İlk Yurtdişi Deneyİmİm - Sİngapur -malezya

[habun]

Lise yıllarımdan beri gezi merakım vardı, dolayısyla liseyi bitirinceye kadar Türkiyenin birçok yerini gezdim.
Çoğunlukla da basit bir bütçeyle ve rotasız bir şekilde , bazen parasız kaldığım da oldu ama bir şekilde gezmeye devam ettim . Liseyi bitirdiğimde ; Karadenizin Kuzey doğu kesimi ve Doğu Anadolunun bir kısmı hariç hemen Turkiyenin diğer tüm yerlerini gezmiştim.
Yurtdışına çıkmak nasip olmamıştı, komşu ülkelere kısa süreli seyahatlar yaptım , Ancak gezi manasında ilk tecrübem 2007 de nasip oldu.
Çoğu arkadaşım hep şu soruyu soruları sordular " NEDEN UZAKDOĞU , NEDEN YANLIZ...v.s." bu tür sorulara bir çok kez muhatap oldum ve hala devam ediyor.
bU SORULARA BURDA BİR KEZ DAHA AÇIKLAMA GETİRMEK İSTİYORUM :
Dediğim gibi gezmek benim için bir tutkudur. Özellikle de bilmediğim, yabancı olduğum yerlere. Uzakdoğuyu seçmemin sebebi , onların görünüşünden tutun , filmlerde gördüğümüz yaşantıları ve coğrafi şartlar gibi bir çok etken sıralanabilir.
Neden yalnız sorusuna gelince ; öncelikle turlarla gitmek istemedim, çünkü sosyal medyadan aldığım izlenim , turlarda bağımsız değilsiniz, sınırlı yerlere daha da önemlisi turistik yerlere gidilmesidir. Oysa ben daha çok yerli halkın içine girmek onların doğal hallerini görmek istiyordum. Bu konuda internetten araştırma yaptım
.........

 

[habun]

GEZİ BAŞLANGICI :
Amacım gezmek olsa da Singapur ve Malezyayı seçmmin diğer bir etkeni biraz ticari yönüydü. Şöyle ki Medikalcı bir arkadaşım bir bayilikle ilgi bir diğeri de tesettür giyimin Malezyada pazarlaması ile ilgili planları vardı . Zaten böyle bir niyetim olduğunu , bir miktar katkıyla bunun için elimden geleni yapacağımı söyledim. ve kısa bir sürede karar verip THY ile Singapur biletini aldım.
06.07.2007
Benim saatime göre 09:40 ama yerel saati bilmiyorum, herhalde 5-6 saat önde olması gerekir, Malezya semalarındayız, monitördeki verilere göre yaklaşık yarım saat sonra singapurda olacağız inşallah.Heyacanım hat safhada, yanımdaki uzakdoğulyla duygularımı paylaşıyorum , “merak etme, rahat ol” diyor

 

[habun]

