Ynt: Likya Yolunu Yürüdüm
başlangıçta iki kişiydik. ertesi gün üç olduk. KAŞ ilçesinden sonra ise yalnıza kaldım.
başlangıçta yanımda gelecek kişilere taşınması gerekli olan ve opsiyonel olan malzeme listesini verdim. sonra da ekledim; tüm malzemelerin toplam ağırlığı vücut ağırlığınızın 1/3 ünü geçmeyecek ama şekil ve şart ne olursa olsun en fazla 26 kg. yükünüz olacak telkinini de yaptım. ancak bir arkadaşımız, bence, gereksiz malzeme alarak yükü ağırlaştırmıştı. başlangıçta yavaş kalmamızın ilk nedeni buydu. ikinci neden ise üçüncü kişinin ayaklarının su toplamasıydı. üçüncü neden yükü ağır olanın dizlerinde ağrıların ortaya çıkmasıydı. aslında daha fazla da sayabilirim.
KAŞ'a kadar olan bölümden zevk almadım. KAŞ'tan sonra ise hızlandığım ve mekanik bir şekilde sadece yürümeye odaklandığım için daha fazla zevk aldım. arazide kimin nasıl bir davranış içine gireceğini asla bilemezsiniz. herşey tartışma nedeni olabilir ve ben tartışmayı hiç sevmem. tartışarak bulunan çözüme henüz tanık olmadım.
tek yürürken güvenlik çok kişi ile olan güvenlikten daha sağlamdır. neden mi? sadece kendinize güvenir ve hesaplarınızı tek kişi üzerinden yaparsınız. çok kişi olunca onların tehlike anında nasıl davranış göstereceğini bilemezsiniz. kendimden bir örnek vereyim: iki kişi olduğumuzda marketlerde alışveriş yaptıktan sonra genellikle kredi kartını kasada unutup gidiyordum. neden mi? ödeyecek olan ben olduğum için malzemeyi kasaya veren de ben oluyordum, haliyle poşetleyecek olan da diğeri. ancak poşetleyecek kişi (tavuğu ıslakla çağırdığından olsa gerek) gelen malzemeyi zamanında yerleştiremediği için ben de yardım ediyor ve o kartı unutuyordum. kural bellidir; her zaman tek iş yapacaksın. yanında başkası olursa onun işini de yapmak zorunda kalırsın.
aldığım emniyet tedbirlerine gelince;
-kesinlikle bir hayatı idame çakım olur.
-çoğu zaman yanımda her hayvanın kalbine uzanabilecek uzunlukta namlusu olan bir tarafı bıçak bir tarafı testere olan bir bıçağım olur. örnek: jungle king 2.
-yeterince paraşüt ipim olur.
-asla çadır kurmam. bir çalı arkası veya içi en güzel yerdir.
-böceksavarım vardır. onu kullanırım.
-insanlardan uzak olduğumu biliyorsam ateş yakar ve sırtımı ateşe vererek uyurum.
-geceleyeceğim yere karanlık basmadan girmem.
-vahşi hayvanlardan korkmayın. onlar insanlardan daha uysaldır ve kendilerine dokunulmadığında uzak dururlar. konuyla ilgili olarak doğada tek başına yürüme başlığında birçok bilgi vermiştim. bakmanızı öneririm.
-köpek düdüğü işe yarar.
likya yoluna gelince, kamp kurmadan bu işi yapabilirsiniz. çünkü her etapta konaklanacak yerler var. kamp malzemesi almadan yürüseniz bazı günler iki etap, bazı günler ise üç etap yürüyebilirsiniz. oranın 509 km olması korkutmasın sizi. sürekli olarak hayatı idame edecek kolaylıklar etapların sonunda var.
şubat sonu değil ama mart ikinci yarısı ve sonrasını tavsiye ederim. hem gündüz saatleri fazlalaşmış, hem de gece soğuğu azalmış olur. biz bu sene (ODTÜ'den birkaç arkadaşı kandırdım) antalya-çıralı arasını haziranda bir hafta sonu yürüyeceğiz. yoldayken bir kez daha kandırırım ve adrasan etabını da eklerim
üşümemek için kalın giysiden ziyade "çok kat, ince kat" giyinmeniz gerekir. su geçirmez malzemeniz olursa uyku tulumuna bile gerek kalmaz. ben her seferinde mat üzerine yatarım. likya yolu beni sıkıntıya soktu. neden mi? geceleri yürüyemediğim için. işaretlere uymak mecburiyeti olduğundan gece yürümek imkansızdı. geceleri yürüyebildiğim yerlerde kamp sorunum da olmaz.
kondisyonlu bir insan, uygun şartlarda, 3 gün (ama sadece üç gün) yürüyerek 150-180 km yapabilir. bir günde ise 100 km yapabilir ama sadece bir gün yürüyebilir. madem anakarada yaşıyorsunuz, örneği oradan vereyim. bugünlerde gece 00.00 da yola çıkarsanız, ortalama 4 km/saat ile hava kararmadan polatlıya veya kırıkkaleye girer ve ötesine geçersiniz.
