İki Motosiklet Rusya, Kazakistan, Kırgızistan, Özbekistan Gezisi (rehber)

[teneke_celebi]

Buraları da gezip dolaştıktan sonra yavaş yavaş yola çıktım. Sıradaki şehir Hive. Buhara – Hive arası 470 km. bu kadar km. boyunca sağım solum Kızılkum Çölü. Hava sıcak ama yol en azından otoban gibi, bölünmüş yol. Özbekistan’da gördüğüm en güzel yollardan biriydi. Bir 140-150 km. giderken yolun diğer tarafından gelen iki motorcu gördüm. Daha önceden takip ettiğim Konar Göçer (Tuna Duman) ve Demir Atlı Yörük (Adem Çolak) karşılaştım. Yolun diğer tarafından gördüğümde, daha önceden haberleştiğimizden onların olduğunu tahmin ettim.

Kızılkum Çölünün ortasında süt kardeşler gibi birbirimizi görünce epey sevindik. Birbirimize yol ve rota hakkında bilgiler verdik. Adem Çolak Down To Earth adı altında, Orta Asya’yı dolaşarak otizmli çocuklarla buluşup onalar moral verip, etkinlikler yapıyor. Ve en büyük özelliği de efe kıyafetini giyip olur olmaz yerlerde zeybek oynuyor. Gerçekten on numara bir insan, bende heyecanla takip ediyorum. Bugün itibarı ile 62 gündür yollarda.

Birbirimize veda edip aksi yönlere doğru yolumuza devam ettim. Buhara’da benzini fullememe rağmen, yolu güzel bulunca basınca yakıt bitmek üzere oldu. Çölün ortasındayım, benzinlik yok, bırakın benzinliği yerleşim yeri bile yok. 170-180 yardırırken yakıtım yetsin diye 50 ile gitmeye başladım. Hive ‘ye 100 km. mesafede, benzinimin bitmesine 20 km. kala yolun diğer tarafında market gibi bir yer görüp bir umut benzin sordum. Var deyince gözlerim yaşardı resmen. LT. 600,000 som dedi, ver dedim 1 milyon som olsa da alacam artık. 10 LT. alıp yola devam ettim. Gece 21:00 gibi şehre gidip bir hostel bulup yerleştim.

 

[teneke_celebi]

07.08.2018 (21. Gün)
Hive – Jaslıg

Gece kaldığım hostelde karşık yatakhede kalmıştım. Gece diğer gezginler klimayı açmış bende tam klimanın karşısında yatmıştım. Sabah bir baş ağrısı, bir halsizlik yataktan 10:00 da zor kalktım. Mideyi de bozmuşuz. Kahvaltıdan sonra bile masadan zor kalktım. Bir gün daha kalayım, akşama kadar yatıp dinleneyim dedim ama Rusya vizem bitmek üzere olduğundan günlerin çok önemi vardı. Zar zor kalkıp, toparlandım, motoru çıkardım. Hostelden çıkana kadar 5-6 defa kenefi ziyaret ettim.

Hive’nin anlamı Arapçada “lezzetli anlamına geliyor. Burası 2600 yıldır varolan, 1600 lü yıllarda Buhara’ya rakip olması için mimarlar ve ustalar şehre getirilip, günümüze kadar ulaşan yapılar inşa edilir. Aynı zamanda tarih kitaplarından tanıdığımız Harezmiler’in devlet kurduğu harezm bölgesinde yer alır. Harezmi ve El Biruni bu bölgede doğmuştur. Şehri çepeçevre saran 10 km.lik bir sur ile kaplı olan yere İtchan Kala (İçeri Kale) olarak adlandırılıyor. Zamanından burada 7000 kişinin yaşadığı tahmin ediliyormuş. İç kaleye 4 büyük kapıdan girilir. Güneyde Taş Kapı, Batıda Ata Kapı, Kuzeyde Bahçe Kapı ya da Buhara Kapı ve zamanında esir ticareti ile ünlenen Doğudaki Pehlivan Kapı kentin 4 ana girişidir.

Cuma Camii:
Burası 18. Yüzyılın sonlarında inşa edilmiş, 215 ahşap sütunu ile 52 metrelik dev bir minareye sahip en önemli eserlerden biridir. Zaten hemen hemen bütün eserler yan yana gibi bir şey. Hepsi kale içinde olduğundan gezmesi de çok kolay

 

[teneke_celebi]

Medreselerin hepsi restorasyon görmüş ve bir kaç tanesi sanat merkezi, lokanta gibi kullanılıyor

Ala Kuli Han Kervansaray:

Abdullah Han Medresesi:

İslam Hoca Minaresi:

 

[teneke_celebi]

Bu minarenin tepesine 8,000 som karşılığında çıkılıyor. Epey yüksek olan bu minareden tüm Khiva ayaklarınızın altında kalıyor.

Bu da benim hasta, yorgun ve bitkin halim

Bu şehir gezdiğim tarihi yerlerin içinde beni en çok etkileyen şehir oldu. Kapıdan girince direkt 1500 lü yıllara giriş yapıyorsunuz. O ana cadde aynı korunmuş, sağda solda satıcılar. Medreseler, camiler, kervansaraylar her şey yan yana. Çok huzur dolu bir şehir. Burası Buhara’ya 450 km. uzaklıkta bir şehir. Ve bu arada yerleşim yeri yok denecek kadar az, buraya çöldeki vaha da deniliyor. Zamanında ipek yolundaki en önemli duraklardan biriymiş. Ben gitmeden önce böyle bir şehir olduğunu bile bilmiyordum. Hep Semerkand, Buhara isimleri öne çıkıyordu fakat burayı gördükten sonra diğerlerinin önemi çok da kalmadı.

Normalde burada birkaç gün kalınması gerekir ama vize süremin dolması nedeni ile buraya da bir gün ayırabildikten sonra yola devam ettim. Akşam saat 21:00 gibi Jaslıg’a geldim. Bu hasta halimle daha fazla sürmeyim diye burada kalmaya kara verdim. Buraya gelene kadar da yine çölden geldim. Çok fazla yerleşim birimi de yoktu, benzin yine sıkıntı, hiçbir yerde yok. Gece uğraşacağıma, gündüz bakarım bir çaresine diyip girdim içeri. Burası aslında Tır parkı, ama benden başkası da yoktu. Karma yatakhanede yatak aldım. Daha üzerimi değiştirmeden o yorgunlukla beş dakika uzanayım dedim. Gözümü açtığımda saat 3:00 olmuş, üzerimi değiştirip tekrar yattım.

