Ynt: Motosikletle Gürcistan-çeçenistan-dağıstan-rusya-ukrayna
Bol sohbetli neşeli bir gecenin ardından, sabah erkenden kalkıyoruz. İki gün boyunca bize ev sahipliği yapan Volgograd'daki evimizi derleyip topluyoruz. Bu arada evde çamaşır makinasının olması, bizim için büyük nimetti. Kirlenen eşyalarımızı güzel şekilde yıkayıp, üstü başı sıfırlayıp yola çıktık
Volgograd'dan sonra, Ukrayna'ya giriş için iki adet sınır kapısı var. Birincisi 350 km mesafedeki Lugansk (Ukrayna'da bir şehir) kapısı, diğeri 580 km lik Rostov üzerinden gidilen ikinci kapı. Biz ilkini tercih ettik, çünkü Rusya girişinde yaşadığımız sıkıntıdan sonra, her türlü gecikme ihtimaline karşın en kısa yoldan Ukrayna'ya kendimizi atmanın çaresini aradık.
Sınıra gelmeden önce, karnımızı doyurmak için kısa bir mola veriyoruz.
Karşıya doğru giden yol, Moskova Asfaltı
Bu Tırlarda sanırım Rus malı, yollardan epeyce var.
Sınıra gelmeden hemen önce bir markette, elimizdeki rubleleri, uUkrayna parası grivna ya (Hrivna) çeviriyoruz. Rusya sınırında Rus plakalı araçlarla diğer araçlar arasında bazı statü farklılıkları var (normaldir). Rus araçları daha hızlı ilerleyen ayrı bir gişeden işlem yapıyorlar. Sıra bize geldiğinde evraklarımızı gişedeki memura veriyoruz. Bingo yine aynı sorun karşımıza çıkıyor, ''göçmenlik kartlarınız nerede'' hay göçmeninize de size de diye başlayacakken, bir kadın memur o kağıtdan doldurmamız için, bize iki tane veriyor. Neymiş bu meşhur kağıt diye uzun uzun baktım, insanın kafayı sıyırmaması elde değil, o forma sadece ama sadece ad, soyad, uyruk ve pasaport numarası yazılıyor. Rusya imparatorluğunun, yedi ceddinin kulaklarını nasıl çınlattığımı, siz tahmin edersiniz...
Neyse evrakları doldurup, Ukrayna tarafına geçiyoruz. Kapıdaki asker bize greencard sigortası soruyor, olmadığını söylüyoruz, yapacak yer varsa yapın diyoruz. Bizi 10 dakika kadar beklettikten sonra (bu arada gelen her rus arabasından 1000 ruble yaklaşık 60 lira alıp cebe indiriyorlar) boş bir sıraya sokuyorlar (iyiye işaret değil sanırım ) abilerle başbaşa kalıyoruz. Polisin işi bittikten sonra, bilin bakalım bize doldurmamız için bize ne veriyorlar. Doğru tahmin Rusya sınırında doldurduğumuz deklarasyon kağıdının aynısından, daha da kötü olanı bu evrak Ukraynaca. Gerçi bize ikiside farketmiyor Allahtan Rusya'da doldurduğumuzu atmamışdık , ona bakarak aynı yerleri dolduruyoruz, hemen hemen aynısı zaten. Sonra gümrük memuru bizi binanın içine çağırıyor, kendisi için de 10 euro istiyor, biz ona cebimizde kalan bozuk rus rublelerini gösteriyoruz, rubleyi istemiyor, al takke ver külah, en son 10 dolara fit oluyor, Gürcü taksici Vasili'nin verdiği, 1 dolarlardan, 10 doları denkleştirip Ukrayna'ya adım atıyoruz. Rusya sınırı dahil toplam geçiş süresi 2.5 saat, ve ortada Greencard yok
Ukrayna'ya girer girmez yollar size hoşgeldin diyor, cidden kötü. Planımız Lgansk olasada, vaktin erken olması nedeniyle geceyi geçirmek için rotamızı Donetsk'e çeviriyoruz..
Sanırım burada Navigasyonun azizliğine uğruyoruz, zira gittiğimiz yollar, anayol yerine daha çok köylerden geçiyor. Donetsk'e 50 km kala yolda benzin için duruyoruz. Pompacımız, senden benden Türk Saim kardeşim çıkıyor. Kendisi Ahıska Türkü, sürgünden sonra anavatanına en çok bu kadar yaklaşabilmiş, abisi Bursa'da oturyormuş, (kısmet belki okur) . Kendisne gece Donetsk'de kalacağımızı söylüyoruz, kesinlikle gece şehre girmemmizi, Kırım yolu üzerinde oteller olduğunu, şehir trafiğinin çok çetin olduğunu söylüyor. Allahtan onu dinliyoruz, sınır stresinden sonra, Donetsk trafiğini hiç çekemezdik doğrusu.
