Orhan Veli Kanık

[faraklit]

BEKLİYORUM

Bekliyorum
Öyle bir havada gel ki,
vazgeçmek mümkün olmasın


BİR ŞEHRİ BIRAKMAK

Bu şehirde yağmur altında dolaşılır
Limandaki mavnalara bakıp
Şarkılar mırıldanılır geceleri.
Bu şehrin sokakları çoktur,
Binlerce insan gelir gider sokaklarında..
Her akşam çayımı getiren
Ve bir Beyaz Rus olmasına rağmen
Hoşuma giden garson kadın bu şehirdedir.

Bu şehirdedir
Valsler, foksrotlar altında
Şuman'dan, Bramsdan
Parcalar çaldığı zaman dönüp
Bana bakan ihtiyar piyanist.

Doğduğum köye müşteri taşıyan
Şirket vapurları bu şehirdedir.
Hatıralarım bu şehirdedir.
Sevdiklerim,
Ölmüşlerimin mezarları.

Bu şehirdedir işim gücüm,
Ekmek param.
Fakat bütün bunlara mukabil
Yine budur başka bir şehirdeki
Bir kadın yüzünden
Bıraktığım şehir.

ORHAN VELİ KANIK





Her şey birdenbire oldu.
Birdenbire vurdu gün ışığı yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her şey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye başladı duman topraktan;
Filiz birdenbire oldu, tomurcuk birdenbire.
Yemiş birdenbire oldu.

Birdenbire,
Birdenbire;
Her şey birdenbire oldu.
Kız birdenbire, oğlan birdenbire;
Yollar, kırlar, kediler, insanlar...
Aşk birdenbire oldu,
Sevinç birdenbire.

ORHAN VELİ KANIK


DAYANILIR ŞEY DEĞİL
Bilmem ki nasıl anlatsam;
Nasıl, nasıl, size derdimi!
Bir dert ki yürekler acısı,
Bir dert ki düşman başına.
Gönül yarası desem...
Değil!
Ekmek parası desem...
Değil!
Bir dert ki...

Dayanılır şey değil

ORHAN VELİ KANIK
DENİZ


Ben deniz kenarındaki odamda,
Pencereye hiç bakmadan
Dışardan gecen kayıkların
Karpuz yüklü olduğunu bilirim.

Deniz, benim eskiden yaptığım gibi,
Aynasını odamın tavanında
Dolaştırıp beni kızdırmaktan
Hoşlanır.

Yosun kokusu
Ve sahile çekilmiş dalyan direkleri
Sahilde yasayan çocuklara
Hiçbir şey hatırlatmaz.


ORHAN VELİ KANIK
DERDİM BAŞKA


Sanma ki derdim güneşten ötürü;
Ne çıkar bahar geldiyse?
Bademler çiçek açtıysa?
Ucunda ölüm yok ya.
Hoş, olsa da korkacak mıyım zaten
Güneşle gelecek ölümden?
Ben ki her nisan bir yaş daha genç,
Her bahar biraz daha aşığım;
Korkar mıyım?
Ah, dostum, derdim başka...

ORHAN VELİ KANIK
GEMİLERİM

Elifbamın yapraklarında
Gemilerim, yelkenli gemilerim.
Giderler yamyamların memleketlerine
Gemilerim, yan yata yata;
Gemilerim, kurşunkalemiyle çizilmiş;
Gemilerim, kırmızı bayraklı.
Elifbamın yapraklarında
Kız Kulesi,
Gemilerim.

ORHAN VELİ KANIK
HİCRET

I

Damlara bakan penceresinden
Liman görünürdü
Ve kilise çanları
Durmadan çalardı, bütün gün.
Tren sesi duyulurdu, yatağından
Arada bir
Ve geceleri.
Bir de kız sevmeye başlamıştı
Karşı apartmanda.
Böyle olduğu halde
Bu şehri bırakıp
Başka şehre gitti.