 

[teneke_celebi]

08.08.2018 (22. Gün)
Jaslıg (Özbekistan) – Atırav (Kazakistan)

Sabah yine 8:00 gibi zar zor uyanıp, yola çıktım. 160 km. gidip Kazak sınırına geldim. Tabii yol yine çöl yolu ve bozuk, sağda solda yine benzinlik yok. Sınıra geldim ama yine yakıt yok, orda polislere sordum bilmiyorum dedi, orda su satan biri bekle dedi ben getirteyim. Telefon açtı bir yere 5 dk. Sonra bisikletli bir çocuk 10 lt. benzinle çıkageldi. Tabii litresi yine 700 somdan. Mecbur aldık yakıtı, içinde ne olduğunu bile bilmiyoruz fakat yapacak bir şey yok. Sınırı sorunsuz bir şekilde geçtim. Çok da uzun sürmedi.

Sınırdan Beyneu’ya kadar yol resmen berbattı, 80 km.lik bir yolu üç saatte geçebildim. Beyneu’dan Atırav’a kadar yol fena değildi. Artık dönüşe geçtiğimden bir yere uğramadım. Zaten çöldesin çok da görecek bir yer yok. Toplamda bugün 750 km. yaparak gece 23:00 gibi Atırav’da bir otelde kaldım.

09.08.2018 (23. Gün)
Atırav (Kazakistan) – Kochubey (Dağıstan, Rusya)

Sabah erkenden katlım motorumu hazırlayıp yakıtımı fulledim. Jaslıg’dan beri beni takip eden karabulutlar sonunda yağmura döndü, hemen yağmurluklarımı giydim. Yola öyle devam ettim.

Müslüman Mezarlığı:

350 km. sürdükten sonra Rusya sınırına geldim. İlk başlarda yol güzeldi ama sınır yoluna saptıkça yollar berbat olmaya başladı. Özellikle son 90 km.si tam anlamıyla berbattı. İçim dışıma çıktı, bu taraflarda sınır yolları genelde böyle. Sınıra saptığınız an berbat olan yol daha da berbat oluyor. Hoplaya zıplaya sınıra geldim. Kazak sınırını sorunsuzca geçip, Rus sınırına geldim. Beni yine burada da 2,5 saat beklettiler. Yine sorguya aldılar, saçma sapan sorular burada da geldi. Hem hastayım, hem yorgun bir de bu olunca sinir katsayım yükseldi. Bir süre sonra tamam dediler, geçebilirsiniz. Aklıam gelen bütün şiirleri okudum.

Aklımda nedense Volgagrad kalmış. Mahaçkale’ye döneceğime, Volgagrad’a doğru döndüm. Tabela da yazan Волгоград yazısını gördükçe saptım. Bir süre sonra, deniz görmem gerekir derken neden nehir görüyorum acaba diye düşündüm. Durup haritaya baktım ki, yanlış gittiğimi gördüm. Meğer 110 km. içeri girmişim. Napalım derken dönmeye karar verdim. (Dönmez olaydım)

Yol değişik olsun bari diyerek aynı yolu geri döndüm, Dağıstan’a doğru sürmeye başladım. Rus sınırından içeri girer girmez yollar güzelleşti. Yine irili ufaklı gölleri manzarasında, nehir kenarlarından yolculuğa devam ettim.

 

[teneke_celebi]

Astrahan Bölgesinde bulunan Promyslovka’ya kadar yol acayip keyifliydi. Duble yolun keyfini çıkara çıkara giderken, yol çalışması çıktı. Mecburen tali yola girdim, şimdi biter derken yol hepten kötüleşti. Bu yol yaklaşık 40 km. olmasına rağmen tam iki saatte geçebildim. Yol yok zaten, kum üzerinde gidiyorsunuz. Bir de arabalar, kamyonlar gidince tozdan gözükmüyor yol zaten. Bata çıka, zar zor asfalta geldim. Burası Kalmukya diye bir bölge.

Buradan sonra gece yolu biraz daha karıştırdım galiba, yol 140 km. gözükürken 220 km. yol yaptım. Herhalde bir yay çizdim.

Gece saat:1:00 gibi Dağıstan sınırına geldim. Sınırda pasaport ve araç kontrolü olduğundan mecburen yavaşladım, yavşlar yavaşlamaz bir sağdan bir solda iki tane Kangal kadar köpek saldırdı. Bir iki hoşt desem kaçar herhalde derken, biri sağ ayağımdan kaptığı gibi ısırdı. Hem ısırıp hem çekince köpeğe doğru motorla beraber düştüm. Hemen polisler gelip köpekleri çekti. Şerefsiz köpek tam da botumdan ısırmış. Botu delmiş ama ayağıma gelmedi Allah’tan. Halbuki daha bu sabah üç küçük köpek yavrusuna bisküvilerimi vermiştim

Gece 02:30 gibi Kochubey diye bir yere geldim. Hotel aradım ama bulamadım. 1 km. daha gidecek halim olmadığından orda bir tır parkında bulunan mescit de kaldım. Tabii çadır malzemelerim olmadığından kamp da kuramadım. Burası Müslüman bölge olduğundan sabaha kadar namaz için gelenlerden doğru dürüst uyuyamadım. Sabah namazına kadar 2 ya da üç saat uyumuşum. Toplamda 970 km. yol yaptığımdan epey yorulmuşum.

10.08.2018 (24. Gün)
Kochubey (Dağıstan, Rusya) – Hopa

Sabah 6:00 gibi mecburen kalktıktan sonra, tır parkında kahvaltımı yaptım. Hazırlanıp yola çıktım. Normalde buraları da detaylı gezecektim ama vakit yetmediğin mecburen çok hızlı geçmek durumunda kaldım.

