dronder
www.hayatdis.com
herkese selam...
dün akşam saat 23.50 de telefonum çaldı. arayan izoff dan umuttu. değirmenderenin dağında mahsur kalmış. saat 21.00 dan beri orhun çıkarmak için uğraşmış ama başarılı olamamış. bizden yardım istiyordu. tabi bizde üstümüze düşen görevi yerine getirdik.
00.00 sularında yapılan telefon trafiğinde cevat abi, mustafa abi ve ben hazırlandık ve yola koyulduk...
benim zj yi ve ben kalırsam çekmesi için cevat abinin ford f250 sini aldık...
orhun bizi değirmendere migrosta karşıladı. ve dağa çıkmaya başladık. önde ben arkada cevat abi umutun kaldığı yere geldik. son rampada f250 yi bıraktık...
yer gerçekten çok pisti. iki türlü eğim vardı. araç yolda durmuyor sürekli sağa yatmak istiyordu. benim umutun arkasına geçip arabayı ters döndürüp umutu arkadan çekmem gerekiyordu. ama araç sağa kaydığı için ilk önce sol lastik için iz açtık. azda olsa faydası oldu. umutu geçerkende araç kayıp çarpmasın diye zj yi vinçledik.
ben dönüp umutu vinçlemeye başladım fakat umut sürekli yolun kenarına kayıyordu ve en sonunda ağaca bir kaç cm kala durdu. daha fazla çekip hasar vermek ya da oluşan hasarı büyütmemek için vinçlemeyi durdurduk...
rampanın başında bıraktığımız f250 yi alıp umutu çaprazdan öne çekip ağaçtan kurtarmayı denemeye karar verdik. fakat cevat abi umutu vinçlerken aracın arkasını kaştan kaydırdı ve derilmesine ramak kaldı. sonra ben daha yukarı çıkıp çaprazdan cevat abiyi vinçledim. tabi koca f250 yi çekmek kolay değil ilk önce benim aracı ağaca bağlayıp sabit nokta yaptık ondan sonra cevat abiyi çektim. (bu arada vinç arayışında olanlara kesinlikle taboru tavsiye ederim. t-max in iki katı hızla çekiyor ve o kadar vinçlemeye bana mısın demedi. bu arada çektiği araç f250 3 tonluk bir yaratık.) cevat abi kaştan kurtulunca hasar vermeyi de göze alarak umutu vinçlemeye başladık. birazda bilek gücü desteği ile ağaçtan kurtardık. sonra umutu o bayırdan alıp yukarı koyduk. sıra geldi f250. yine benim zj yi sabit nokta yapıp f250 yi vinçlemeye başladık. tabor yine bana mısın demeden koca f250 çekti çıkardı. bu arada cevat abi de şafttan destekli mekanik vinç var ama halat terse dönünce sıkıştı ve iş göremez oldu. bu sebepten bütün yük tabora bindi...
kurtarma operasyonu bu şekilde tamamlandı...
öne umut arkasına ben en arkaya da cevat abi geçip dönüş yoluna çıktık... bu arada saat 4.30 oldu...
geldiğimiz yerden dönmek imkansızdı başka bir yol aramaya koyulduk ki mustafa abi son anda bir patika fark ett. umut ile ikisi yaya keşfe çıktı ve yolun sonu medeniyete çıkınca daldık yola, ve bizi üstümüzdeki çamurlar ile zor kabul edecek medeniyete ulaştık...
bu arada saat 5.00 olmuştu. gölcükte sabah çorbamızı içip evlerimize döndük...
yorucu, soğuk, ıslak, riskli, heyecanlı, dayanışmalı bir gece sabaha karşı sona erdi...
ben vaktin çoğunu direksiyonda geçirdiğim için hiç foto yok... cep telefonuyla çektiği 3 foto var...
görseller elime ulaştıkça paylaşacağım...
dün akşam saat 23.50 de telefonum çaldı. arayan izoff dan umuttu. değirmenderenin dağında mahsur kalmış. saat 21.00 dan beri orhun çıkarmak için uğraşmış ama başarılı olamamış. bizden yardım istiyordu. tabi bizde üstümüze düşen görevi yerine getirdik.
00.00 sularında yapılan telefon trafiğinde cevat abi, mustafa abi ve ben hazırlandık ve yola koyulduk...
benim zj yi ve ben kalırsam çekmesi için cevat abinin ford f250 sini aldık...
orhun bizi değirmendere migrosta karşıladı. ve dağa çıkmaya başladık. önde ben arkada cevat abi umutun kaldığı yere geldik. son rampada f250 yi bıraktık...
yer gerçekten çok pisti. iki türlü eğim vardı. araç yolda durmuyor sürekli sağa yatmak istiyordu. benim umutun arkasına geçip arabayı ters döndürüp umutu arkadan çekmem gerekiyordu. ama araç sağa kaydığı için ilk önce sol lastik için iz açtık. azda olsa faydası oldu. umutu geçerkende araç kayıp çarpmasın diye zj yi vinçledik.
ben dönüp umutu vinçlemeye başladım fakat umut sürekli yolun kenarına kayıyordu ve en sonunda ağaca bir kaç cm kala durdu. daha fazla çekip hasar vermek ya da oluşan hasarı büyütmemek için vinçlemeyi durdurduk...
rampanın başında bıraktığımız f250 yi alıp umutu çaprazdan öne çekip ağaçtan kurtarmayı denemeye karar verdik. fakat cevat abi umutu vinçlerken aracın arkasını kaştan kaydırdı ve derilmesine ramak kaldı. sonra ben daha yukarı çıkıp çaprazdan cevat abiyi vinçledim. tabi koca f250 yi çekmek kolay değil ilk önce benim aracı ağaca bağlayıp sabit nokta yaptık ondan sonra cevat abiyi çektim. (bu arada vinç arayışında olanlara kesinlikle taboru tavsiye ederim. t-max in iki katı hızla çekiyor ve o kadar vinçlemeye bana mısın demedi. bu arada çektiği araç f250 3 tonluk bir yaratık.) cevat abi kaştan kurtulunca hasar vermeyi de göze alarak umutu vinçlemeye başladık. birazda bilek gücü desteği ile ağaçtan kurtardık. sonra umutu o bayırdan alıp yukarı koyduk. sıra geldi f250. yine benim zj yi sabit nokta yapıp f250 yi vinçlemeye başladık. tabor yine bana mısın demeden koca f250 çekti çıkardı. bu arada cevat abi de şafttan destekli mekanik vinç var ama halat terse dönünce sıkıştı ve iş göremez oldu. bu sebepten bütün yük tabora bindi...
kurtarma operasyonu bu şekilde tamamlandı...
öne umut arkasına ben en arkaya da cevat abi geçip dönüş yoluna çıktık... bu arada saat 4.30 oldu...
geldiğimiz yerden dönmek imkansızdı başka bir yol aramaya koyulduk ki mustafa abi son anda bir patika fark ett. umut ile ikisi yaya keşfe çıktı ve yolun sonu medeniyete çıkınca daldık yola, ve bizi üstümüzdeki çamurlar ile zor kabul edecek medeniyete ulaştık...
bu arada saat 5.00 olmuştu. gölcükte sabah çorbamızı içip evlerimize döndük...
yorucu, soğuk, ıslak, riskli, heyecanlı, dayanışmalı bir gece sabaha karşı sona erdi...
ben vaktin çoğunu direksiyonda geçirdiğim için hiç foto yok... cep telefonuyla çektiği 3 foto var...
görseller elime ulaştıkça paylaşacağım...
