edebiyatçı
Zirve
AL GÖZÜM SEYREYLE DÜNYA SENİNDİR
Küçük bir hikaye vardır:“Bir varmış, bir yokmuş; bir zamanlar, memleketin birinde "yüreği yerleşik" kızlar yaşarmış.Annelerinin eşarplarını köşesinden büzer, duvak yapıp aynaya bakarlarmış.Bebeklerine, türlü giysi diker, ninniler söylerlermiş.Gel gelelim aynı memlekette "yüreği çingene" bir kız daha varmış; halıya boylu boyunca uzanır, dünya atlasına bakar ve gözlerini yumarmış.Gözlerini açtığında da parmağını dokunduğu diyarda olduğunu düşlermiş.Aradan zaman geçmiş, pireler berberlikten, develer tellallıktan vazgeçmiş.Herkesin düşü gerçekleşmiş. "yüreği yerleşik" kızlar sahici duvaklar takıp bebeklerine ninniler söylemiş."yüreği çingene" kız ise parmağını koyduğu her yeri gezmiş.”
Ruhu çingene biri olarak geldim dünyaya.Duvak takıp bebeğime ninniler de söyledim iklimden iklime türküler de söyledim.Okumaya ilk atlaslardan başladım. Her zaman büyülüydü rengarenk insanlar,çeşit çeşit diller,farklı tatlar,değişik inançlar ama en çok da yollar, yollar…Değişik bir ülkede, gittiğim şehre yaklaştıkça yollara dizilen tabelaları okumak kadar heyecan vermedi hiçbir şey
aris 30km-Milano 50km-New York 40mil…Niagara şelalesinde suların yüzüme vuran serinliği,Venedik’te gondolların büyüsü, Almanya’da Yahudi toplama kampında insan yakan sobalar,Bosna’da mermi yağmuru yemiş sokaklar,Yunanistan’da ata yadigarı topraklar, İsviçre’de Alpler, Çin’de çekik gözlüler, Hollanda’da yel değirmenleri, laleler ve daha neler neler düşlerimden gerçeğe döküldü.Otuz yılda 21 ülke attım heybeme ama şimdi 22.si için içimdeki çingenenin çığlıkları ile boğuşuyorum.
Küçük bir hikaye vardır:“Bir varmış, bir yokmuş; bir zamanlar, memleketin birinde "yüreği yerleşik" kızlar yaşarmış.Annelerinin eşarplarını köşesinden büzer, duvak yapıp aynaya bakarlarmış.Bebeklerine, türlü giysi diker, ninniler söylerlermiş.Gel gelelim aynı memlekette "yüreği çingene" bir kız daha varmış; halıya boylu boyunca uzanır, dünya atlasına bakar ve gözlerini yumarmış.Gözlerini açtığında da parmağını dokunduğu diyarda olduğunu düşlermiş.Aradan zaman geçmiş, pireler berberlikten, develer tellallıktan vazgeçmiş.Herkesin düşü gerçekleşmiş. "yüreği yerleşik" kızlar sahici duvaklar takıp bebeklerine ninniler söylemiş."yüreği çingene" kız ise parmağını koyduğu her yeri gezmiş.”
Ruhu çingene biri olarak geldim dünyaya.Duvak takıp bebeğime ninniler de söyledim iklimden iklime türküler de söyledim.Okumaya ilk atlaslardan başladım. Her zaman büyülüydü rengarenk insanlar,çeşit çeşit diller,farklı tatlar,değişik inançlar ama en çok da yollar, yollar…Değişik bir ülkede, gittiğim şehre yaklaştıkça yollara dizilen tabelaları okumak kadar heyecan vermedi hiçbir şey