İnguşetya:

Üstteki fotoğrafı çektim, motora bindim tam “ula bu Ruslara helal olsun, hiç ceza yemedim. Burayı bari cezasız geçiyoru” daha ağzımdan “m” harfi çıkmadan bir siren sesiyle irkildim. Pat diye arkamda polis arabası belirdi. Sanki yerden çıktılar. Neyse sağa çektim. Araç kamerasını açtı, sollanmaz yerde sollamışım. “Yağmur yağıyordu, yağmurluklarımı giymek için kuru bir yer arıyordum” falan desem de kabul etmediler. 10 bin ruble cezası varmış. Baktım bunlarda gözümün içine bakıyorlar, dedim tamam bunlarda rüşvetçi. 5 bin rubleden kapı açtılar, 2 bin rubleye bağladık, zar zor. Para veriyorum ama almıyor, “la noluyo” falan derken, göz işareti le koltuğa bırak git diyor, araçta araç içi kamera da varmış. Parayı koyar koymaz basıp gittiler.
Polisler gittikten sonra yağmur epey hızlandı. Vladivkavkaz’a kadar gidip, orada hem yemek yedim, hem de üzerimi giydim. Yola devam ettim.

Saat 12:30 gibi Gürcü sınırına geldim. Rus tarafında polis tarafından beklemedim ama benim girdiğim sıra acayip yavaş ilerledi. 1,5 saat kadar 8 araç olmasına rağmen bekledim. Sınırı geçip, Gürcü sınırına geldim. Yazın yediğim hurmalar, kışın k.çımı tırmalar hesabı, ilk Gürcüye girişimizde yaptımadığımız trafik sigortası yüzünden yediğimiz 100 lari ceza bir şamar gibi yüzümde patladı. Ne kadar salağa yatsam da, memur ödememi istedi. 100 lari de olmuş 41 dolar. Hemen ordaki bankaya gidip ödedim. Kur yüzünden bankacı memurla da atıştık, bağırdı çağırdım. Normalde sakin biriyimdir. 100 dolar verip, cezayı kesip üzerini Lari olarak vermesini söyledim. Tamam dedi. Larileri verdi, dedim 100 dolar kaç lari yapıyor, bana hala kalan larileri veriyor. Epey mücadeleden sonra bir kağıda yazıp verdi. Heh dedim iki saattiri bunu istiyorum senden.

 

[teneke_celebi]

Sınırı geçtim, Stepantsminda’ya geldim. Yolda çok ıslandığımdan epey üşüdüm, hava da 7 derece falandı. Hemen bir kafeye gidip, yemek yiyip çay içtikten sonra. Önce burada kalayım dedim. Hava durumuna bakınca yarının daha da yağışlı ve soğuk olduğunu görünce yola devam edeyim, aşağıda bir yerlerde kalırım dedim.

Aşağıya indikçe hava yavaş yavaş ısınmaya başladı, Tiflis, Batum arasındaki otobana da girince, şurda kalırım burada kalırım derken bir de baktım ki Türkiye sınır kapısına gelmişim. Hemen Hopa’ya geçip, sahilde bir otele yerleştim. 900 km. lik yorgunluktan sonra kafayı koyar koymaz günü kapadım.

 

[teneke_celebi]

11.08.2018 (25. Gün)
Hopa - Sakarya

Sabah erkenden kalkıp, yola devam ettim. Giresun/Bulancak’ta akrabalarımız ziyaret ettikten sonra yine devam ettim. Gece saat 1:00 gibi gözlerim kapanmaya başlayınca, yol kenarında sabah ezanına kadar kestirdim. Ezandan sonra kalkıp yola devam ettim. Sabah saat 8:00 gibi nihayet eve ulaştım.

NOTLAR

Toplamda 25 gün, 5 ülke ve 14,500 km. yaptım. Toplamda yaktığım yakıtın ayrıntılı dökümü:

Genel Notlar:

Yola çıkmadan önce Triump Tiger Explorer 1200 model motosikletimi, o taraflarda problem olursa sıkıntı yaşayabilirim, ve de çok ağır olduğundan satıp, 2000 km.de 2016 model bir Afrika Twin aldım. 14,500 km. boyunca da sıkıntı yaşamadım. Lastikler şambrelli lastik olduğundan yanıma bir çift iç lastik aldım ve iki lastiği de Formulax ile doldurdum. En büyüm korkum olan lastik patlaması sorunum hiç olmadı. Olduysa da ben fark etmedim. Daha önceki yolculuklarımdan aldığım dersler sonucu motosikletimi ok fazla yüklemedim, her şeyden azar azar aldım. Forumlarda yazan bir dünya malzemeler var, onların çoğunu yanıma almadım. Herkes kendi ihtiyacını bilir, o yüzden motoru yüklerken abartmayın, yoksa o yükü sırtınızda taşır gibi yorulursunuz. Herhangi bir sorun yaşasanız bile en ücra yerlerde bile insan ile karşılaşabilirsiniz.

Ben bu rotayı yapmadan önce iki aya yakın plan yaptım, plan derken gideceğim rotadaki noktalardı. Çünkü plan yapsanız da asla plana uyamıyorsunuz. Bugün şu kadar km. yaparım, şuradan şuraya geçerim demeyin, çünkü asla olmuyor, haritada gördüğünüz yol, ya olmayabiliyor, ya da otoban sandığınız yollar patates tarlası çıkabiliyor. Ben uğrayacağım bütün noktaları Google Haritalarda kendime harita oluşturdum. (Bilmeyenler için nasıl yapılacağını aşağıda yazdım) Bu benim çok işime yaradı. Gittiğim yerdeki en yakın noktaya tıklayıp o yere yol tarifi alabiliyorum. Tabii bunun için mutlaka internetiniz olması lazım aksi taktirde Google Haritalardaki “yerlerim” sekmesine ulaşamayacaksınız. Tabii bununda çözümü var. Telefonunuza Maps.me adlı navigasyon yazılımını indirip, gideceğiniz ülkelerin offline haritalarını indirin. Aşağıda anlattığım gibi harita oluşturduktan sonra (bilgisayarda) Harita İsmi yazan yerin (değiştirmediyseniz adsız harita yazar) sağında üç nokta alt alta olan simgeye basıp “kml/kmz olarak aktar” seçeneğini tıklayıp bilgisayarınıza indirip, oradan da telefonunuza atın. Telefondan attığız dosyayı bulup maps.me yazılımı ile açmasını sağlayın.
--------------------------------------------------------------------------------------------------
https://www.google.com/maps adresine girin.
Google hesabı ile giriş yapın
Soldaki menüye tıklayıp, “yerleriniz” sekmesine girin
En sağda “haritalar” bölümüne tıklayıp, en altta bulunan “harita oluşturun” linkine tıklayın
Arama bölümüne gitmek istediğiniz yerin ismini yazıp entere basın.
O yerin üzerine gelen imleçe tıklayıp “haritaya ekle” deyin.
Bu şekilde istediğiniz kadar nokta oluşturabilirsiniz.
Bu haritanız cep telefonunuzda yine aynı yerde haritalarım bölümüne otomatik olarak gelecektir.
--------------------------------------------------------------------------------------------------
Para konusunu ise bütün paramı dolara çevirdim. Toplamda 1500 dolar ile gittim, 600 dolarını geri getirdim. Buna yakıt ve kendi masraflarım dahil. Sadece vize masrafları hariç. Sizin yaşam koşulunuza göre değişiklik gösterebilir. Girdiğim her ülkede harcayacağım kadarını bozdurdum. Genelde sınır girişlerinde daha ucuza alıyorlar, ama öyle çok büyük farklar olmuyor.

