Motosiklet Ile Pamir Ve Moğolistan (rapor Ve Rehber)

[teneke_celebi]

29.06.2019 (13.Gün)
Osh – Toktakul

Sabah erken kalkıp kaldığımız Park Hostelde kahvaltımız yaptıktan, Osman’ın motorunun bakımı için Osh’ta bulunan MuzToo motosiklete (koordinatları: 40.503326, 72.831902 ) gittik ama orası da kapalı olduğundan bir şey yapamadık sonra yola çıktık.

Bu arada Osman’ın motoru CRF250 Rally, yolda giderken motordan bir ses geldi. Hem de bakım yapmamız gerekiyordu. Bişkek’te yaptırırız diye boraya doğru yola koyulduk. Eğer bunun haritalarda aratırsanız size iki yol verecektir. Bir tanesi Celalabad, Kazarman, Koçkor tarafından yol çizecektir. Diğeri ise Andican, Üçkorgan tarafından yol verecektir. İlk yolu seçmenizi tavsiye etmem. Ben geçen sene o yolu gittim berbat ötesi bir yoldu. Manzara fena değildi ama değmez.
İkinci yol ise Özbekistan tarafından verdiği için Kırgız sınırından çıkıp Özbek sınırına giriş yapıp tekrar Özbek sınırından çıkıp Kırgız sınırına girmeniz gerekiyor. Bu da dört adet sınır (sinir) kapsısı demek oluyor. Benim size önerdiğim rota budur :

Google Haritalar


Bu yol en kısa yolda sadece 30 km. daha uzun. Ama size daha çok zaman kazandıracaktır. Google’a yazdığınızda bu yolu size önermiyor. Yol kabaca Osh – Uzkend – Celalabat – Pazar Korgan – koçkor Ata – Toktagul – Bişkek yolu. Bu yol 550 km. boyunca dağ yolu ama yol asfalt ve dünyada göreceğiniz en güzel yeşilliklerden biri. 21,000 km.de aklımda kalan tek yol bu oldu.

Akşam saat 19:30 gibi güzel bir yer görüp çadırımızı buraya attık.

Bu yol yukarıda gördüğünüz resim gibi, her yer yeşillik, devamlı yanından geçtiğiniz Ceyhun nehri ile harika bir yol.

 

[teneke_celebi]

29.06.2019 (13.Gün)
Toktakul – Almatı

Sabah erkenden nehrin güzel sesi eşliğinde uyandık, geç yattık ama sabahın köründe zımba gibi kalktık. Dereden su doldurup çayımızı demledik. Hemen güzel bir kahvaltı hazırladık.

Kahvaltıdan sonra yola koyulduk. Yol kenarlarında her yerde Kırgız çadırları (yurtlar) var. Buralarda kahvaltı yapabilir, yemek yiyebilir, kımız ya da deve sütü içebilir isterseniz de konaklayabilirsiniz de.

 

[teneke_celebi]

Benim gibi At binebilirsiniz de

Harika manzaralar eşliğinde Bişkek’ e geldik. Burada da bir motosiklet kulübü var. İçerisinde kafe, bar, hotel ve tamirhane var. (Bişkek KG MotoBar Pertsy Koordinatları : 42°49'35.6"N 74°38'29.8"E ) Burada da gündüz kimse yoktu burada devamlı duran usta da bir yere gitmiş. Biz de beklemeyelim diye Almatı’ya doğru yola çıktık.

Burası Kazak sınırına 40 km. Kısa süre sonra Kazakistan’a girdik. Feribottan indiğimde bir aylık sigorta yaptırdığımdan sigorta işiyle uğraşmadım. Osman’ın sigortası olmadığından sınır kapısının orada bir acentada sigorta yaptırdı.

Akşam saat 20:00 gibi Almatıya geldik. Burada yine büyük bir motor tamircisi olan FreeRider Motosiklet (koordinatları : 43°12'56.7"N 76°53'54.6"E ) Burası Almatı’nın belki de Kazakistan’ın en büyük tamirhanesi ve yedek parçacısı. Burada hem tamirhane hem de hostel var. Hostel gecelik fiyatı 40 TL. Osman’ın motoru ustaya gösterdik ama sabaha bakacağını söyledi. Bizde hostele çıkıp günü kapattık.

 

[teneke_celebi]

03.07.2019 (17.Gün)
Rubtsovsk – Mayma

Sabah erkenden kalktık, insanları bize şaşkın bakışları arasında sakince, tadını çıkara çıkara kahvaltımızı yaptık.

