Artvin - Rize (Karçal, Kaçkar)

[okyt]

Gitmek,

Alıp başını uzaklara..

Uzak..

Nedir?

Tanımadığın, gitmediğin, bilmediğin;

arka mahallen bile bazen uzakken sana

"Uzak"tan kastın nedir?

Yoksa bilinmeze yolculuk mudur?

Tanımadığın-tanışamadığın mıdır?

Zaman denen şey dünya üzerinde herkes için aynı şekilde akıp giderken senin ortak olamadığın milyarlarca insanın sevinçleri, üzüntüleri, kısaca AN'ları mıdır sana uzak olan..

Güvenli dediğin limanından gemini bilinmeze avara etmen midir?

sabah dokuz-akşam beş
hafta içi-hafta sonu
ay başı-ay sonu
yılbaşı-yılsonu

Sana hızlıca akıp gidiveren zaman "uzak" dediğin yerde bildiğin koşuşturmadan uzak olunca nasılda yavaş akar..

Zaman nasıl olurda bu kadar göreceli olur..

Tanımadığım Türkiye günlüğü...

bu da Can YÜCEL'den.

Bugünlerde herkes gitmek istiyor

Bugünlerde herkes gitmek istiyor.

Küçük bir sahil kasabasına, Bir başka ülkeye, dağlara, uzaklara…

Hayatından memnun olan yok. Kiminle konuşsam aynı şey…

Her şeyi, herkesi bırakıp gitme isteği. Öyle “yanına almak istediği üç şey” falan yok.

Bir kendisi. Bu yeter zaten. Her şeyi, herkesi götürdün demektir.

Keşke kendini bırakıp gidebilse insan. Ama olmuyor.

Hadi kendimize razıyız diyelim, öteki de olmuyor.

Yani her şeyi yüzüstü bırakmak göze alınmıyor.

Böyle gidiyoruz işte. Bir yanımız “kalk gidelim”, öbür yanımız “otur” diyor.

“Otur” diyen kazanıyor. O yan kalabalık zira…

İş, güç, sorumluluk, çoluk çocuk, aile, Güvende olma duygusu…

En kötüsü alışkanlık. Alışkanlığın verdiği rahatlık, Monotonluğun doğurduğu bıkkınlığı yeniyor.

Kalıyoruz… Kuş olup uçmak isterken, ağaç olup kök salıyoruz. Evlenmeler…

Bir çocuk daha doğurmalar… Borçlara girmeler… İşi büyütmeler…

Bir köpek bile bizi uçmaktan alıkoyabiliyor.

“Sırtında yumurta küfesi olmak” diye bir deyim vardır;

Evet, sırtımızda yumurta küfesi var hepimizin, Kendi imalatımız küfeler.

Ama eğreti de yaşanmaz ki bu dünyada. Ölüm var zira.

Ölüme inat tutunmak lazım, İnadına kök salmak lazım. Bari ufak kaçışlar yapabilsek.

Var tabii yapanlar, ama az. Sadece kaymak tabakası. Hepimiz kaçabilsek…

Bütçe, zaman, keyif… Denk olsa. Gün içinde mesela…

Küçücük gitmeler yapabilsek.

Ne mümkün. Sabah 9, akşam 18 Sonra başka mecburiyetler

Sıkışıp kaldık. Sırf yeme, içme, barınmanın bedeli Bu kadar ağır olmamalı.

Hayatta kalabilmek için bir ömür veriyoruz.

Bir ömür karşılığı, bir ömür yani. Ne saçma…

Bahar mıdır bizi bu hale getiren? Galiba.

Ben her bahar aşık olmam ama

Her bahar gitmek isterim.

Gittiğim olmadı hiç, Ama olsun…

İstemek de güzel.

.......................

BORÇKA-ARTVİN 24.08.2010

Evet ben gittim-sayılabilir-..

Ne mi öğrendim?

sadece bir adım atmanın yeterli olduğunu öğrendim..

Teması gezi olmayan bir forumla beraber burada da Arvin ve Rize'yi kapsayan anı/fotoğraflarımı paylaşacağım..

 

[okyt]

Ynt: Artvin - Rize (Karçal, Kaçkar)

ARTVİN-Macahel-Camili Köyü

Vadinin Türkiye tarafı betonarme iki binadan sonra sınır hattı var. Arka sırtlarda Macahelin Gürcistan tarafındaki köy görülmekte..