Gürcistan Notlar :
(Bir Önceki Yaptığım Geziden Alıntıdır)

Gürcistan’a 15 TL karşılığında kimlikle giriş yapılabiliyor. Kimlik ile 90 gün, pasaport ile bir yıl kalabiliyorsunuz. Girişte mutlaka trafik sigortası yaptırın, minimum süre 15 gün o da 20 lari. 1 saatliğine bile girseniz mutlaka yaptırın.

Batum inanılmaz bir şehir, capcanlı ve hareketli ama diğer şehirlere göre biraz pahalı. Gürcistan Türkiye’den iki saat ileride, saat konusunda sıkıntı yaşamayın. Gürcistan geneli güvenli ben çoğu yerde çadır kurdum hiçbir problem yaşamadım. Gürcü halkı çok soğuk görünüyor ama dost canlısı insanlar. İnsanlarla iletişimde çok fazla sorun yaşamadım. Batum harici diğer şehirlerde biraz dil problemi yaşadım ama evrensel tarzanca ile konuşabildik.

Gürcü şoförleri çok problemli, çoğu kurallara uymuyor. Batum’u geçtiğiniz anda trafik diye bir şey kalmıyor, şehirler arası yol dedikleri gidişli gelişli yoldan ibaret bir yer. Kamyonlar ve araçlar üzerinize üzerinize gelebiliyor. O yüzden sürücülere dikkat etmekte fayda var. Türkiye’de durum aynı ama en azından ne yapacaklarını kestirebiliyoruz. Burada böyle bir şey mümkün değil.

Dikkat etmeniz gereken diğer en önemli şey ise hayvanlar, özelikle de inekler. Her virajın tam ortasında serinleyip, geviş getiren bir inekle karşılaşabilirisiniz. Gürcistan yaz aylarında sıcak olduğundan hayvanlar genelde gölgede serinlemeye çalışıyorlar. Gürcistan’da hayvancılık çok önemli olduğundan her yerde besi hayvanları var. Şehirler arası yol dedikleri yerde hayvanlar yolun ortasında boylu boyunca yatıyor olabilir. Köy ve kasaba yollarında ise domuz yavruları ve domuzlar çok büyük tehlike arz ediyor. Onlarda zırt pırt yoldan karşı karşıya geçebiliyorlar.

Gürcistan’da en beğendiğim yerlerin başında Kvemo Aranisi – Stepantsminda yolu oldu. Manzara harika, asfalt kalitesi pek iyi olmasa da güzeldi yine. Kvesheti’den itibaren yollar dağ yolu haline geliyor buralar daha da güzel. Burası zaten Rus asker yolu diye geçiyor. Stepantsminda’dan sonra yaklaşık 15 km. sonra zaten Rusya sınırı var. Bu yolda bu yüzden de çok fazla TIR var, yolda dar olduğundan bazen çok uzun kuyruklar olabiliyor. Buraya sadece bu yol ve Gergeti trinity Church denilen kilisenin olduğu tepeye gelmek için bile sürülür. Gürcistanda Görülmesi gereken yerler listesine eklenebilir.
Bir diğer güzel yer ise Mestia ve Ushguli. Burası Abhazya özerk bölgesinde kalan rakımı 2,000 ila 4,000 arasında değişen dağ köyleri bende çok güzel hatıralar bırakan bu köyler, Gürcistanda mutlaka görülmesi gereken yerler listesine eklenebilir. İki köy arası yol çok kötü olmasına karşın, ben geçerken çok kötü kısımlarda beton çalışması yapıldığını gördüm. Motosikletle gidilebilir yine de. Ushguli’den kestirme olsun diye gittiğim yolu çok fazla tavsiye edemeyeceğim, macera aramak isteyenler tercih edebilir, ama siz siz olun Lentekhi’ye geri dönün

Rusya Notlar :

Rusya uçak krizinden sonra vizeleri tekrar yürürlüğe koydu. Ben bu ülkeden geri döneceğim için çift girişli vize aldım. Bu da bana 220 dolara mal oldu. İlk Rusya vizem olmasına rağmen 29 günlük çift girişli vize verdiler. Ben Sakarya’da olduğum için vize işlemleri ile uğraşmamadan aracı ile hallettim. Sadece fotoğraf verdim, normalde otellerden voucher belgesi almadan vize işlermleri çok sıkıntı oluyor diye duydum, eğer kendiniz yapacaksanız booking üzerinden sanal kredi kartı ile ücretsiz iptal olan otellerden rezervasyon yapın ve otele mesaj atıp voucher belgesi isteyin. Ben denemek için istedim, hemen yolladılar.

Rusya’ya ilk defa giriş yapıyorsanız sınır kapsında sorguya hazır olun. İlk defa giriş yapan çoğu ülkenin vatandaşlarına aynı uygulama yapılıyor, kişisel algılamayın. Bir (ajan olduğunu düşündüğü) polis sizi alıp, bir odaya götürüyor (genelde toplu alıyorlar) size hiç aklınıza gelmeyecek sorular soruyorlar. (Telefon IMEI si, ne iş yaptığın, ev adresi, iş adresi, eşinin telefonu, doğum tarihi, ailede asker olup olmadığı, Suriye hakkında ne düşündüğün, Suriyede bulunup bulunmadığın gibi) bir sürü sorular soruyorlar.

