok istesem de Şehitleri Anma Yürüyüşü'ne katılamadım. Sarıkamış'a akşam üzeri gittim, kısaca gezip döndüm. Trende hep pulmanda gittim geldim. Yolcu olmadığından iki vagonu boşaltıp ısıtma sistemini kapattılar. Ben boş vagonlara geçtim, önümdeki koltuğu döndürdüm, soğuk iklim giysilerimi kuşanıp kendi başıma ayaklarımı uzatarak yayıla yayıla seyahat ettim. Giderken aslen Karslı olan ama Erzurum'da yaşayan biriyle sohbet ettik. Atçılık, okçuluk ve cirit üzerine uzun uzun konuştu. Erzurum olimpiyatlarında ateşi ilk kendisinin yaktığını, alevli okunu atışını, insanların alkışlamasını anlattı, çok güzeldi
Kars'ta tanıdığın var mı, karnın aç mı, kardeşimi arayım sana hemen yatak hazırlasın diye çok ısrarcı oldu sağolsun. Dönüşte sohbet etmesem de Erzurum'dan binen bir Kayserili vatandaşımızın bitmek bilmeyen telefon görüşmeleri çok güldürdü. Nasıl insanlar varmış hayret ettim. Güldüm durdum ağlanacak halimize. Daha ayrıntısı bana kalsın