"Macahel;Türkiye-Gürcistan sınırında bulunan, Türkiye’de 6, Gürcistan’da 12 köyü içine alan Karçal dağlarıyla çevrili bir bölgenin adı. Artvin’in Borçka ilçesine bağlı el değmemiş doğal güzellikteki Camili, Düzenli, Efeler, Kayalar, Maral ve Uğurlu köyleri Macahel böylesinde yer alıyor. 3428 metre yükseklikteki Karçal Dağları, biyolojik çeşitlilik açısından Türkiye'nin en önemli yerlerinden biri. Macahel bölgesi; zengin yaban hayatı, bitki çeşitliliği, bozulmamış iğne yapraklı ormanları, doğal anıt ağaçlarıyla çok etkileyici. İşte bu nedenlerle UNESCO 2005 yılında Paris’te düzenlediği toplantıda, aralarında Türkiye’den Macahel’in de yer aldığı 17 ülkeden 23 sahayı, Dünya Biyosfer Rezerv Ağına ekledi. Böylece Macahel, ülkemizin ilk biyosfer rezerv alanı olarak tescillenerek koruma altına alınmış oldu"

İstanbul-Trabzon-Hopa-Borçka-Camili noktalarının herbiri farklı araçlarla aşıldıktan sonra akşam altıda Camili Köyüne vardım.. Konaklama Temanın Pansiyonunda.

Ertesi gün rota Maral Şelalesi olur derken Pansiyonu işleten Nuri abinin de tavsiyesiyle Gorgit Yaylasına çıkacak grupla yolculuk. Efeler Köyünden Gorgit Yaylasına üç saatlik yolculuk başlıyor..

Gorgit Yaylası koruma altında. Yolu olmayan ve olmayacak ender yaylalardan olduğunu öğreniyoruz..

Ağzımızı açık bırakan manzaralarla yolculuk keyifli bir şekilde devam ediyor..

Manzara her on adımda bir değişiyor..

Bölgenin rehberi va aynı zamanda Gorgit'te bir pansiyon girişimi olan İsmail'in yayla evine nihayet vardık. Yöresel ikramlar ile öğle yemeği burada. Manzara mükemmel.

 

[sertem41]

Ynt: Artvin - Rize (Karçal, Kaçkar)

Bu güzel başlangıç yazılarınızdan sonra görsel bir şölen ile devam etmeniz gerçekten hoştu.

Gerçekten güzel bir paylaşımınız olmuş, elleriniz dert görmesin, yüreğinize sağlık.

Her zaman gitmek isteyipte bir türlü nasip olmayan bizlere güzel bir sunum yapıyorsunuz.

Konunun devamını ilgi ile takip etmeye devam edeceğim.

Selamlar.

 

[okyt]

Ynt: Artvin - Rize (Karçal, Kaçkar)

Bu güzel başlangıç yazılarınızdan sonra görsel bir şölen ile devam etmeniz gerçekten hoştu.

Gerçekten güzel bir paylaşımınız olmuş, elleriniz dert görmesin, yüreğinize sağlık.

Her zaman gitmek isteyipte bir türlü nasip olmayan bizlere güzel bir sunum yapıyorsunuz.

Konunun devamını ilgi ile takip etmeye devam edeceğim.

Selamlar.

Teşekkür ederim.

İnşallah ileride görmeniz mümkün olur.

Doğa ve insanlar oldukça davetkar. Artvin gerçekten gizli bir Cennet.

 

[oort cloud]

Ynt: Artvin - Rize (Karçal, Kaçkar)

Kelimenin tam anlamı ile muhteşem ....
Topice girdim, fotograflarınıza bakıp mest oldum. :
Tekrar tekrar baktım, genelde, beğendiğim bir foto olduğunda nadir olarak kayıt ederim ,
Maalesef beğenmediğim çıkmadı ve hepsini kayıt etmek zorunda kaldım ...
Bu fotolar ile ilgili arşivinizin başına bir şey gelir ise benden çekinmeden isteyebilirsiniz. ;D
Şaka bir yana ,paylaşım için çok teşekkürler, yeni fotolarınızı dört gözle bekleyeceğim.
Sevgi ile kalın

 

[sertem41]

Ynt: Artvin - Rize (Karçal, Kaçkar)

Umarım konun devamı gelecektir diye umut ediyorum.

Ayrıca hikayenin başlangıcından anlatmaya başlarsanız bize de yol göstermiş olursunuz.

İzlediğiniz Rota, geçtiğiniz yollar, kaldığınız yerler, gezinin süresi vb. gibi detaylar konuya daha bir ayrıntı sağlayacak bize de rehber olacaktır.

Tekrar teşekkürler.

 

[okyt]

Ynt: Artvin - Rize (Karçal, Kaçkar)

Yılın üç yüz küsür gününü terk edilmiş geçiren yaylanın terk edilmiş zamanlarından birindeyiz..

STOP tuşuna basılmış, hayat aynen durmuş burada. Bu kadar güzel kalmasının nedeni yılda sadece yayla çıkışında yaz öncesi yirmi gün, sonbahar öncesi yayla dönüşü yirmi gün kullanılması mıdır acaba bilinmez. Buraya yeryüzü nimetleri verilirken cömert davranıldığını düşünüyorum.