Ülkeye girişte “Gümrük Deklarasyon” (Custom Declaration) belgesi doldurmanız gerekiyor. Bu belge aracınızın bilgilerini, içerisinde bir şey taşıyıp taşımadığınız, yolcunuz var mı? Gibi bilgiler içeriyor. Bu belgeden iki adet doldurmanız gerekiyor, çıkışta bunu sizden mutlaka istiyorlar, kendinizi kaybedin, bu belgeyi kaybetmeyin. Linkini verdiğim benim daha önce doldurduğum bu örnek belgenin çıktısını alıp, aynısını doldurabilirsiniz. (Bazen bu belgenin İngilizce olanı da bulunuyor kapılarda, ama işinizi sağlama alın.) Bu belge gümrük binasında var ve orada bazı örneklerde var.

Yine girişte, ülkede konaklama için “migrasyon kartı” doldurmanız gerekiyor. Bu belgeyi kalacağınız otellere ibraz etmeniz gerekiyor. Bu belgeyi de çıkışta istiyorlar. Otelde kalırsanız, otelde kaldığınız gösteren “register” belgesini de almanız gerekiyor. Bu belge olmadan otellerde sıkıntı yaşayabilirsiniz. Otellerde kalmasanız bile bu belgeyi yanınızda bulundurun.

Stepantminsta’dan geçip Rusya sınır kapısına kadar 15 km. lik bir yol var. Biraz bozuk ama çalışmalar devam ediyor. Rus sınırını geçtiğiniz an sağ tarafta Money Change Ofisler var, orada paranızı değiştirebilirsiniz, iç taraflarla çok farkı yok zaten. Yine aynı yerde sigorta yapan yerler var, sigortanızı mutlaka yaptırın. 30 günlük sigorta 20 dolar gibi bir şeydi.

Rusya’da otelde kalmanıza çok gerek yok. Neredeyse bütün şehir ve ilçelerde hatta köylerde bile göl kenar, nehir kenarı gibi çok harika yerler var. Ben genelde Google Haritalardan, uydu görünümünü açarak olduğum yerin görünümüne bakarak kamp alanı belirledim.Zaten gündüzse güzel gördüğüm yerde kamp atıyordum. Bulunduğunuz yerin zamanına bakarak hava kararmadan kamp atmanızı öneririm. Çünkü Rusya’nın yollarına pek güven olmuyor, gece aniden bir çukura düşüp kendinizde ve motosiklette ağır hasarlar olabilir. Gece yolculuk yapacaksanız üç kat fazla dikkatli olun. Bu ülkede güvenlik açısından hiçbir sıkıntı yaşamadık. Kamp kurduğumuz yerlerde herhangi bir sorun, her hangi bir taşkınlık görmedik. İnsanlar alkole çok düşkün, gece göl kenarı ya da nehir kenarında eşiyle, dostuyla alkol alsa da edebiyle içip, kimseye sataşmıyorlar.
İlk girdiğiniz şehirden (genelde AVM lerde kolay bulunuyor) bir sim kart alın. Rusya için MTC almıştım, en iyisi de oymuş zaten. Fiyatı da çok uygundu. Türkiye’de ki operatörler günlük 25 TL istediği için ben o hattımı kullanmayıp, Rus sim kartı almıştım. Daha ekonomik oluyor.
Rusya’da trafik çok ilginç bir şekilde akıyor. Yollarda araçlar genelde trafik kurallarına uyuyor. Hızlı hızlı giderken trafik bir anda durabiliyor, ya da yavaşlıyor. Ne oldu falan derken hız limit gösteren bir tabela, ya da bir yaya geçidi olabiliyor. Sürücüler bu tabelalara göre sürüyorlar. Şehirler arası yollarda bile yaya geçidi var, minik bir köy olsa bile otobüs duraklarının olduğu yerlerde yaya geçitleri mevcut.

İlginç olan bir başka bir olaysa, şehirler arası yollar nispeten güzelken, şehir içi yollar berbat. Saratov gibi Volgagrad gibi büyük metropollerde bile şehir içi yolda bir çukurlar var, neredeyse ağaç bile dikilir. Şehiriçi trafikte, şehirlerarası yoldan daha da dikkatli olmak gerekiyor. Ama Rusya geneli (benim yaptığım rotada) diğer ülkelerden daha güzel yollara sahip.
Gitmeden önce çoğu insan, Dağıstan ve Çeçenistan konusunda beni çok uyardı. Asarlari keserler, soyarlar gibi bir sürü lakırdı ettiler. Ama ben (iki gün kalmama rağmen) hiçbir sıkıntı görmedim. Sıkıntı çıkacak bir emare bile hissetmedim. Benim her zaman söylediğim bir laf var “Eğer Türkiye’de yaşayabiliyorsanız, her yerde yaşarsınız” bu güne kadar hiçbir ülkede bir sıkıntı yaşamadım, umarım da yaşamam.

Dil konusunda ise, ben de sular seller gibi İngilizce bilmiyorum ama, oradakiler hiç bilmiyor (en azından benim konuştuğum insanlar) Bu benim çok dikkatimi çekti. Gitmeden önce Google Translate’den çevrimdışı Rusça Çeviri indirdim. Onun bana epey yardımı oldu. En zorlandığım konulardan biri de tabelalar oldu. Hiçbir tabela Latince harf içermiyor. Bütün hepsi kril alfabesi ile yazıldığından çok sıkıntı çektim. Onunda şöyle çözümünü buldum; haritalardan gideceğim, yada bulunduğum şehrin ismine bakıyorum, hem kril alfabesinde hem de Latince yazdığından, krilce yazıyı kafama kazıyorum, o resmi gördükçe o yöne gidiyorum. Mesela Volgagrad “Волгоград” diye yazılıyor, ben kafamda bonrorpa gibi okuyorum, o şekilde yönleri takip ediyorum.
Kısacası Rusya’ya gidin, beklentinizin üzerinde bir ülke ile karşılaşacaksınız.

