Peloponnesos / Mora'ya Antik Yolculuk

[oralakbas]

9 Ağustos 2022, Salı, Meteora’ya doğru

Geçen gün, kalan gün durumuna bakarken biraz yoldan çıkmaya da teşneydik. Araya Meteora’yı koyabilirdik… kuzey batı istikametinde iç kısımlara yol almamız gerekecekti ama toplamda dönüş yolumuzu ahım şahım uzatmayacaktı, hadi yapalım dedik

Bugün niyetimiz oraya gitmek. Yaklaşık 180 km. Sabah kahvaltı ve kahve keyfi tamam olunca Venezuella kampingden ayrıldık. Yolumuzun üzerinde orta Yunanistan’ın önemli şehirlerinden Lamia var. Alışveriş için uğradık ve biraz oyalandık.

Lamia’dan yol virajlı bir dağ geçidine giriyor. Bu sırada mazot almaya niyetlendiğimizde bir süredir bir benzin istasyonu görünmediğini fark ettik. Bunun ne kadar süreceğinden de emin olamadık, çünkü dikkat etmeye başladığımızdan itibaren ilginç bir şekilde Tomtom yolda benzin istasyonu olduğunu gösteriyorken, vardığımızda kapanmış, terk edilmiş yerler bulduk Üçüncü istasyonu da böylece geçtikten sonra artık telaşlanmaya başlamıştık ki geçidin doruğa yakın yerinde bir istasyon çıktı karşımıza. Büyük rahatlama Mazotumuzu aldık (1.75€/l). Böylece etraf görünür oldu yeniden… önümüze harika manzaralar serilmeye başladı Geçit bittiğinde yol bir ovaya çıktı. Trafik çok sakin. Bir süre sonra da bir otoyola (Kentrikis Odos, A3) bağlandık. Karavan yine kategori 3. Sakin bir dinlenme tesisinde bir kahve molası verdik. Otoyol henüz tamamlanmamış… Trihala yakınlarında otoyoldan ayrıldık.

Meteora kayalıkları hayli uzaktan seçiliyor. Kalambaka kasabası da bu kayalıklardan hoş bir fonun önünde görünüyor. Kalambaka, Meteora’yı ziyarete gelenlerin konaklamak için seçtikleri ana yerleşim… burada çok sayıda otel, pansiyon var.

 

[oralakbas]

Bizim kalacağımız yer Kalambaka’yı geçtikten hemen sonraki Kastraki köyüne girişte… Camping Kastraki Vrachos (39.713299, 21614401). Bu kamp yeri çok büyük bir alana yerleşmiş, bol ağaçlı, havuzlu ve Meteora manzarasıyla bütünleşmiş hoş bir yer. Geceliği 23€. Yine elektrik almıyoruz. Çok kalabalık görünüyor, ama yer bol. Yine de yerleşebileceğimiz bir yer bulmak için kampın içinde bir müddet dolandık. Bazı yerlere boş zannedip yanaştığımızda tutulmuş olduğu dikkatimizi çekti. Sonradan anladık ki, sahipleri bugün karavanları ile Meteora’ya gitmiş, ama yerini kaybetmemek için sandalye, masa, vb. eşya bırakmış.

Akşamüzeri Kastraki’de yürüyüşe çıktık. Burada da Meteora ziyaretçilerinin kalabileceği yer seçenekleri var. Gün batımının renkleriyle manzara çok güzel görünüyor.

Yürümekten dönünce epey acıkmışız… Yemeği kampingin tavernasında yedik, tabaklar yine çok iyiydi ve hesaplıydı. Kampçıların kendi yemeklerini pişirebileceği mutfaklar ve hatta büyük odun fırını gibi mangal alanları var. Karavana yürürken kalabalık grupların eğlenerek mangalla uğraştıklarını, akşam yemeklerini hazırladıklarını gördük.