06.07.2007 23:30
Terminal 2 deki bir kafede oturuyorum, sabaha kadar burada kalacağım herhalde , nedenini açıklayacağım.
Yerel saat ile yaklaşık 16:00 da vardık , çıkış işlemleri derken saat 17:00 ı geçti. Bir çok yolcu havaalanındaki otel rezervasyon bölümünde rezervasyonlarını yaptılar, bana çok pahalı geldi , örneğin bir tanesine baktım 250 sin doları ki yaklaşık 125 euro. Daha önceden singapurda çalışan turkiyeden birinin telefonunu almıştım , beni karşılayacağını ve malezyaya geçinceye kadar yardım edeceğini söylemişti. Telefon açtım adamın pek istekli olmadığını sezdim sesinden, telefonda , kalmak için birkaç yer tarif etti, teşekkür ettim ve telefonu kapattım. Açıkçası singapura gelirken biraz buna güvenmiştim. Ama kısmet diyelim , başımızın çaresine bakacağız.
Bu arada ( 1 US dolar 1,3 lira , 1 Euro 1,7 Lira, 1 singapur doları 0,8 Türk lirası , 1 malezya ringiti 0,35 Turk Lirası)
Sigara içmek için terminal çıkışına gittim, bir İspanyol turistten ucuz , temiz bir adını aldım. Taksiciye “Mustapha Shop Center” civarında indir dedim ama beni yanlış bir yerde indirdi, daha sonra buranın “little india” olduğunu anladım. Çok tuhaf hissetmiştim kendimi , ilk defa Hinduları yerel kiyafetleri ile görüyordum. Pek ısınamdım buraya ama gelmişken biraz dolaştım derken “china town” a gelmişm. Bir anda Hindistandan Çine geldiğimi hissettim. İtiraf edeyim burda kendimi biraz iyi hissettim. Hindulara göre çinliler bana biraz daha sempati gelmişlerdi. Uygun oteller dolu olduğu için ve akşam olduğu için , geceyi havaalanında geçirmeye karar verdim. Gelmişken bir süre daha keşif yürüyüşüne devam ettim. Havaalanına taksi ile dönmek istiyorum ama ilginçtir, taksiler boş olmasına rağmen durmuyorlar. taksilerin sadece belirli duraklarda durduklarını öğrendiğimde durağa geldim. İnsanlar sırada bekliyor, taksi gelince sıradaki binip gidiyor. Nihayet 15 sin doları ile havaalanına dönüyorum.
Acıkmışım , havalanında “Burger King” te 8 sindolara bir sipariş verdim, ilk lokmayla yemeği bıraktım.hayatımda bu kadar kötü tatlı bir şey yememiştirm. Neyse karnımı patatez cips ve içecekle doyurdum. Bu arada kuala lumpura gidecek olan otobüs terminalinde yer olmadığını söylüyorlar. Havaalanı çok rahat saat 24 u geçmiş , bir yerde 1 sindolarına çay içitim..
Singapur bana çok pahalı gelmişti. Singapurlular çok nazik ve yardımsever, birine bir şey sormaya gelmiyor, yardımcı olmak için çırpınıp duruyorlar. Örneğin bir temizlik işçisine bir şey sorduğunuzda , mübarek sanki temizlik işçisi değilde en iyi derecede eğitim almış , kültürü insanlar gibi nazik ve anlaşılır bir şekilde gülümseyerek yardımcı olmaya çalışıyorlar.
Dikkatimi çeken bir şey , Atatürk havaalanında alaturka tuvalet bulamazken burda heryerde alternatifler var, tuhaf bir şey

 

[habun]

07.07.2007
Dün akşam biraz kestirmişim kafede .Kimse rahatsızlık vermedi. Kafede internet bedava , bizdeki gibi kimse “ne içersin” diye de rahatsızlık vermiyor. Koltuklar da rahat olunca uyumuşum.
Sabah 7 , taramvaya bindim “ change 1” de tramvay değiştirerek Malezya ya giden terminala geldim , yer varmış 32 sin. dolara bilet aldım. Otobüsteyim şimdi acayip bir yağmur var. Bilet veren bayanın “ özellikle vizen varmı “ diye sorusu aklıma geldi, inşallah sınırda bir sorun çıkmaz diye düşünüyorum.
Turkiye biraz yağmur yağınca , yolların nasıl göl haline geldiği aklıma geliyorda burda bu kadar yağmur yağmasına rağmen en ufak bir sorun yok. Zihnimi meşgul eden başka bir şey ; burada insanların işlerini nasıl bir özveriyle yaptıklar, resmi yada özel herkes sahiplenerek işini yapıyor.
Mesela tramvay girişinde bir görevliden bilgi alıyorum, tarzanca İngilizcemle, adam sabırla ve güleryüzle birkaç kez bana yardımcı olmaya çalıştı, benden sonra gelen birine yine aynı şekilde . kızma – yüz ekşitme yok
Sınır kapısı geçişind bir hayranlık daha. Hem Singapur hem de Malezyalı görevliler sanki birbirleriyle yarışırcasına güler yüzle işlemleri yapıyorlar. Hatta Malezya tarafında birde çay-kahve ikramı yaptılar. Çok ilginç.
Otobüsler bizimki gibi 55 kişilik değil , aynı büyüklülte ama 27 kişilik. Koltuklar da bizim meclisteki koltuklardan daha rahat sanırım: ) Hostes sanki iletişim uzmanı sınır geçişi ve yolculuk ile ilgili ,3-4 dilde açıklamalar yaptı, çoğunu anlamadım ama , ama özellikle bana dönerek “understand ?” diye sordu , “ok” deyip geçiştirdim, sanki inanmamış gibi , gülümsedi geçti. Yol boyu yeşillikler arasında gitmek çok hoş.
Otobüsümüz mola veriyor. İner inmez , daha alışamadığım o baharatlı yemek kokusu , midemi bulandırıyor. İki tane meyve suyu ile geçiştirdim. Bu arada singapurda çalıştığını söyleyen bir japaonal tarzanca konuşmaya çalışıyorum.
Denildiği gibi 6 saat sonra Kuala lumpurdayız. Singapurdaki gibi , daha önceden telefonun aldığım birini aradım. En azından bir otel tavsiye eder diye umutsuzca, bana verdiği cevap aynen şu “ otogardan çık karşına oteller çıkar” bende nazikçe teşekkür ettim ve telefonu kapattım. Hava sıcak bir an önce bir otel bulup duş almak istiyorum . ilk karşılaştığım otel “wan jun Hotel” fiyat 70 ringit, alternatiflere bakayım dedim
Bu arada aklıma Taner geldi, yüz yüze tanımasam da telefonla birkaç görüştüğüm biri. Telefonla aradım , bulunduğum yeri tarif ettim , yaklaşık 2 saat sonra geldi. Bu arada bulunduğum mevki “Bukit Bintang” imiş. Turist merkezi gibi. Birine bir şey sormaya gelmiyor , hemen yapışık birşeyler satmaya çalışıyorlar
Taner’i çok samimi buldum. Bir yerde yemek yedik, oturduğu semtte ucuz otelerin olduğunu ancak merkezden uzak olduğunu söyledi .Aslında kaldığı yerede davet etti ama kabul etmedim. Birkaç arkadışıyla ev kiralamışlar, rahatsızlık vermek istemedim. Küçük bir çinli otelde yer ayırttık.Yarın görüşmek üzere Tanerden ayrıldık. O andaki duygularımı ifade etmek istiyorum, çinli ve özellikle Hintlilere ısınamadım , dikkatli olmak ta gerekiyor. Ama malaylar çok samimi ve içten. Malezyadaki ilk gecem , tereddütlüydüm ama gün boyu ayaktaydım , yorgunluktan hemen uyumuşum.