Lazım olursa :
Rusya Büyükelçiliği :
7. Rostovskiy pereulok 12 115127 Moskova / Rusya Federasyonu
+7 495 994 93 59
+7 495 994 48 08
NOVOROSSİSK BAŞKONSOLOSLUĞU
Adres: ULITSA SVABODI 73 P.O. Box:68 NOVOROSSISK / RUSSIAN FEDERATION
Telefon: 00 (7 861) 764 59 79 – 764 59 52
Faks: 00 (7 861) 761 39 00
PETERSBURG BAŞKONSOLOSLUĞU
Adres: 191036, 7-ya Sovetskaya Ulitsa 24, St.Petersburg – Russian Federation
Telefon: :+7 812 577 18 12 – +7 812 577 19 88
Faks: 00(7 812) 312 41 41

Kazakistan Notlar :

Kazakistan, Türkiye vatandaşlarından bir aya kadar vize istemiyor. Pasaportunuz ile giriş yapabiliyorsunuz. Burada da Rusya’daki gibi “gümrük deklarasyonu” ve “migrasyon” formları dolduruyorsunuz. Evraklar Rusya’daki evraklara benziyor. Buradaki evrakları da kolayca doldurabilirsiniz. Tabii bu evrakları kaybetmenizi öneririm. Biz Kazakistan’a Karabalık tarafından giriş yaptık. Bu kapı çok kalabalık olmayan, köy kapısı gibi bir kapı. Etrafta her hangi bir dükkan falan yok.

Trafik Sigortası için bir yer yok ama sizi gören sigortacılar hemen önünüze atlayıp, “abe yapayım bir sigortacık” diyor. Bence hemen yaptırın. Zira ilk şehir olana Karabalık’a 50-60 km. var. Bir polis çıkıp sizden bu evrakı isteyebilir, daha da kötüsü kaza yapabilirsiniz, sigortanız yoksa yaşayacaklarınızı hayal bile edemiyorum. Biz kamil gibi yapmadık, siz siz olun yaptırın. Döviz için bizim rotamıza göre ilk şehir olan Karabalık’ta paramızı değiştirebildik.
Dil konusunda Rusça, Kazakça’dan daha hakim. Hemen hemen herkes Rusça konuşuyor. Hatta Kazakça bilmeyen Kazak bile var. Konuşmaya başlarken Rusça başlıyorlar, karşısındaki kişi kazakça konuşuyorsa o zaman Kazakça konuşuyorlar. (En azından Rusya’ya yakın olan bölgede) Burada da Rusça biliyorsanız her derdinizi anlatabilirsiniz. Kazakça kelimelerin neredeyse hiçbirini anlamadım.

Kazakistan benim için tam bir hayal kırıklığı oldu. Açıkçası ben beğenmedim (şahsi fikrim) Konya ovasının 20 kat büyüğü gibi bir şey. Rusya ve Kırgızistan dağları arasına sıkışmış, dümdüz bir ova olarak nitelendirebilirim. Yolda giderken 20 km. ilerisini görebiliyorsunuz. Giderken Emre ile interkomdan iddiaya giriyorduk, yol sağa mı, sola mı dönecek diye. 20 km. gittikten sonra hafif bir tümsek geçip bir 20 km. daha önünüzü görebiliyorsunuz. Yol kalitesi olarak da eh işte diyebilecek bir kaliteye sahip. Bana hitap eden yerler Almatı’dan sonra oldu, dağ bayır görünce kendime geldim. Kırgız sınırına kadar güzel manzaralar vardı. Buralarda da yanınızda yedek benzin bidonu bulundurmanızda fayda var, çünkü bazı bölgelerde yakıt olayı sorun oluyor. Her zaman yedeğiniz olsun.

Bu ülkede en çok beğendiğim şehir, yeni başkent olan Astana oldu. Biraz Rus mimarisi tarzında inşa edilen binalar olsa da, gökdelenler falan çok harika bir şehir. Yollar düzenli ve çok geniş, ve her yer tertemiz. Burada da yayalara karşı inanılmaz saygı var. Hep duyduğumuz klişe olan” aga ayağımı yaya geçidine koyar koymaz tüm arabalar duruyor” olayı burada da mevcut. Tabii yayalarda trafik ışıklarına saygılı. İlk yaya gezimizde kırmızı ışıkta karıdan karşıya geçtiğimde; aaa bir baktım kimse arkamdan gelmiyor, karşıya geçtiğimde de diğer tarafa geçmek için bekleyen insanları görünce de utandım

Burada da insanlar hız sınırlarına uyuyorlar. Ben çok şaşırmıştım ama sonradan neden trafik kurallarına uyduklarını anladım. Cevap “trafik polisleri” Bu y.vşakların çoğu rüşvetçi ve en ufak şey için bile sizi koparıyorlar. Hele turistseniz sizi dolar olarak görüyorlar. Bizim gibi bu ülkede yeniyseniz korkutma taktikleri oluyor. Onun için girişte tüm evraklarınızın tam olduğunu (özellikle de trafik sigortası) kontrol edin. Konuda anlatmıştım, bizi çok kötü öptü bu y.vşaklar. o yüzden Kazakistan denince aklıma rüşvetçi polisler geliyor. Bir daha gitmem ama, gidersen gizli kamera ile gideceğim. Bu polisleri çekip, haberlerde yayınlatacağım. Buraya gelmeden önce cüzdanıza bozuk paralar, (5 ,10 dolarlık banknot) bulundurmanızı öneririm. Cüzdanınızdaki büyük paraları görürlerse pazarlık çok yukardan başlar. Mümkünse büyük banknotlarınız başka bir yerde bulundurun. Benim cüzdanı görünce fiyat yüksekten başladı. Daha sonra değiştirdim ama olan da oldu.Eğer giderseniz, Balkash bölgesinde 028 KP 08 plakalı polis aracını görürseniz benim için küfredin. Tabii bütün polisler böyle değildir ama iyisini de görmedim.