Saim'in tarif ettiği gibi bir otele yerleşiyoruz fakat sanırım bizim otel o biçim bir yer, anladığımız kadarıyla saatlik oda tarifesi mevcut
Bol sohbetli neşeli bir gecenin ardından, sabah erkenden kalkıyoruz. İki gün boyunca bize ev sahipliği yapan Volgograd'daki evimizi derleyip topluyoruz. Bu arada evde çamaşır makinasının olması, bizim için büyük nimetti. Kirlenen eşyalarımızı güzel şekilde yıkayıp, üstü başı sıfırlayıp yola çıktık
Volgograd'dan sonra, Ukrayna'ya giriş için iki adet sınır kapısı var. Birincisi 350 km mesafedeki Lugansk (Ukrayna'da bir şehir) kapısı, diğeri 580 km lik Rostov üzerinden gidilen ikinci kapı. Biz ilkini tercih ettik, çünkü Rusya girişinde yaşadığımız sıkıntıdan sonra, her türlü gecikme ihtimaline karşın en kısa yoldan Ukrayna'ya kendimizi atmanın çaresini aradık.
Sınıra gelmeden önce, karnımızı doyurmak için kısa bir mola veriyoruz.
Karşıya doğru giden yol, Moskova Asfaltı
Bu Tırlarda sanırım Rus malı, yollardan epeyce var.
Sınıra gelmeden hemen önce bir markette, elimizdeki rubleleri, uUkrayna parası grivna ya (Hrivna) çeviriyoruz. Rusya sınırında Rus plakalı araçlarla diğer araçlar arasında bazı statü farklılıkları var (normaldir). Rus araçları daha hızlı ilerleyen ayrı bir gişeden işlem yapıyorlar. Sıra bize geldiğinde evraklarımızı gişedeki memura veriyoruz. Bingo yine aynı sorun karşımıza çıkıyor, ''göçmenlik kartlarınız nerede
'' hay göçmeninize de size de diye başlayacakken, bir kadın memur o kağıtdan doldurmamız için, bize iki tane veriyor. Neymiş bu meşhur kağıt diye uzun uzun baktım, insanın kafayı sıyırmaması elde değil, o forma sadece ama sadece ad, soyad, uyruk ve pasaport numarası yazılıyor. Rusya imparatorluğunun, yedi ceddinin kulaklarını nasıl çınlattığımı, siz tahmin edersiniz...Neyse evrakları doldurup, Ukrayna tarafına geçiyoruz. Kapıdaki asker bize greencard sigortası soruyor, olmadığını söylüyoruz, yapacak yer varsa yapın diyoruz. Bizi 10 dakika kadar beklettikten sonra (bu arada gelen her rus arabasından 1000 ruble yaklaşık 60 lira alıp cebe indiriyorlar) boş bir sıraya sokuyorlar (iyiye işaret değil sanırım
) abilerle başbaşa kalıyoruz. Polisin işi bittikten sonra, bilin bakalım bize doldurmamız için bize ne veriyorlar. Doğru tahmin Rusya sınırında doldurduğumuz deklarasyon kağıdının aynısından, daha da kötü olanı bu evrak Ukraynaca. Gerçi bize ikiside farketmiyor Allahtan Rusya'da doldurduğumuzu atmamışdık , ona bakarak aynı yerleri dolduruyoruz, hemen hemen aynısı zaten. Sonra gümrük memuru bizi binanın içine çağırıyor, kendisi için de 10 euro istiyor, biz ona cebimizde kalan bozuk rus rublelerini gösteriyoruz, rubleyi istemiyor, al takke ver külah, en son 10 dolara fit oluyor, Gürcü taksici Vasili'nin verdiği, 1 dolarlardan, 10 doları denkleştirip Ukrayna'ya adım atıyoruz. Rusya sınırı dahil toplam geçiş süresi 2.5 saat, ve ortada Greencard yok Ukrayna'ya girer girmez yollar size hoşgeldin diyor, cidden kötü. Planımız Lgansk olasada, vaktin erken olması nedeniyle geceyi geçirmek için rotamızı Donetsk'e çeviriyoruz..
Sanırım burada Navigasyonun azizliğine uğruyoruz, zira gittiğimiz yollar, anayol yerine daha çok köylerden geçiyor. Donetsk'e 50 km kala yolda benzin için duruyoruz. Pompacımız, senden benden Türk Saim kardeşim çıkıyor. Kendisi Ahıska Türkü, sürgünden sonra anavatanına en çok bu kadar yaklaşabilmiş, abisi Bursa'da oturyormuş, (kısmet belki okur) . Kendisne gece Donetsk'de kalacağımızı söylüyoruz, kesinlikle gece şehre girmemmizi, Kırım yolu üzerinde oteller olduğunu, şehir trafiğinin çok çetin olduğunu söylüyor. Allahtan onu dinliyoruz, sınır stresinden sonra, Donetsk trafiğini hiç çekemezdik doğrusu.
Saim'in tarif ettiği gibi bir otele yerleşiyoruz fakat sanırım bizim otel o biçim bir yer, anladığımız kadarıyla saatlik oda tarifesi mevcut