 

[habun]

08.07.2007
Sabah dışarda bir Hintli lokantasında kahvaltı yaptım. Kahvaltı sonrası bir çay aldım . toplam 4,5 ringit ödedim.Etrafıma bakıyorum da sanki burası malezya değil . her tarafı Hintli ve çinliler kapmış.
Saat 9 gibi taner geldi. 7,5 ringite bir bilet aldık. Gün boyu sınırsız tramvay, otobüs v.s hepsine bineilebiliyormuş. Meşhur Meşhur ikiz kuleleri , alışveriş merkezleri vs. En çok dikkatimi çeken Masjed jameek. Bizimkiler gibi sadece namaz için değil namaz sonrası sohbetler diyaloglar dikkatimi çekti. . abdest yerlerinde duşta var . çoğu insan normal abdest yerine duş alıp öyle namaz kılıyor. Şafi mezhebine mensuplar. Camideki danışma kulübesindeki adamla sohbet ediyoruz. Çok memnun kalıyor. Burda gayri Müslimlerin camiye girişi yasak.
Ve yine bukit bintang’dayım . Bir otelde yer ayırıyoum , dünkü otele göre biraz pahalı geldi (70 Ringit)

 

[habun]

09.07.2007
Sabah 5 gibi sanki bir kapı sesi ile uyandım, sabah namzı kılıp tekrar uyudum. Taneri aramadım ,, iş vardır diye . iki tren değiştirerek KL Centr’e gittim. Hem alışveriş merkezi, sosyal alanlar, bol lokantalar, tren ve otobüs terminali. Dolu dolu bir yer. Hala kahvaltı yapmamıştım, iştahım kesilmişti burada. Bir meyve suyu ile geçiştirdim yine. KLCC ye gelmek için trene bindim. Genç hafif sakallı bir Malezyalı ile sohbet ettik. İslam aleminin durumu vs. KLCC de beraber namaz kıldık ve ayrıldık. Bu arada Malezyanın bir çok yerinde bulunan medreselerde 3 gün bedava kalınabiliyormuş, lazım olursa kullanırım diye bir yere not ediyorum.
KLLC bitişiğinde , insanın kendini okyanusunda dibinde geziyormuş gibi hissetiği , aquareyi geziyorum , giriş ücreti 7 ringit. KLCC de bir kafede Cips, portakal suyu alıyorum , burası biraz pahalı geldi.
Bu arada taner aradı, oda benim yalnız gezmek isteyebileceğini düşünerek beni aramamış
10.07.2007
Bugün iş günüm, Türkiyeden gelirken iki ayrı firmanın ( Biri medikal bayilik alma, diğer tesettür giyim ihracı ) işlerini yürütecektim. Daha öncede randevu aldığımız Türkiye konsolosluğundaki İbrahim beyle buluşuyoruz. O rada Mardin Kızıltepe den de (Karaboğa’lardan) birinin de geldiğini öğreniyoruz.Orda konuşulanlardan en önemlisi; Özellikle malezyaya gelen Türklerin iyi niyetli olmadıkları , hep hile peşinde oldukları dolayısıyla Türklere karşı bir önyargı oluşmaya başladığıydı.
Konsolosluk çıkşı birkaç tüccarla görüştükten sonra KL Centreden 43 Ringite Tren bileti aldım. Yarın akşam Penang’a gideceğim. Akşam giderken Otel parasından da tasarruf etmiş olacağım.. Sonradan öğrendim ki otobüs 27 Ringite imiş