Motorunuzda herhangi bir sıkıntı olursa Almatı’da Freerider diye bir yer var. Hem ekipman, hem yedek parça hem de tamirhaneleri var. İşçilikleri de güzel ve uygun. Üst katında motorcular için Hostel’de var, hem hesaplı hemde güzel bir hostel. Koordinat : 43.2155653, 76.898392

Lazım olursa diye not edin:
Kazakistan Büyükelçiliği
Taşenov No: 3, 010000 Astana/KAZAKHSTAN
T+7 7172) 704 704
Tole bi 29a 050010 Almatı/Kazakistan
T:Başkonsolosluk Santral: +7 727 278 41 65
Konsolosluk Şubesi: +7 727 278 4176
Acil Durum Nöbetçi Telefon Numarası: +7 701 971 62 80

 

[teneke_celebi]

Kırgızistan Notlar :

Kırgızistan’a Karkara sınır kapısından giriş yaptım. Kazak sınırından da, Kırgız sınırından da da kolayca geçiş yaptık. Ama sınır kapıları 18:00 de kapanıyor. Biz 18:30 da gittik, sınır kapandığından bir gece sınırda kaldık. Bu ülkeye de vize olmadığından sıkıntısız bir şekilde girebilirsiniz. Girişte “gümrük deklarasyonu” ya da “migrasyon” olayı yok. Ben geldim diyip, pasaportla giriş yapıyorsunuz. Her hangi bir Trafik Sigortası da yapmadım.

Bu kapıda da herhangi bir dükkan olmadığından paranızı değiştiremiyorsunuz. Buranın para birimi SOM, 1 SOM 0,091 TL yani 100 SOM 9.11 TL yapıyor. Biz ilk şehir olan Karakol’da Exchange yaptık. Buradan da sim kart aldım 100 som’a 8 GB. İnternet paketi ve sim kart aldım. Çok iyi olmasa da Kırgızistan boyunca kullandım. Kırgızistan’da mobil internet olayı çok kötü, şehir merkezinde bile H de çalışıyordu. Hayat burada da Kazakistan gibi ucuz, benzin zaten bedava.

Dil konusunda Kırgız’cadaki bazı kelimeler anlaşılıyor. Ama ülke geneli Kazakistan gibi Rusça hakim, Rusça biliyorsanız sıkıntı yok, ülkede herkes Rusça biliyor. Kırgız’canın Google translate de offline çevirisi yok. O yüzden internet paketinizin olması lazım. Tabela konusunda ise bütün tabelalar Latin alfabesi ile yazılı, o yüzden sıkıntı çekilmez. Yollar Kazakistan’ı arattı. Sadece Bişkek – Balıkçı arası duble yol, geri kalan yollar berbat ötesi. Bu turumda en berbat yolları bu ülkede gördüm. 540 km.lik “şehirler arası yol” un 450 km.sini bozuk, stabilize yoldan gittik. Ne olacak demeyin, gerçekten çok berbat bir yoldu. Stabilize olması mühim değil, ama yol tırtıklı, hoplaya zıplaya gidiyorsunuz.

Doğa açısından da on numara bir ülke, buraya geldiğimde Orta Asya’ya gelmiş oldum. Hep gördüğüm yüksek karlı dağlar, nehirler, göller hepsi var. Hem de fazlasıyla. Önerebileceğim yerler arasında, ıssık göl ve Son Göl harika bir lokasyon. Karakol bölgesi mükemmel bir doğaya sahip. Bu yolları göz önüne alarak bir daha gider miyim? Kesinlikle Evet! Hatta GS’in sıkıntıları yüzünden birkaç noktayı es geçtim, hala içimde kaldı buralar.

Kırgız halkı da, Türk halkı gibi, misafirperver ve yardımsever. Ben çok memnun kaldım insanlardan. Hatta motosikletimiz arıza yaptığında Bişkek’de “Bişkek KG” motosiklet klübü bizimle çok ilgilendi. (Aşağıda bilgilerini vereceğim) Bizi üç gün boyunca klüp binasında ağırladılar. Ustalar konusunda yardımcı oldular. Burada Ahıska Türk’ü ve çok fazla Türkiye’li var. Bişkek merkezde özellikle Manas Üniversite çevresinde esnaf ve öğrenci bir dünya Türk var. Onları burada görmek bizi epey mutlu etti. Çok konuda yardımcı oldular.

Kırgızistan sınırından çıkış kolaydı, hatta yabancılar pasaport kontrolünde sıra beklemeden en öne geçebiliyor, ülkeden çıkarken “gümrük deklarasyonu” istediler. Girişte vermediklerini söyledim, elimde Rusya’daki gümrük deklarasyonu vardı onu gösterdim kabul ettiler. Çıkışta “hava kirletme vergisi” adı altında motosikletlerden 200 som para alıyorlar.

Bişkek KG Koordinat:
42.826372,74.641526

Burada hem motorunuzun bakımlarını yaptırabilir, hem yemek yiyebilir, hem de hostelinde kalabilirsiniz. Aşağıda telefonu yazan ustalar da oranın en iyi ustalarından. (Roman Usta bence daha iyi) İkisi de Rus, o yüzden sadece Rusça biliyorlar. Google translate ile WhatsApp’dan konuşabilirsiniz.
Ramis Usta : +996 555 433 043
Ramis Dükkan: 42°52'42.1"N 74°33'31.6"E
Roman Usta : +996 555 619 091
Roman Dükkan: 42.8518190, 74.5450430
Bir de Osh şehrinde var ama ben gitmedim, şuraya bırakıyorum onu da:
muzztoo workshop
40.50182, 72.83236

Kırgızistan Büyükelçiği :
Moskovskaya 89 720040 Bişkek/Kırgızistan
T:+996 312 90 59 00 (Santral)

Özbekistan Notlar :

Özbekistan’a Andican sınır kapısından giriş yaptım. Bu ülkede de 2018 Şubat ayında vizeler kalktığından, pasaport ile girş yapılıyor. Girişte özellikle “gümrük deklarasyonu” sorduğum halde yok diyip gönderdiler. Daha önceden sıkıntı yaşadığımdan ne kadar üstelesem de vermediler. Ama çıkışta yine istediler, Sınır kapısında bu belgeyi vermediklerini bir saatte zor anlattım. Birkaç yeri aradılar sonra “tamam geç” dediler. Taş kent havaalanı kargo bölümünde GS için de istediler, oraya 40 dolar rüşvet vermek zorunda kaldık.
Bu ülkede trafik sigortası istemediler, durduran polisler de sormadı. Ama yaptırmakta fayda var, ben yaptırmadım ama şimdi sakin kafayla keşke yaptırsaydım diyorum. Ne olur ne olmaz. Ülkede en çok sıkıntı, benzin sıkıntısı. Büyük şehirler hariç çoğu yerde benzin yok. Büyük şehirlerde bile 2-3 yerde var. O da 95 değil 80 oktan. En yüksek oktan 92 oktan o da neredeyse yok gibi. Yol kenarlarında el altından satılıyor, dinlenme tesisleri, çayhaneler, bakkallarda bulunuyor. Piyasa fiyatından pahalı oluyor ama yapacak bir şey yok. Yanınıza Rotapax ya da yedek benzin bidonu almanızı öneririm.