kalın sağlıcakla.
başlangıçta iki kişiydik. ertesi gün üç olduk. KAŞ ilçesinden sonra ise yalnıza kaldım.
başlangıçta yanımda gelecek kişilere taşınması gerekli olan ve opsiyonel olan malzeme listesini verdim. sonra da ekledim; tüm malzemelerin toplam ağırlığı vücut ağırlığınızın 1/3 ünü geçmeyecek ama şekil ve şart ne olursa olsun en fazla 26 kg. yükünüz olacak telkinini de yaptım. ancak bir arkadaşımız, bence, gereksiz malzeme alarak yükü ağırlaştırmıştı. başlangıçta yavaş kalmamızın ilk nedeni buydu. ikinci neden ise üçüncü kişinin ayaklarının su toplamasıydı. üçüncü neden yükü ağır olanın dizlerinde ağrıların ortaya çıkmasıydı. aslında daha fazla da sayabilirim.
KAŞ'a kadar olan bölümden zevk almadım. KAŞ'tan sonra ise hızlandığım ve mekanik bir şekilde sadece yürümeye odaklandığım için daha fazla zevk aldım. arazide kimin nasıl bir davranış içine gireceğini asla bilemezsiniz. herşey tartışma nedeni olabilir ve ben tartışmayı hiç sevmem. tartışarak bulunan çözüme henüz tanık olmadım.
tek yürürken güvenlik çok kişi ile olan güvenlikten daha sağlamdır. neden mi? sadece kendinize güvenir ve hesaplarınızı tek kişi üzerinden yaparsınız. çok kişi olunca onların tehlike anında nasıl davranış göstereceğini bilemezsiniz. kendimden bir örnek vereyim: iki kişi olduğumuzda marketlerde alışveriş yaptıktan sonra genellikle kredi kartını kasada unutup gidiyordum. neden mi? ödeyecek olan ben olduğum için malzemeyi kasaya veren de ben oluyordum, haliyle poşetleyecek olan da diğeri. ancak poşetleyecek kişi (tavuğu ıslakla çağırdığından olsa gerek) gelen malzemeyi zamanında yerleştiremediği için ben de yardım ediyor ve o kartı unutuyordum. kural bellidir; her zaman tek iş yapacaksın. yanında başkası olursa onun işini de yapmak zorunda kalırsın.
aldığım emniyet tedbirlerine gelince;
-kesinlikle bir hayatı idame çakım olur.
-çoğu zaman yanımda her hayvanın kalbine uzanabilecek uzunlukta namlusu olan bir tarafı bıçak bir tarafı testere olan bir bıçağım olur. örnek: jungle king 2.
-yeterince paraşüt ipim olur.
-asla çadır kurmam. bir çalı arkası veya içi en güzel yerdir.
-böceksavarım vardır. onu kullanırım.
-insanlardan uzak olduğumu biliyorsam ateş yakar ve sırtımı ateşe vererek uyurum.
-geceleyeceğim yere karanlık basmadan girmem.
-vahşi hayvanlardan korkmayın. onlar insanlardan daha uysaldır ve kendilerine dokunulmadığında uzak dururlar. konuyla ilgili olarak doğada tek başına yürüme başlığında birçok bilgi vermiştim. bakmanızı öneririm.
-köpek düdüğü işe yarar.
likya yoluna gelince, kamp kurmadan bu işi yapabilirsiniz. çünkü her etapta konaklanacak yerler var. kamp malzemesi almadan yürüseniz bazı günler iki etap, bazı günler ise üç etap yürüyebilirsiniz. oranın 509 km olması korkutmasın sizi. sürekli olarak hayatı idame edecek kolaylıklar etapların sonunda var.
şubat sonu değil ama mart ikinci yarısı ve sonrasını tavsiye ederim. hem gündüz saatleri fazlalaşmış, hem de gece soğuğu azalmış olur. biz bu sene (ODTÜ'den birkaç arkadaşı kandırdım) antalya-çıralı arasını haziranda bir hafta sonu yürüyeceğiz. yoldayken bir kez daha kandırırım ve adrasan etabını da eklerim
üşümemek için kalın giysiden ziyade "çok kat, ince kat" giyinmeniz gerekir. su geçirmez malzemeniz olursa uyku tulumuna bile gerek kalmaz. ben her seferinde mat üzerine yatarım. likya yolu beni sıkıntıya soktu. neden mi? geceleri yürüyemediğim için. işaretlere uymak mecburiyeti olduğundan gece yürümek imkansızdı. geceleri yürüyebildiğim yerlerde kamp sorunum da olmaz.
kondisyonlu bir insan, uygun şartlarda, 3 gün (ama sadece üç gün) yürüyerek 150-180 km yapabilir. bir günde ise 100 km yapabilir ama sadece bir gün yürüyebilir. madem anakarada yaşıyorsunuz, örneği oradan vereyim. bugünlerde gece 00.00 da yola çıkarsanız, ortalama 4 km/saat ile hava kararmadan polatlıya veya kırıkkaleye girer ve ötesine geçersiniz.
kalın sağlıcakla.
