Molivos
Midilli'ye sırf Molivos için bile gidilir. Denizden çıkıp, dar sokakların arasına daldığınızda her biri birbirinden farklı taş evler karşılıyor sizi. Her birinin bahçesinde farklı çiçekler, limon ağaçları. Kaleye doğru tırmandıkça hava serinliyor, denizden gelen esintiyi hissediyorsunuz. Güneşin batışı buradan çok güzel. Her şey yavaşlamış ve neredeyse durmuş gibi. En tepeye çıktığınızda neşeli bir kalabalık denize doğru fotoğraflar çekiyor. Güneşi batırdınız ve gökyüzü pembeleşmeye başladı. Denizi en geniş açıdan gören bir masada kendinize yer buluyorsunuz. Kediler ortak oluyor yemeğinize. Aşağıda küçük kayıklar sizi selamlarken Akdeniz'i çekiyorsunuz içinize. Sonra aklınıza geliyor. Yani belki gelir. Bir ada, bu kadar yakınken nasıl bir o kadar uzak olabiliyor. Olabiliyor...