KARAVANİST KARAVAN VE EKİPMANLARI FUARI
10-18 Ocak 2026 Tarihlerinde Tüyap'ta Gerçekleşecek Fuar İçin Ücretsiz Davetiyelerinizi Hemen Alın!
*Davetiyeler sınırlı sayıdadır.
Geçitten sonra, yavaş yavaş, etrafı seyrederek, inişe geçtiğimiz de yanımıza yaklaşan 112 sürücüsü ''Yavaş inin, balataları ısıtmayın, bu yolu bilmeyenler için, sorun oluyor eğer bir sorun olursa bizi araya bilirsiniz. Ayrıca köy merkezindeyim, bölge ve konaklama hakkında bilgi verebilirim.'' dedi. Bu konuşmayı duyan, aşağıyı gören yaveri aldı bir telaş.
Yolun solun da restaurant önünde park yapan tur sürücüsü ''Buraya kadar geldikten sonra Maral Şelalesini görmeden gitmeyin'' sözü üzerine, yol ve mesafe bilgilerini alarak, hava kararmadan düştük yollara.
20 dakika sonra bir pikap geldi. ''Aracın çıkar, önünde 350 mt. dik rampa var, burasını geçersen, öteyerleri geçersin.'' sözü beni tam ikna etmese de onların peşine takılmaya karar verdim ve yola koyuldum. Netice de orasını geçtim ama bir bana bir de eLTime sorun. Bildiğim bütün duaları okudum. Yol toprak ve hafif nemli. Giderken fotoğraf çekmek mümkün değil. Zorlu bir yolculuk sonrası, yerleşim yeri gözüktü, Ohhhh be deyip, durduk. Bizim yüz şeklimizden anlamış olacaklar ki bize iltifat ve güzel sözlerle misafir etmeye kalktılar.
Biz şelaleye yaklaştık sanırken, ev sahiplerinin ''Bundan sonra 2 mahalle var, son evde hafif geniş yer aracını oraya bırak. 1 km. daha yürüyü, sakın ileri geçme, yol dar.'' Sözüyle adeta şok olduk, yaverin sert ve dönelim sözüyle bir darbe de oradan. Dona kaldım, bereket versin hemen kendimi toplayıp, araç komutanının ben olduğunu kibar bir ifadeyle hatırlatıp, düştük yola, tabi yolu bula bilirsen, sanki 30 km. gitmiş gibi oldum. Ortalıklarda kimse gözükmüyor, sakin mi desem yoksa ıssız mı nihayet birisini da bulmuştum onlarda mezar yapıyordu.
Karavanın gideceği son noktaya geldik, şelale ortalıkta gözükmüyor, sadece ufak bir su oda karavanın altında ki künkten geliyor. şeklim ve şekerim tavan yaptı, ayakta yıkılmadan zor duruyordum. Yaverin ''Ben bu yolla biraz yürüyüp, çevreyi araştırayım'' sözüne, fazla uzaklaşma diye bildim. Çok geçmeden seslendi ''Buraya gel, burada bir giriş yeri ve oturak var'' seslenişiyle bitkin bir şekilde o yöne yürüdüm. Hala şelale görünür değildi, var gücümle ''Kimse yok mu'' diye 2 kez bağırmadan sonra, yolda bizi geçen, gençlerin cevapları geldi. Onların tarifleriyle şelale yaya inişi başladı ve nihayet şelale
Gençler bizden önce geldiğinden, şelaleyi incele fırsatı bulmuş ve dönüyorlardı. Bize ''Amca hava patlayacak, yerinizde olsam hemen yola koyulurum, yer kayar, sıkıntı yaşarsınız'' dediler ama benim verdiğim cevaba pek sevinemediler. Benim karavanı orada geri döndüremez isem, sizde geçemezsiniz. dedim. Hızlı bir şekilde çevreyi şöyle bir görüp, karavanla geri geri çıkıp, onlara yol vermeyi düşünüyordum. Bir yandan da çektiğim eziyete göre hiç olmazsa burada kalıp tadını çıkarta bilsem diyordum. eLTinin yanına geldiğimde ne görüyüm, gençler pikapla bir yolunu bulup oradan uzaklaşmışlar. Hava kapandı geldi, ortalık kararmaya başladı, olası bir sel olayını düşünmesi bile kötü. Zoru başarıp, dönerek oradan olabildiğince hızlı uzaklaştık.