Evler aldatmasın o kadar ufaklarki aslında, eğilerek ancak yürüyebiliyoruz. Bir karış pencere haricinde birşey yok, elektrik yok, hayat gün aydınlığıyla başlıyor karanlıkla duruyor..

Suyumuz her daim buz gibi..

Öğle yemeği yendikten, sıcacık yayla çayı içildikten, masalsı yayla evlerinin arasında gezindikten sonra geri dönüş yolculuğumuz başladı..

 

[okyt]

Ynt: Artvin - Rize (Karçal, Kaçkar)

Kelimenin tam anlamı ile muhteşem ....
Topice girdim, fotograflarınıza bakıp mest oldum. :
Tekrar tekrar baktım, genelde, beğendiğim bir foto olduğunda nadir olarak kayıt ederim ,
Maalesef beğenmediğim çıkmadı ve hepsini kayıt etmek zorunda kaldım ...
Bu fotolar ile ilgili arşivinizin başına bir şey gelir ise benden çekinmeden isteyebilirsiniz. ;D
Şaka bir yana ,paylaşım için çok teşekkürler, yeni fotolarınızı dört gözle bekleyeceğim.
Sevgi ile kalın

Çok Teşekkür ederim..

Fotoğrafları beğenmeniz ve de mesaj atma inceliğini göstermiş olduğunuz için ayrıca teşekkürler..

Umarım konun devamı gelecektir diye umut ediyorum.

Ayrıca hikayenin başlangıcından anlatmaya başlarsanız bize de yol göstermiş olursunuz.

İzlediğiniz Rota, geçtiğiniz yollar, kaldığınız yerler, gezinin süresi vb. gibi detaylar konuya daha bir ayrıntı sağlayacak bize de rehber olacaktır.

Tekrar teşekkürler.

Tabiki

Sabah en erken İstanbul-Trabzon uçuşu ile Trabzona indikten sonra Trabzon otogarından saat başı kalkan otobüsler ile Hopaya gittim. Oradan Borçka minibüsü ile borçkaya. Aslında Trabzon dan direk Borçka üzerinden Artvin otobüsleri de varmış, bunu sonradan öğrendim. Öğleden sonra saat 3-4 gibi Macahel tarafında bulunan Camili, Maral,Efeler köyü minibüsleri ile Camiliye vardım.

Camilide sanırım 5-6 kişiye ait köy evi pansiyonu var. Birde Temanın inşa ettiği 10-12 odalı bir Pansiyonu var..

 

[bacarmobil]

Ynt: Artvin - Rize (Karçal, Kaçkar)

insanın içi gidiiiiyooooooor içiiiiiiiii

 

[sertem41]

Ynt: Artvin - Rize (Karçal, Kaçkar)

Çok Teşekkür ederim..

Fotoğrafları beğenmeniz ve de mesaj atma inceliğini göstermiş olduğunuz için ayrıca teşekkürler..

Tabiki

Sabah en erken İstanbul-Trabzon uçuşu ile Trabzona indikten sonra Trabzon otogarından saat başı kalkan otobüsler ile Hopaya gittim. Oradan Borçka minibüsü ile borçkaya. Aslında Trabzon dan direk Borçka üzerinden Artvin otobüsleri de varmış, bunu sonradan öğrendim. Öğleden sonra saat 3-4 gibi Macahel tarafında bulunan Camili, Maral,Efeler köyü minibüsleri ile Camiliye vardım.

Camilide sanırım 5-6 kişiye ait köy evi pansiyonu var. Birde Temanın inşa ettiği 10-12 odalı bir Pansiyonu var..

Ayrıntılar için teşekkürler, gerçekten çok güzel gidiyoruz, harika fotoğrafların devamıda geliyor bu arada.

Bu bölge ile ilgili daha önceden sanırım bilginiz vardı, yada size de daha önceen bilgiler verildi sizde ona göre yola çıktınız sanırım, Kendi araçlarımızla buradaki bölgelere nasıl gidebiliriz acaba?

Saygılar.

 

[okyt]

Ynt: Artvin - Rize (Karçal, Kaçkar)

insanın içi gidiiiiyooooooor içiiiiiiiii

Haklısınız, oraları gördükten sonra bu koşuşturmaca, bu sanallık, bu hız gerçekten fazla geliyor bi müddet.. Sonra eskisi gibi aynı tas aynı hamam; insanın doğası gereği..

Ayrıntılar için teşekkürler, gerçekten çok güzel gidiyoruz, harika fotoğrafların devamıda geliyor bu arada.