 

[oralakbas]

10 Ağustos 2022, Çarşamba, Meteora

Meteora fotoğraflarından bildiğimiz bir yerdi. Ama sanki ulaşılabilir olduğuna hiç ihtimal vermemişiz gibi, insan burada olduğuna hayret ediyor… kayalıkların aldığı ilginç jeolojik şekiller ve bu uçurumlu yüksekliklere kondurulmuş manastırlarıyla daha yaklaşırken bu bölge sanki başka bir gezegene gelmişiz gibi bir duygu veriyor

Meteora ‘asılı taşlar’ anlamına geliyormuş. Önceleri münzevilerin buradaki mağaraları inziva yeri olarak kullanmaya başladığı, 14. yüzyıl ortalarından itibaren de küçük bir kilise inşası ile başlayarak 20’nin üzerinde manastırın yapıldığı, çoğunun 19. yüzyılda yok olduğu, bugüne sadece altısının kalabildiği ve kullanıldığı anlatılıyor. Yine de burasının bugün Yunanistan’da Ortodoks inanışı için Athos dağı dini bölgesinden sonra önemli diğer dini bölge olduğu söyleniyor.

Dün giriş yaparken kampingin resepsiyonu bize bir Meteora haritası verip istersek manastırların olduğu bölgeye belediye otobüsü ile gidebileceğimizi anlattı. Otobüs Kalambaka’dan geliyormuş; tam kampingin önündeki duraktan binilebiliyormuş. Günde üç kez gidiyormuş: 09.00/12.30/14.30. Dönüş ise 11.00/14.00/16.00. Otobüs kişi başı 1.6€; tam günlük bilet 5.5€. Kalambaka’dan elektrikli bisiklet ve motosiklet kiralamak gibi seçenekler de varmış.

Bu bilgiler elimizde… otobüsle mi yoksa karavanımızla mı gidelim? epey alıp verdik. Park yeri sorunmuş. Sonunda otobüse karar verdik. Sabah erken kalktık ve 9 otobüsüne yetiştik. İlk yapılan ve en yüksek olan manastır Megalo (Büyük) Meteoro imiş… orada indik. Zaten otobüsteki herkes de orada indi. Olağanüstü kalabalıktı. Hemen gayriihtiyari park yerine baktık… çoktan dolmuştu ama her nasılsa gelip park etmiş karavanlar da vardı. Büyük olasılıkla gece veya sabah erken gelmişlerdi.

 

[oralakbas]

Otobüsten indiğimiz noktadan bakınca manastırın yerleştiği yere tırmanmak için kayalara oyulmuş merdiven tam bir insan zinciri. Biz de bu kuyruğa giriyoruz. Yaklaşık yarım saat sonra gişeye ulaşabiliyoruz. Kişi başı 6€ verdik. Kadınların etek giymesi gerekiyormuş… pantolonlu veya şortlu iseniz orada belinize bağlamanız için bir tür peştamal veriyorlar. Yukarı çıktığımızda bir de teleferik olduğunu fark ettik.

Megalo Meteoro’da turumuz bir saat kadar sürdü. Bu yalçın yüksekliğe, bu dümdüz duvar gibi kayaların tepesine bu heybette binaları nasıl yapabildiklerine ve daha birçok şeye şaşırarak çevreyi geziyor manzaralara doymaya çalışıyorsunuz. Burada önümüzde uzanan muhteşem ova Tesalya ovasıymış ki biz de böylece Lamia’dan virajlı geçidi aştıktan sonra indiğimiz ve buraya kadar içinden geçtiğimiz düzlüğün aynı ova olduğunu öğreniyoruz.

Megalo Meteoro’dan çıktıktan sonra yakınındaki Varlaam manastırına yürüyerek gittik. Benzer şekilde uzun bir kuyruğu bekleyip bilet aldık… Burada giriş ücreti kişi başı 9€ idi. Aradaki farkın nedenini anlayamadık. Her iki manastırda da WC ve hediyelik eşya dükkânları, dışarıda da kahve, sandviç, bisküvi vb. satan büfeler var.