Ülkenin para birimi Özbek Somu 1 Özbek somu 0,0079 TL yani 10,000 Özbek somu 7,89 TL yapıyor. Benzinin litresi 43,00 Som. Paramızın değerli olduğu ülkelerden biri de burası. Ama turistik alanlar pahalı. Mesela Registan ziyareti 30,000 Som yani 23,66 TL, Timur’un mezarı 22,000 SOM 17,35 TL. Kendi vatandaşlarına ise 1000 SOM. Çaktırmadan Özbek taklidi yaparsanız %10 fiyatına girebilirsiniz Sizin lüksünüze göre fiyat da artabilir Havuz başında yemek+çay 80,000 SOM, 63,00 TL verdim. Bize göre çok pahalı değil ama ülkenin durumuna bakarsanız fiyat çok pahalı duruyor.

Dil konusunda, diğer ülkelere göre daha az Rusça konuşuluyor. Konuştuklarının çoğunu anlayabiliyoruz. Dil konusunda sıkıntı yaşamadık hiç, ama yine de çoğu Rusça biliyor. Özbekçe çeviride Google Translate’de offline olarak bulunmuyor. İnternet üzerinden çeviri mümkün. İnternet bu ülkede de problem, çoğu yerde çekmedi ama işimi de gördü diyelim. Burada da MTS hattı aldım, 8 Gb internet 400 SOM gibi bir şeydi yanılmıyorsam. Buralarda sim kartlar genelde AVM lerde bulunuyor. Bizde ki gibi adım başı telefoncular yok. İnternet yükleme işlemleri AVM lerde, marketlerde, benzinliklerde bulunan kiosklardan yapılabiliyor.
Buranın yolları Kırgızistan’a göre nispeten iyi. Ama Nukus – Beynau arası çöl tarafı berbat ötesi bir yol. Sınıra yakın bölgeler zaten berbat. Ama ülke geneli fena değil. Bu ülke ipek yolunun en önemli duraklarından ve İslam Tarihi açısından Buhara, Semerkant, Hive gibi büyük şehirleri barındırıyor. Beni en çok etkileyen şehir ise Hive (Khiva) oldu. Gerçekten mükemmel bir şehir. Bu şehri ve tabii ki diğer tarihi şehirleri öneririm. Bu ülke için bir daha gelir miyim? Kesinlikle evet. İnsanları gerçekten cana yakın ve yardımsever. Hele Türk olduğumuz öğrenince daha da bir ilgiyle bakıyorlar.

Özbekistan Büyükelçiliği
Akademik Yahya Gulyamov Ko’chasi. No:87
Taşkent/Özbekistan.
+998 71 1130301
Acil Durum Hattı: +998 97 1314240

İnstagram : teneke_celebi
You Tube: Teneke Çelebi

Buda gezimin videosu:

///////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
Burada bulunan bilgileri, (raporu ) link vererek rehber olması bakımından paylaşabilirsiniz. (Sadece fotoğraflar izinsiz olarak kullanılamaz)
///////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////

 

[bayzero]

Özellikle kapanış kısmıyla şimdiye kadar okuduğum en kapsamlı gezi raporlarından biriydi.Çok teşekkürler.

 

[teneke_celebi]

Özellikle kapanış kısmıyla şimdiye kadar okuduğum en kapsamlı gezi raporlarından biriydi.Çok teşekkürler.

Çok teşekkürler, daha önce gez yazılarından çok faydalandım. Ama çok kapsamlı bir yazı bulamadım. Eskiden çok fazla gezi yazısı yazılırdı, artık eskisi gibi yazan yok. Ben yzayım bari dedim

 

[makara60]

Elinize sağlık çok kapsamlı rehber niteliğinde bir gezi raporu olmuş.Umarım bu konu sabitlenir.Bu arada bmw kabusunuz olmuş resmen,sanırım avrupa dışında binilecek motor değil.

 

[teneke_celebi]

Elinize sağlık çok kapsamlı rehber niteliğinde bir gezi raporu olmuş.Umarım bu konu sabitlenir.Bu arada bmw kabusunuz olmuş resmen,sanırım avrupa dışında binilecek motor değil.

Çok teşekkürler. Evet BMW konusunda çok sıkıntı yaşadık, parça yok, parçayı sokecek anahtar bile yok. Avrupa dışı hakikaten sıkıntı

MI 6 cihazımdan Tapatalk kullanılarak gönderildi

 

[şado]

Benim karavanla gitmek istediğim yerler ancak yazınızı okuduktan sonra 4x4 karavan olmadan asla gitmem.oralarda navigasyon biraz sıkıntılı galiba çünkü üç kez yanlış yola girdiniz.paylaşım için teşekkürler

 

[teneke_celebi]

Benim karavanla gitmek istediğim yerler ancak yazınızı okuduktan sonra 4x4 karavan olmadan asla gitmem.oralarda navigasyon biraz sıkıntılı galiba çünkü üç kez yanlış yola girdiniz.paylaşım için teşekkürler

Navigasyondan değilde, kril alfabesi olduğundan kafa karışabiliyor. Navigasyon yalnızca çöl olan taraflarda biraz sapıtıyor. Onun haricinde Çok sıkıntı yapmadı.

 

[Arif Hüküm]

Detaylı bilgiler paylaşmışsınız, benzer rota yapmak istiyenler için önemli bilgiler, paylaşım için teşekkürler....