Ynt: Hayata Umutla Mutlulukla Bakamıyorum.
Böyle problemlerle uğraşanların adına patron deniyor. Herhalde kendi işiniz var. O da herkese göre birşey değil. Belki biryerlerde maaşlı çalışmayı düşünebilirsiniz. Kazık atanlarla patron uğraşır siz de her ay maaş yatıyorsa onunla idare edersiniz. Bir de küçük esnaf olmak var o da benzer bir durum herhalde. Kolay gelsin ne diyelim, ama derdinize çareyi burada bulamazsınız sanırım.
Sistemi sorgulamak yerine anlamayı deneyin. problemin psikolojik kısmını halletmiş olursunuz. Mesela eskiden mağra devrinde avcılar vardı. İnsanlar önce kendileri başa çıkabildikleri hayvanları avlayarak işe başladı. Bugun bunu yapanlara "esnaf" diyoruz.
Sonra işler büyüdü grup halinde çalışmaya başladılar, mamut vs gibi büyük hayvanları avlama kabiliyetleri oldu. Bugün bunu yapanların adına "şirket" diyoruz.
Sonra bazı insanlar başka işler yapmaya başladı (çifçilik vs). Tarlaları vs oldu. Tarlalar olunca onları korumak gerekti. Koruyabilmek için bir araya geldiler zamanla sosyal organizasyon, hiyerarşi vs oldu. Bugün bunun adına "devlet" diyoruz.
Oyunu kuralına göre oynamak istemeyen "namussuzlar" çıktı, onlara karşı devlet "hukuk" sistemini icat etti. Oyunu kuralına göre oynamayan devletler de çıktı, bu problemi çözmek için "ordu" icat edildi. Oyuna kim ne kadar katkıda bulundu onu ölçmek gerekti toplum "para" yı icat etti. Oyun bozan devlet olmanın kural olduğu dönemlerde (orta çağ vs), insanlar kutsal saydıkları yerlere akınlar başlattılar bu sırada uzun yolculuklar sırasında para taşımak istemedikleri için güvendikleri kişilere paralarını emanet ettiler, birilerinin elinde toplu para birikti, onlar da paradan para kazanmayı keşfettiler, "bankacılık" icat oldu. Bankacılık icat olunca kapitalizm icat oldu ve bugünlere geldik. Kapitalizm icat olunca finans sisteminin kabiliyeti çok daha büyük şirketleri mümkün kıldı, holdingler çıktı, hatta bunlar devlet sınırlarının bile dışına taştılar, koca dünya bir köy oldu.
Gördüğünüz gibi hepsi ihtiyaç. Sorgulamak yerine anlamaya çalışın bence. Benden bu kadar umarım yardımcı olabilmişimdir.
Böyle problemlerle uğraşanların adına patron deniyor. Herhalde kendi işiniz var. O da herkese göre birşey değil. Belki biryerlerde maaşlı çalışmayı düşünebilirsiniz. Kazık atanlarla patron uğraşır siz de her ay maaş yatıyorsa onunla idare edersiniz. Bir de küçük esnaf olmak var o da benzer bir durum herhalde. Kolay gelsin ne diyelim, ama derdinize çareyi burada bulamazsınız sanırım.
Sistemi sorgulamak yerine anlamayı deneyin. problemin psikolojik kısmını halletmiş olursunuz. Mesela eskiden mağra devrinde avcılar vardı. İnsanlar önce kendileri başa çıkabildikleri hayvanları avlayarak işe başladı. Bugun bunu yapanlara "esnaf" diyoruz.
Sonra işler büyüdü grup halinde çalışmaya başladılar, mamut vs gibi büyük hayvanları avlama kabiliyetleri oldu. Bugün bunu yapanların adına "şirket" diyoruz.
Sonra bazı insanlar başka işler yapmaya başladı (çifçilik vs). Tarlaları vs oldu. Tarlalar olunca onları korumak gerekti. Koruyabilmek için bir araya geldiler zamanla sosyal organizasyon, hiyerarşi vs oldu. Bugün bunun adına "devlet" diyoruz.
Oyunu kuralına göre oynamak istemeyen "namussuzlar" çıktı, onlara karşı devlet "hukuk" sistemini icat etti. Oyunu kuralına göre oynamayan devletler de çıktı, bu problemi çözmek için "ordu" icat edildi. Oyuna kim ne kadar katkıda bulundu onu ölçmek gerekti toplum "para" yı icat etti. Oyun bozan devlet olmanın kural olduğu dönemlerde (orta çağ vs), insanlar kutsal saydıkları yerlere akınlar başlattılar bu sırada uzun yolculuklar sırasında para taşımak istemedikleri için güvendikleri kişilere paralarını emanet ettiler, birilerinin elinde toplu para birikti, onlar da paradan para kazanmayı keşfettiler, "bankacılık" icat oldu. Bankacılık icat olunca kapitalizm icat oldu ve bugünlere geldik. Kapitalizm icat olunca finans sisteminin kabiliyeti çok daha büyük şirketleri mümkün kıldı, holdingler çıktı, hatta bunlar devlet sınırlarının bile dışına taştılar, koca dünya bir köy oldu.
Gördüğünüz gibi hepsi ihtiyaç. Sorgulamak yerine anlamaya çalışın bence. Benden bu kadar umarım yardımcı olabilmişimdir.