Bu arada saati kontrol ettiğimizde uzak mesafedeki diğer manastırlara gidebilmek için otobüsün gelmesini beklemek zaman kaybı olacak gibi göründü. Birer kahve içip dinlendikten sonra yakın gibi gördüğümüz bir diğer manastıra, Roussanou kadınlar manastırına yürümeye karar verdik. Aslında uygun bir mevsimde manastırlar arasında yürüyerek dolaşmak mümkün görünüyor. Ama bu sıcak mevsimde onca yokuş ve iniş zorlayıcı olabilir. Tanıtım broşürlerinde de bazı yürüyüş yolları görünüyor. Bu bölge zaten sadece görülmeye değer manastırları ile değil kaya tırmanışı, trekking, kayık gibi çeşitli aktiviteler için de çok popülermiş.

 

[oralakbas]

Yol sizi Roussanou’nun olduğu kayalığın dibine getiriyor. Burada da yine manastıra ulaşabilmek için merdivenleri tırmanmak gerekiyor, tırmandık, ama ilginç bir şey oldu… kendimizi manastırda değil, bir seyir tepesinde bulduk. Meğer başımız önde basmaklara dikkat ederek tırmanırken manastırın girişinin önünden geçmişiz… ama zaten bugün bu manastırın kapalı günüymüş. O yüzden de giriş yerine dikkatimizi çeken bir şey olmamış… tabii biraz da başkalarını takip ediyorsunuz, onların doğru yolda olduğunu düşünüyorsunuz Neyse… seyir tepesinden görünen güzel manzara ile avunduk. Sıcaktan hayli kavrulmuş ve merdiven ine-çıka epey yorulmuştuk. Bu büyüleyici yeri tadında bırakmaya ve otobüsü beklemeye karar verdik (araları öyle açık ki en az bir saat beklemişizdir). Öğleden sonra 3 gibi kampinge döndük.

Bu otobüs maceramızda şunu da eklemeden geçmeyelim… sabah binerken günlük bilet almıştık. Bu biletin -mesafeleri görünce ve otobüs sıklığına bakınca- fazla para vermekten başka bir anlamı olmadığını öğrenmiş olduk Başka bir mevsimde gelmiş olsaydık karavanla çıkmayı göze alırdık. Hatta belki şimdi bile göze alsak daha mı iyi dolaşırdık? Sanki öyle… Biraz çekingenlik yapmışız.

Kampingde dinlendik. Akşama da bir şeyler yemek için Kastraki köyünde gözümüze kestirdiğimiz bir tavernaya gittik. Doğrusu arkada hafif hafif taverna müziği çalıyor diye seçmiştik Üstüne yemekleri de pek leziz olunca… uzo ile birlikte harika geldi

 

[oralakbas]

11 Ağustos 2022, Perşembe

Sabah kampingden ayrıldık. Kalambaka’da ufak bir market alışverişi yaptık. Bugün rotayı artık memlekete çeviriyoruz… Asprovalta’ya varmayı hedefliyoruz. Burası Selanik-Kavala yolunun orta noktasında, güzel bir sahil yerleşimi.

Kalambaka’dan çıkmamız öğleni buldu. 305 km yolumuz var. Önce bir saat kadar kuzeye doğru olağanüstü güzellikte manzaralardan geçerek, hayli tırmanarak virajlı bir karayolundan ilerledik. Bir köprüyü geçerken hayran kaldığımız bir manzarada durduk… meğer burası doğasıyla cezbeden, insanların durup mola verdiği, suya girip serinlediği Venetikos köprüsüymüş… nehir yatağını oluşturan kayalıklar da Meteora’nın kaya yapısının devamı gibi görünüyor. Bu yol bizi otoyola, Egnatia Odos’a çıkardı.

 

[oralakbas]

Devamında rahat bir yolculukla saat 6 gibi Camping Asprovalta’ya vardık (40.706, 23.716801). WC ve duşlar bakımlı, temiz, bol… Geceliği 20€. Elektrik almadık ama burada 3.5€ imiş.

Kamp yeri Asprovalta kasabasının doğu çıkışında büyük bir sahil şeridine yayılmış, yaşlı ve heybetli ağaçlarla dolu bir alan. Sahil ince kumlu, göz alabildiğine uzanıyor. Sahilden geriye doğru bakınca arkada yükselen dağ sırası da yemyeşil gür bir ormanla kaplı, göz alabildiğine uzanıyor… hatta kamping de sanki o ormanın devamı gibi duruyor.

