Ynt: Sevdiğimiz Yollar
Merhaba,
Bir yol daha eklemek istiyorum:
-Gemlik-Orhangazi Yolu İznik Ayrımı(güney)/İznik Gölü güneyi/İznik/Mekece Yolu:
İznik Gölünün güneyinden, zeytinliklerin içinden bu yolda sık sık mola verir, keyifli anlar yaşayabilirsiniz.(Balık yeme olanağı var, çay da harika göl kıyısında) Yol, burada çeşitli köylerin içinden geçer. (Sölöz gibi) İznik'e yaklaşırken, adını daha çok bir üzümden bildiğiniz Müşküle Köyüne de uğrarsanız iyi olur. Anayola 2-3 km.lik bir uzaklıkta bildiğim. Ünlü sanatçı Halil Ergün'ün köyü, bir zeytinci köyü. Belki anımsayanlar olacaktır; bundan birkaç yıl önce, basında da yer alan bir seçim öyküsü var bu köyün. Hani köyün delilerini, muhtarı protesto etme amacıyla, ihtiyar heyetine seçen köy... Köyün bayağı ilginç bir siyasal geçmişi de var.
Daha sonra zeytinlikler ve üzüm bağlarının(müşküle) içinden geçerek İznik'e ulaşırsınız. İznik, çok bilinen bir yer; geçiyorum.
İznik-Mekece arası yol, yavaş yavaş yükselirken sebze ve meyve bahçelerinin, tarlalarının içinden geçer. Sırık domatesleri, ayva, erik ve kiraz ağaçları... mevsimine göre ya çiçektedir ya da meyve vermiştir. Şahane bir doğanın içinden ilerlersiniz, doyamazsınız. Mekece'ye yaklaştığınızda, yüksekten Pamukova-Geyve Ovasını görürsünüz. Buradaki manzara ayrı bir güzeldir. Burası ile (Mekece Rampası) ilgili bir anım var. Sanırım 1977 Yılının baharı. Adapazarı'ndan Bursa'ya gidiyorum. (Adapazarı-Pamukova-Mekece-İznik-İznik Gölü güneyi-Gemlik-Bursa) Adapazarı'ndan çıktık, müthiş bir sis. Görüş mesafesi çok kısa. Canım sıkıldı. Pamukova'yı geçtik, Mekece'ye geldik ama otobüs kağnı arabası mübarek. Mekece'den sonra, bilirsiniz rampa vardır. Döne döne çıkmaya başladık. Çıktıkça, sis azaldı azaldı ve hiç kalmadı. İşte o an Pamukova yönüne doğru enfes bir manzara karşımızdaydı. Ova, bir sis denizinin içinde görülmez olmuştu. Hani çeşitli karadeniz fotoğraflarında görürsünüz ya sisli manzaralardan, işte onların bir benzeri. Ben, Egeli biri olarak, bu türden sisli manzaralara pek alışkın olmadığım için, nefesim kesilmişti adeta. O an, yanımda bir fotoğraf makinesi olmadığına çok üzülmüştüm. İnanın bir makinem olsaydı, otobüs sürücünün ne yapar eder aracı durdurmasını sağlardım. Bu yoldan bu yaşıma değin çok geçtim; o rampaya geldiğimde hala o günü ve o anı anımsarım, içim bir hoş olur....
Cavid Sezen