Bu bölge ile ilgili daha önceden sanırım bilginiz vardı, yada size de daha önceen bilgiler verildi sizde ona göre yola çıktınız sanırım, Kendi araçlarımızla buradaki bölgelere nasıl gidebiliriz acaba?

Saygılar.

Teşekkür ederim Sn. Serhat

Bölgeyle ilgili hiçbirşey bilmiyor vaziyette bir hafta gezindim internette. Gezinin Artvin kısmı için Referans tümüyle internet Geziyi planlamada biraz Gezenbilir, biraz google, biraz google maps kullandım. ama plan Camiliye gidene kadarmış. Ben mapsdan çizdiğim rotaların çıktısını da yanıma almış güzel güzel tek başıma gezerim diyordum ama o doğayı görünce bunun imkansız olduğunu orada anladım. Yani Camiliden sonrası spontane gelişti..

Aracınız eğer profil resminizdeki canavar ise çıkamıyacağınız yer yok diyebilirim Orada herkeste ford minibüs var dağ, bayır geziyorlar

 

[okyt]

Ynt: Artvin - Rize (Karçal, Kaçkar)

efeler köyü

Bu insanların yüzyıllardır bu patikayı kullandığını ve etrafta günlükçü turistlerin tek tük ambalaj atıklarından başka doğayla bir olmayan birşey olmadığını düşünecek olursak doğaya olan saygılarını daha iyi anlayabiliriz..

iki buçuk saat süren ve 1800 metrelerden başlayan geri dönüş 900 metrelerdeki efeler köyünde son buluyor..

 

[serkan35]

Ynt: Artvin - Rize (Karçal, Kaçkar)

Bir Artvinli olarak çok teşekkürler emeğinize sağlık,,,

 

[okyt]

Ynt: Artvin - Rize (Karçal, Kaçkar)

Bir Aetvinli olarak çok teşekkürler emeğinize sağlık,,,

Teşekkür ederim, çok şanslısınız. Artvin tam bir gizli Cennet; keşfedilmemiş güzellik..

 

[okyt]

Ynt: Artvin - Rize (Karçal, Kaçkar)

camili - maral köyü - maral şelalesi

26.08.2010

tema pansiyonda köy kahvaltısı

bugünkü yürüyüş tek başına, camili-maral köyü-maral şelalesi, gidiş geliş yaklaşık 15 km..

şelaleye giden yolu tarif etmek isteyen pansiyondakilere ses çıkarmıyorum, dinliyorum, uzun uzun tarif ediyorlar yolu ama içimden Allah Allah dümdüz yol neyini tarif ediyorlar desem de 3 kez yanlış yola sapınca anlıyorum gerekliliğini tarifin..

 

[okyt]

Ynt: Artvin - Rize (Karçal, Kaçkar)

güzergahın en başından beri bahçe kenarlarından yediğim göz hakkı sayılabilcek taze fındıkla doyuyorum neredeyse..

Meğer pansiyonda anlatılan yeşil tenteli yer burasıymış. farkında olmadan burayı yaklaşık bir saat geçtikten sonra değil suyun kaynağını suyun dahi kalmadığını görmeme rağmen tırmanmaya daha güzel fotoğraf çekme umuduyla nasıl olsa patika var diye devam ediyorken artık Gürcistan sınırını geçmek üzere olduğumu düşünerek geri döndüm. çünki yasak bölge tabelasını geçeli baya olmuştu...

Dönüşte çardakta oturan genç çifti görür görmez; ben onlara soruyorum şelaleyi onlar bana. Daha sonra anlıyoruz şelaleye inişin terasın hemen altından olduğunu. Gezgin damat gönülsüz gelin balayısı gibi görünen çiftin gezisinin yağan yağmurun da etkisiyle gelin için bir eziyete dönüştüğünü hemencecik anlıyorum. onları orada bırakıp iniyorum aşağı..

Şelaleye iniş; neredeyse dikine inen merdivenler işi her ne kadar kolaylaştırsa da gerçekten zahmetli..

Hava çıktım çıkalı kapalı, arada yağmurlu; hırsla daha tepeye daha yukarı tırmanırken fark etmediğim inceden inceden yağan yağmurdan neredeyse sırılsıklam olduğumdan mıdır, havanın soğuğuyla beraber şelalenin dibinde oluşan hava akımıyla dağılıp ikinci bir yağmur etkisi yapan akan sudan mıdır, yoksa derinlik fobisi olan benim dibi belli olmayan suya girmedeki korkusundan mıdır bilmem fazlasıyla tereddüt ettim ama azmettim bi çırpıda suya girdim. İstem dışı çığlıklarla girdiğim su tek kelime ile buz ama şelalenin tam altı gerçekten fena. Şelalenin altında çivi gibi bedene saplanan suyun altında birkaç saniye bile zor durunca anlıyor insan suyun parçalayıcı etkisini...