Kahvaltıdan sonra Rus hattı almak için bir yere gittik. Bir saat bekledik ve alamadık. Başka bir şubeden MTC hattı aldık. Bir aylık sınırsız internet paketi 25 TL gibi bir fiyatı vardı. Daha önce de bu hattı kullanmıştım Rusya’da kullandığım en iyi çeken hat bu. Daha sonra trafik sigortası yapalım dedik, b,r acentaya gittik. İngilizce bilen yok, işlem yapmıyorlar. Başka bir acentaya gittik, orada da yapmadılar ama bir çalışan bize yardımcı olmak için kendi arabası ile başka bir acentaya götürdü. Orada da ruhsat Türkçe olduğundan sigorta kesemediler. Halbuki maddeler halinde İngilizce yazıyor. Biz de geç kaldığımızdan sonraya bıraktık.

Osman’ın motor yine aynı sorundan arıza yapmaya başladı. Yakınlardaki Barnaul şehrine gittik. İnternetten bir motorcu bulup oraya sürdük. Şehir içinde yaşlı bir motorcu emmi başka bir motorun sıfır gergisini buna uydurdu. Gelmişken yağ değişimi ve lastik alıp değiştirdi. Burada da 900 TL gibi bir fiyat tuttu.

Barnauldan ayrıldıktan sonra yavaş yavaş Altay dağlarına sürdükçe coğrafya değişmeye başladı. Yeşilin bütün tonları ortaya çıkmaya başladı. Nehirler, dağlar, ağaçlar derken harika bir yolda sürmeye başladık. SSCB dağıldığında Rusya öyle bir harita çizmiş ki; çöl bitiyor Rusya başlıyor. En güzel yerler Rusya’da kalmış.

Akşam hava kararınca Mayma yakınlarında güzel bir alana çadırımızı kurduk. Karnımızı doyurup, çayımızı içtikten sonra günü kapadık.

 

[teneke_celebi]

04.07.2019 (18.Gün)
Mayma – Tashanta

Sabah erkenden kalkıp, harika Rus peyniri ve Türk zeytini eşliğinde kahvaltımızı çadırda yaptıktan sonra yola düştük. Bugün erkenden kalktık ki Moğol sınırını geçelim.

Katun Nehrinin kenarında harika manzaralar eşliğinde sürmeye devam ettik. Bu tip yollara girdiğimde yolu okşayıp, sevip, öpesim geliyor. Hala bile gözlerimi kapadığımda o yolda sürdüğümü hissediyorum. Bu harika bir duygu.

Benim köyümün topraklarına değil buraya gömün isterim. O kadar harika bir manzara var burada. İnsan bu manzaralara aşık oluyor.

Bu köyden hiç ayrılmak istemedim. Hani resim çizerken derler ya “şurada bir nehir olsun, burada bir yol olsun, tepede güneş, otlayan hayvanlar, koşturan çocuklar, yeşil ağaçlar” aynı manzara böyleydi. Rusya’nın geneli böyle harika bir yer, bir gün sadece Rusya için bir rota yapıp bütün turu burada geçireceğim.

 

[teneke_celebi]

Bu arada Osman ile baraber sürdüğümüzden aynı eşyaları taşımasın, motor biraz daha seri gitsin diye Barnaul’daki motorcuda çoğu malzemeleri bıraktık. Buna benzin bidonu, çadır gibi bir sürü eşyayı orada bıraktık. Osman’ın benzini bitince yedek bidona sarıldık.

Seminsky Dağ Geçidi:

 

[teneke_celebi]

Chike Taman Pass :

 

[teneke_celebi]

Biraz gittikten sonra Rus –Moğol Kok-Bar turnuvasına denk geldik. Hemen bizim atlarımızı getirip oyunu izledik. Bu oyunda 45-45 kg.lık bir koyun/keçiyi kesip iç organlarını çıkarıp tuza basıyorlar.Bir gün sonra hazır hale geliyor. En az 12, en fazla 40 atlıyla oynanabilen oyun başlamadan önce, alanın ortasına kireçle 'halhal' ya da 'adalet çizgisi' adı verilen daire çiziliyor. Katılımcılar bu dairenin etrafına dizilip daire içine bırakılan koyun postunu alarak, rakip sahadaki kireçle boyanan dairenin içine bırakmaya çalışıyor.

Bir 30-40 km. sürdükten sonra yol kenarında bulunan eski uygarlıkların taşlara çizdiği insan, hayvan figürlerinin olduğu yere gittik.

 

[teneke_celebi]

Rus Motorcular :

Yien enfes bir manzara :

Biraz acıkınca Kos-Agac yakınlarında yöresel yemeklerin tadına baktık.

Manzara harika olduğundan orada dur, burada dur derken Sınıra geldiğimizde saat 17:45 oldu. Bir de baktık ki herkes bekliyor. Meğer sınır 17:30’da kapanıyormuş. Yapacak bir şey yok diyip, sınırın yakınındaki alana çadırımızı kurduk. