Ynt: 3. Geleneksel Bus Buluşması; Sapanca (21, 22, 23 Mayıs 2010)
Mustafa ve Tayfa ekibine sonsuz takdir ve teşekkürlerimi sunuyorum. Verilen emek, gösterilen özveri ve fedakarlık gerçekten çok büyüktü. Zor ve kapsamlı, herşeyi en ince ayrıntısına kadar düşünülmüş, Türkiye'de benzerleri yapılacaklarına örnek olacak bu etkinlikten doğa şartlarının azizliğine uğramalarına rağmen yüzlerinin akıyla çıkan bu gönüllü insanlara tekrar tekrar teşekkürler.
Belki abartıyorum ama bu yazıyı yazarken gözlerimin hafif buğulanmasına engel olamıyorum. Yıllar içinde yapılan etkinliklerdeki aksaklık ve sonrasında yaşanan tartışma ve kavgalardan tecrübe edinilip, katıldığım son etkinliklerdeki fark ettiğim uyum, saygı ve paylaşımın mükemmeliğe doğru yolculuğunu gözlemlemek bana büyük bir umut ve mutluluk vermekte. Organizasyon ekibinin büyük emeğinin yanında katılımcıların gösterdiği özen , çevreye ve insana saygı bu etkinlikteki gibi olduğu sürece daha da iyilerini yapmamak için hiçbir sebep bulamıyorum. Bu buluşma bana, artık örnek gösterilecek bir noktaya gelindiğini işaret ediyor.
Yaşanan sorunlar olarak bir iki şey söylemek gerekirse, bazı katılımcı gruplardan kaynaklanan ve sonradan Mustafa'nın yazısından öğrendiğim, büyük çöp poşetlerinin dağıtılıp ve çöplerin etkinlik sonunda nerede toplacağı hakkında bilgi verilmesine rağmen çöplerini kamp alanında dağınık şekilde bırakıp gidilmesi ve organizasyon gönüllülerine onca yorgunluklarından sonra böyle ekstra moral bozucu bir yük bindirilmesi beni oldukça üzdü. Yüksek sesle müzik dinleyip komşusunu rahatsız edenler yine yok değildi ama önceki etkinliklerdekileri hatırlayınca bunun oldukça azalmış olması ,olanın da kabül edilebilir seviyede olması sorunun tam olarak ortadan kalkmadığını ama hatırı sayılır ölçüde yol alındığını düşündürdü.
Sabah erken saatlerde çalıştırılan vosvos motorları, egzos kazanları ve uçları değiştirilmiş ve vosvos motorunun orjinal ve güzel zincir zırıltısı sesinden oldukça uzaklaşmış abartılı ve gürültülü böğürtü şeklinde çalışan vosvosların gereksiz aragazları içinde göl kenarındaki çadırımda uyandırılmak beni oldukça sinirlendirdi. Bu konuda hala bir arpa boyu yol alamamış olmamız üzücü. Ama gün gelecek bir gün bu arkadaşlar da kalabalık içinde nasıl davranacaklarını öğrenecekler diye düşünüyorum.
Dostluk sevgi ve saygı içinde, mükemmele doğru, yola devam...