II

Şimdi kavak ağaçları görünüyor,
Penceresinden,
Kanal boyunca.
Gündüzleri yağmur yağıyor;
Ay doğuyor geceleri
Ve pazar kuruluyor, karşı meydanda.
Onunsa daima;
Yol mu, para mı, mektup mu;
Bir düşündüğü var.

ORHAN VELİ KANIK
HÜRRİYETE DOĞRU

Gün doğmadan,
Deniz daha bembeyazken çıkacaksın yola.
Kürekleri tutmanın şehveti avuçlarında,
İçinde bir iş görmenin saadeti,
Gideceksin
Gideceksin ırıpların çalkantısında.
Balıklar çıkacak yoluna, karşıcı;
Sevineceksin.
Ağları silkeledikce
Deniz gelecek eline pul pul;
Ruhları sustuğu vakit martıların,
Kayalıklardaki mezarlarında,
Birden
Bir kıyamettir kopacak ufuklarda.
Denizkızları mı dersin, kuşlar mı dersin;
Bayramlar seyranlar mı dersin,
Şenlikler cümbüşler mi?
Gelin alayları, teller, duvaklar,
Donanmalar mı?
Heeey
Ne duruyorsun be, at kendini denize:
Geride bekliyenin varmış, aldırma;
Görmüyor musun, Her yanda hürriyet;
Yelken ol, kürek ol, dümen ol, balık ol, su ol;
Git gidebildiğin yere...

ORHAN VELİ KANIK
ÖLÜME YAKIN

Akşamüstüne doğru, kış vakti;
Bir hasta odasının penceresinde;
Yalnız bende değil yalnızlık hali;
Deniz de karanlık, gökyüzü de;
Bir acaip, kuşların hali.

Bakma fakirmişim, kimsesizmişim;
-Akşamüstüne doğru, kış vakti -
Benim de sevdalar geçti başımdan.
Şöhretmiş, kadınmış, para hırsıymış;
Zamanla anlıyor insan dünyayı.

Ölürüz diye mi üzülüyoruz?
Ne ettik, ne gördük şu fani dünyada
Kötülükten gayri?

Ölünce kirlerimizden temizlenir,
Ölünce biz de iyi adam oluruz;
Şöhretmiş, kadınmış, para hırsıymış,
Hepsini unuturuz.
YALNIZLIK ŞİİRİ

Bilmezler yalnız yaşamayanlar,
Nasıl korku verir sessizlik insana;
İnsan nasıl konuşur kendisiyle;
Nasıl koşar aynalara,
Bir cana hasret,
Bilmezler.

ORHAN VELİ KANIK

 

[behicefe]

Ynt: Orhan Veli Kanık

sağolun paylaşımınız için. yıllar önce İzmir Bornava'da bir kültür sanat cafesinde Orhan Veli'nin ölüm yıl dönümü ile bir anma günü düzenlenmişti. ve bende katılmıştım. anma gününde o dönemi yaşayan arkadaşlarından şimdi adını anımsayamadığım bir konuşmacıda vardı. onun yakın bir kaç arkadaşı ile bohem hayatı yaşadığını, döneminde yaşayan bir kaç şair (polemik yapmak istemediğim için isimlerini yazmadım) gibi güncel olayları şiirlerinde işlemediğini söyleyerek onunla ilgili bazı isnatlarda bulunmuştu.
ve yazdıklarının hiçte güncel olmaığını insanların onun şiirlerinde ne bulduğunu o dönemde bile bir çok insanın anlamadığını söylemişti.
o gün o konuşmacıya verdiğim cevap hala geçerliliğini koruyor. ülkemiz coğrafyası büyük ve gerek doğa gerek yaşam şartları yöresel kültürleri farklıda olsa neredeyse bütün insanların kendince yaşadığı yada yaşamaya çalıştığı aşk denilen olguyu böylesi kelimelere döken ve coğrafi sınırlar yokmuşcasına oralardaki insanların yüreğinede dokunan bu bence büyük şairi eğer hala anlamıyorsanız siz ya sevmeyi bilmiyorsunuz yada hiç sevilmediniz demiştim.