 

[habun]

11.07.2007.
Sabah otelden çıkışımı yapıp Jameek Masjed yanında kahvaltı yaptım (4,35 RM)
Bu arada Kuala Lumpur izlenimlerimi paylaşmak istiyorum.
Bukit Bintang : En çok turistlerin bulunduğu yer. Hemen yanında jalan Sultan İsmail. İnsan kendisini Arabistanda hissediyor burda. Her yer arapça yazılar ve araplarla dolu. Bir malay lokantasına gidip hem ucuz , hem temiz hemde güler yüzlerini gördükten sonra arap lokantalarındaki pahalılık, kirlilik ve kabalık biraz daha sırıtıyor. Bukit Bintang , dediğim gibi davasa alışveriş merkezlerinin bulunduğu bir yer. Malezyanın belki en tehlikeli bölgesi. Her türlü pislik var
Jow Kit: Çine gitmeden çini görmek isteyenler buraya gidebilir.
Masjeed jameek: En huzur bulduğum bölge. Çoğu Malayların yaşadığı bölge, İman kokuyor bu bölge adeta.
Kampung: Yine yerli halkın yaşantısını görmek için tur atılabilir.
Batu caves : Tam yerel insanların yaşantısını görmek isteyenler için ideal bir bölge . pek turist göremedim buralarda . sadece Hinduların kutsal mağarasının olduğu yerde tursitler geziyor.Görülmeye değer
KL Central : Ulusal ve Uluslararası ( Singapur, taylanad) ulaşımın merkezi, Otobüs ve tren garının yanıda alış veriş merkezi ve bir çok farklı yemek bulabileceğiniz yer.
KLCC: meşhur kuleler ve akvaryumun bulunduğu yer. Malezyanın en pahalı yeri. Turist dolu.
Yine duygularımı ifade etmek istiyorum. Malezya sanki işgal edilmiş. Çoğu ticaret Çinli ve Hintlilerin elinde. Malaylar okadar saf ve temizki her şeyi onlara kaptırmışlar. Ülkenin adı Malezya ama güç başkalarının elinde. Pakistan, mısır ve Bangledeşlerin sayısı da dikkati çekiyor.
Bir liseyi ziyaret ediyorum. Öğretmenler odasına girdim. Turkiyedeki gibi ortada bir masa ve etrafında sohbet eden öğretmenler bekliyordum ki ilk şaşkınlığımı burda yaşadım. Büyük bir oda, aralıklarla küçük masalar. Her masanın üstünde bir bilgisayar yanında küçük bir kitaplık, bazı masalar boş bazılarında öğretmenler harıl harıl çalışıyor. Sınıfların bulunduğu koridorları geziyorum sınıfların dış tarafı duvar , koridor tarafı cam. İçerden dışarısı görünmüyor ama dışardan sınıfın içi görünüyor. Böylelikle her an sınıf kontrol edilebiliyor. Bizim ki gibi kapalı kapıların ardında uyuyan öğretmenler yok. Okul Müdürü yetkiyle donatılmış. Öğretmenlerle birer yıllık sözleşme imzalanıyor yıl sonunda sözleşmenin uzatılması Müdür yetkisine bağlı , tabi herşey kanıtlı. Öğretmenin ders verdiği öğrencilerin başarısı, yaptığı bilimsel çalışmalar vs.
Okuldan sonra “Chow Kit” meşhur Pateling Street. Burada yerli malay görmek neredeyse imkansız. Çoğu çinli ve turist. Alışveriş için her şey bulunuyor. Açık alandaki bir kafede oturup bir portakal suyu içtim, yanıma bir dilenci geldi. Elimdeki bozuk paraları verdim , sanırım hepsi 1 RM yapmıyordu, adam paralara bakıp sonra tekrar bana verdi, etraftakiler gülmeye başladılar. Neyse levhada portakal suyu 2,5 RM yazıyordu, ben kaç para dedim 10 RM dedi, levhayı gösterdim , özür dileyip 2,5 RM yi aldı. Malezyada ilk defa burada paralı tuvalet gördüm 0,3 RM
1,2 RM ile KLCC ye geldim, karışık bir dondurma yedim, Türk dondurması dediler ama pek tadı yoktu. Biraz gezintiden sonra LRT ile KL Central’a geldim 40 RM’ye büyük bir sırt çantası aldım , eşyalarımı düzenledim , namazı kılmadığımı hatırladım, “pray room” da namazı kılıp check in yapmak üzere trenlerin bulunduğu yere gittim.

 

[habun]

notlarımı toparlıyorum, yazmaya devam edeceğim
Pinang, terenganu ve kelantan.....

 

[habun]

Penang 'a gidecek Trene biniyoruz.
Üç değişik bölüm var ; tek kişilik kamara, çok kişili yataklı vagon ve koltuklu vagon. ben çok kişili yataklı vagondayım.
Perdeyi çekip yatağa uzandım, bir ara kantine gidip bir şey alayım dedim bir milo+su 4,5 RM, vagon arasında sigara içerken 7-8 kişilik bir genç gurubu yanıma geldi , açıkçası çekindim , muhatap olmadan yine yatağıma uzandım şu an saat 11:40 ,plana göre sabah 5:30 da buterwooth ta yız.

12.07.2017 saat 08:00
Buterworth penangın karadaki kısmı denilebilir. Adaya geçmek için feribot kullanıyoruz 1,2 RM. Feribot turist dolu. Zaten Penag adası turistik yer, yerli halk çok az. Daha çok deniz tatili için tercih ediliyor. Oteller çok geniş bir alana yayılmış. Deniz çok güzel. Otel fiyatları yüksek. Ucuz Hosteller de yok değil ama ben tavsiye üzeri Northern Otel'de kaldım Ultra lüx diyebilirim. Hayatımda ilk kez böyle bir yerde kaldım. Sınırsız yiyecek , içecek , havuz , spor aktiviteleri v.s .
Penangı gezerken dikkat edilmesi gerekenler; Otel ücreti dahil herşeye itiraz etmek gerekir , bazen birşeyi 3 te 1 fiyatına alabiliyorsunuz. Taksiler uyarı olmadımı taksimetreyi açmıyorlar.
Bir gün yeter bana Penang için , bu arada Otogardan KL'ye bilet rezervasyonu da yaptım (27 RM)

 

[habun]

.

 

[habun]

Dediğim gibi, daha sonraki gezim dahil , kaldığım en pahalı otel (264 RM, tabi pazarlıkla) gerçi normal odalar daha ucuzmuş ama olmadığı için süit odada kaldım.
iki gün bir gecelik penang turu sonucu bu sefer otobüsle Kula lumpura dönüyorum. Penang adasını ana karaya bağlayan çok uzun bir köprüden geçiyoruz. otobüs rahat, daha önceden singapurdan Malezya'ya gelirken bindiğim otobüse yakın bir konforda (2+1)
5 Saat sonra Putrajaya terminalindeyiz. . Terminalin hemen karşısında bulunan "Mevlana "lokantasında 3 RM ye yemek yiyorum ( Pirinç, Haşlanmış yumurta, biraz sebze)
Puduraya'da istediğiniz yere gitmek için , gar çıkışında sola doğru 200-300 metre sonrası "jamek masjeed" var,i buradan tramvayla her tarafa gidebilirsiniz..
Bu arada karşıdan karşıya geçerken , aniden beliren motosikletlere dikkat etmek lazım..
Niyetim bugün terenganu 'ya gitmek ancak bilet bulamadım. Terenganu - kelantan tarafına giden otobüsler ,PWTC karşısında bulunan "Hention Putra Station'dan kalkıyor.

