Ynt: Yaşanmış Komik veya Trajikomik Olaylar
Sık sık vicdanımla konuşur, rahat olup olmadığını sorarım. Geçenlerde yine aramızda bir konuşma geçti:
-Vicdanım nasıl rahat mısın?
-Rahat değilim uleen. (ALLAH ALLAH sanki içime kadir inanır girmiş).
(Şaşkınlıkla)- Sende kimsin?
-Vicdanın.
-Hangi vicdanım ?
-Deli vicdanın uleeen…
Şaşkınlıkla beraber sorular sormaya devam ediyorum.
-Neden rahat değilsin peki?
-Beni sevdiğini söyle uleen.
-Buda nerden çıktı, sen böyle konuşmaya devam ettikçe sevmiyorum seni.
-Konuşma ulen seviyorum dee.
-Sevmiyorum.
-Seviyorum de ulen.
-Sevmiyorum.
(Ses iyice kalınlaşarak)-Seviyorum de uleeeennnn.
(Korkudan)-Seviyorum.
-Yalan söylüyorusun köpeeekkk.
Ben iyice kontrolu kaybetmiştim.Kendi vücuduma hükmedemez olmuştum. Tüm kontrol o içimdeki deli sese yani deli vicadıma geçmişti sanki. Ben şaşkınlıkla beraber hala sorular sormaya devam ediyorum bu arada.
(Korkarak ve kısık bir sesle)-Neden rahat değilsin diye sormuştum.
-Sen çok kötüsün ulen..Töbe edeceksin …
-Hamd olsun ben tövde ederim.
-Konuşma ulen, Bundan sonra kötülük etmeyeceksin, Selimiye camisine gidip tövde edeceksin anladın mı beni ulen.
İçimdeki çakma kadir inanırı çakmak çakar gibi çakmaya karar verdim o anda. Çakmaya çakmağı bir çaldım içimdeki boşlukların derinlerine doğru yuvarlanmaya başladı. Yuvarlanırken de bizim çakma bir yandan da tehditler yağdırıyor…-Bu hikaye burada bitmeyecek ulennnn, Göreceksin ulenn , göreceksiiiiiinnnnnnnnnnnnnnn….
Bu hikayenin ana fikri "fazla film izlemeyelim" dir.