 

[ceranus]

Ynt: Orhan Veli Kanık

Müşfik Kenter'den yıllar önce izlediğim '' Bir Garip Orhan Veli '' adlı tek kişilik oyunu muhteşemdi.

 

[faraklit]

Ynt: Orhan Veli Kanık

Haklısınız Murathan Mungan’ın, Orhan Veli’nin şiirlerinden kurgulayarak oyunlaştırdığı Bir Garip Orhan veli de Müşfik Kenter ustayı şiirlere sesiyle hayat verdiği için ayrıca anmak gerekir.

 

[ceranus]

Ynt: Orhan Veli Kanık

Saygıyla anıyoruz ve yeniden sahnelerde görmek istiyoruz .

 

[Felice]

Ynt: Orhan Veli Kanık

O TELASLA BIRAKIN PARIS YOLUNDA ILIK
RÜZGARLARLA TARAMAYI SAÇLARINIZI
SEVDIGIMIZLE DOYASIYA BIR SOHBET BILE
EDEMEDIK BIZ....

GÖZÜMÜZ SAATTE SÖYLESTIK HEP,
KOSUSUR GIBI SEVISTIK, YARISIR GIBI
ÇALISTIK.
HEP YETISECEK BIR YERLER VARDI

ARANACAK ADAMLAR, YAPACAK ISLER....
BIR SONRAKI GÜNÜN TELASI BIR ÖNCEKININ
TERINE BULASTI.
BASKALARININ HAYATI BIZIMKINI ASTI

KÖR KARANLIKTA ÇALAR SAAT SESI YERINE
KUSLUK VAKTI, KIZARMIS EKMEK KOKUSU
VEYA YAVUKLU BUSESIYLE UYANMA DÜSLERINI
HA BABAM ERTELEDIK.

20'LI YASLARDAYKEN 30'LARA KURDUK SAATIN
ALARMINI
30'LARIMIZDA 40'LARA, BELKI SONRA
50'LERE....

LAKIN ÖYLE KARMASIK KURGULANMIS KI HAYAT,
KUSLUKTA UYANMA FIRSATI SUNDUGUNDA SIZE,
ARTIK UYKU GIRMEZ OLUYOR GÖZLERINIZE....

DOYASIYA SÖYLESMEK,
TELASSIZ SEVISMEK IÇIN BOL ZAMANA
KAVUSTUGUNUZDA,
SÖYLESECEK, SEVISECEK KIMSECIKLER
KALMIYOR
YANINIZDA....

ÖZENLE SAKLADIGINIZ BIR SARI LIRA GIBI
ÖMRÜNÜZ;
VAKIT GELIP SANDIKTAN ÇIKARDIGINIZDA,
BIRDE BAKIYORSUNUZ KI,
TEDAVÜLDEN KALKMIS.


Üstad Orhan VELI

 

[ceranus]

Ynt: Orhan Veli Kanık

Ellerine sağlık Mesut .

 

[Felice]

Ynt: Orhan Veli Kanık

beni çok anlatıyor bu şiir belkide bir çoğumuzu, o yüzden sık sık okur anlatılan gibi olmamaya debelenirim ama nafile....

selamlar.

 

[DenizSea77]

Ynt: Orhan Veli Kanık

kuşcu amca
bizim kuşumuzda var ağacımız da
sen bize bulut ver sade
yüz paralık

 

[faraklit]

Ynt: Orhan Veli Kanık

AĞACIM

mahallemizde
senden başka ağaç olsaydı
seni bu kadar sevmezdim.
fakat eğer sen
bizimle beraber
kaydırak oynamasını bilseydin
seni daha çok severdim.

Güzel ağacım!
sen kuruduğun zaman
biz de inşallah
başka mahalleye taşınmış oluruz
o. veli

 

[behicefe]

Ynt: Orhan Veli Kanık

Bende nerelerde diyordum senin için. Hoş geldin. İyiki geldin Faraklit.

 

[faraklit]

Ynt: Orhan Veli Kanık

Teşekkürler Behiç abi onur duydum.