 

[habun]

puduraya'dan Fotoğraflar

 

[habun]

14.07.2007
Sabah kahvaltısını otelde yaptım (fiyata dahil) .Jamek Masjed'den LRT'ye binip PWTC durağında indim, yaklaşık 10 dk.lık yürüyüş sonrası PUTRA (puduraya ile karıştırmayalım) istasyonuna geldim. 30 RM'ye bilet aldım.
Daha otobüsteyken, yolcuların giyim kuşamından , gideceğim yerin muhafazakar bir yer olduğu belliydi.. Yemek molasında , yine yemek yiyemedim, daha yerel yemek kokusuna alışamadım. Bir büfeden 2 RM'ye bir sandviçle yetindim.
Dikkatimi çeken en önemliş şey, şimdiye kadar gördüğüm malezyadan çok farklı bir malay profiliyle karşı karşıya olduğumdu. insanlar daha bir samimi, yardımsever ve içten. Sebeplerden biri buralara fazla turistin gitmemesi birde bu eyaletlerin islami kurallara göre yönetilmesidir herhalde. koca otobüste bir tek ben yabancı olarak bulunuyordum. Otobüs normal bir otobüstü.
Terenganu2yu sahil şeridi boyunca seyrediyorum. Sahillerde küçük gruplar (aile) halinde denize girenleri görüyorum ama önemli bir nokta ki , denize elbiseleri ile giriyorlar. Bizdeki gibi kalabalık plajlara rastlamadım.. Terenganu girişinde otobüs şoföründen , daha önceden ismini aldığım otele yakın indirmesini istiyorum. Bana bira garip bakıyor ve biraz sonra eliyle oteli işaret ederek beni indiriyor. Sonradan duydum ki , otogar dışında otobüslerin durması yasak ama adam beni kıramamış , ceza yeme pahasına , bei indirmiş. YT MİDTOWN otel, 90 RM geceliği, Muhafazakar bir yapısı olduğu belli tüm çalışanları çok cana yakın,
dışarda hafif yağmur yağıyor, otele yakın camiye gidiyorum, o kadarsamimiler ki gözleriyle selam bekliyorlar sanki, selam veriyorum, içten bir musafahadan sonra , sohbetler koyulaşıyor. namaz sonrası , bir keşif turuna çıkıyorum. Maleya'nın bozulmamış kültürünü görmek için buraya gelmek lazım, yakınlarda turistik adalarvar, tur şirketlerinden fiyat soruyorum, dünyanın en temiz denizi imiş, metrelerce derinlikte deniz canlıları görülebiliyormuş, not alıyorum zamanım kalırsa değerlendireyim diye.
Hal pazarı çok ilginç, en önemli yeri kristal cami, gerçektende caminin dışı hep kristallerden yapılma.
Bir dükkandan bir kaç parça içecek yiyecek alarak otele dönüyorum. Otelin lokantasında yediğim yemek çok güzel gerçekten, Malezyada ilk defa karnımı doyurarak bir yerel yemek yiyorum, ekmek istedim bir şaşkın bakışlarla ekmek geldi, meğerse yemeklerde pek ekmek tüketilmiyormuş ,
neyse özetle tekrar edeyim ki , Terenganu halkı çok iyi gerçekten. samimiyetleri gözlerinden belli oluyor. yardımseverlik hat safhada , hele hele camilerde inanların samimi tokalaşmaları sonrası , çay eşliğinde yaptıkları sohbetler, yabancı birinin camiye geldiğini gördüklerinde , yarışırcasına ikramda bulunmaları..

 

[habun]

Dikkatimi çeken bir başka nokta,
İnsanlar sanki evde yemek yapmıyorlar. ya bu açık lokantalarad yiyorlar, yada yemekleri poşetlere koyup evde yiyorlar

 

[habun]

ve mühteşem görünümü ile kiristal cami

 

[habun]

15.07.2007
Sabah kavvaltısını otelde yaptıktan sonra, güzegahımı Kelantan eyaletinin başkenti Kota Bharo olarak seçtim. Oraya gitmemin en büyük sebebi , daha önce adını duyduğu , eyalatın Cumhurbaşkanı Nik Abdulaziz nik mat ile tanışmak ve onun himayesindeki okulu ziyaret etmek.
Otelin hemen yakınındaki otogardan 11 RM'ye biletimi aldım ve otobüsün kalkış saatini bekledim.
Bu arada Terennganu ile ilgili bir kaç fotoğraf daha paylaşmak istiyorum