Bir yer bulup karavanı yerleştirdik. Biraz dinlendik. Sonra etrafı gezmeye çıktık. Kampingin karşısında bir otelin tavernası var. Yemekleri tavsiye edilir. Az ilerisinde de küçük bir market var. Bu arada kamping neredeyse bir kasaba gibi çok kalabalık, ancak ortam bu kalabalığa göre oldukça sakin.

 

[oralakbas]

12 Ağustos 2022, Cuma, Asprovalta

Geceyi çok rahat geçti. Burada bir gün daha kalmaya, gevşeyip deniz, kum, güneş yapmaya karar verdik değdi... Buraya tekrar gelinebileceğini, başka seyahatlerde yolu bölmek istediğimizde burayı yine durak yapabileceğimizi düşündük.

Akşamüzeri 2 km mesafedeki Asprovalta şehir merkezine yürüdük. Ama yürümek için yol hiç uygun değildi… kaldırım, banket yok. Taksiye binmek iyi olurmuş. Şehir merkezi çok canlıydı. Sahil kısmında geniş meydan, kordon, tavernalar… her yer doluydu. Bu kadar turistik ve kalabalık bir yer olduğunu tahmin etmemişiz.

13 Ağustos 2022, Cumartesi, Dedeağaç

Öğlene doğru yola çıktık. Üzerimize dönüş hüznü çöktü. Niyetimiz Dedeağaç’a gitmek… 200 km’ye yakın yolumuz var. Bu geceyi orada geçirip yarın memleket tarafına geçmeyi düşünüyoruz.

Bu kez geceyi de geçirmek için limanın yakınındaki ücretli otoparkta park ettik (40.843685, 25.876853). Girişinde güvenlik var. Ücret kalınan süreye göre değişiyor. 24 saatlik park ücreti 10€. Yanında umumi WC var. Akşam otopark doldu, etrafı çok canlı ve gürültülü oldu… yanında lunapark gibi bir eğlence yeri varmış. Gece yarısından sonra sessizleşti.

Böylece Dedeağaç’ın akşamını da görmüş olduk. Burada da sahil boyu çok canlı. Kafeler ve tavernalar dolu. Biraz dolaştıktan sonra şezlong alıp kumsala gittik, serin Yunan biralarıyla kapanışımızı yaptık İnsanlar kumsal boyunca dizilmiş gece gece balık tutuyorlar.

Sabah ayrılırken otopark ücreti olarak 7.5€ verdik.

 

[oralakbas]

14 Ağustos 2022, Pazar, Eve dönüş

Sabah erken 7 gibi yola çıktık. Eve kadar 680 km. yolumuz var. İpsala’dan giriş kalabalıktı… 10’a doğru ancak tamamlandı. İlk iş mazot aldık… bu arada memlekette mazota biraz indirim gelmiş; 23.36 tl/l



********

Eve vardığımızda kilometre saati toplam 4130 km yaptığımızı kaydetmiş.

Adalarında epey dolaşmışlığımız vardı ama Yunanistan anakarası bizim için hayli bilinmezdi… özellikle Mora taraflarına, yola çıkmadan önce yeterince okumaya da zaman olmayınca biraz çekingenlikle girdik. Belki de böylesi daha iyi oldu, dolu dolu geçti… şimdi bakınca bu yolculuktan birçok şey öğrenmişiz… hem gördükçe merakımızı daha da uyandıran yerler bakımından (ki görülesi daha nice yerleri de göremeden arkamızda bıraktık), hem de seyahat konforu bakımından (ki bir daha böyle sıcak coğrafyalara bu zaman diliminde gitmeyelim). Yine de biz bir tente yaptıralım, bir çadır alalım noktasına geldik. ‘Bir küçük motosiklet taşısak fena olmazdı’ fikri de alttan alta ısınıyor gibi

Buna bir keşif gezisiydi diyelim. Diliyoruz yine gidebilir, yine gezip mutlu olmaya devam ederiz

Beğeni ve yorumlarınızla yazı boyunca bize eşlik ettiğiniz için sizlere de çok teşekkür ediyoruz

Efsun & Oral Akbaş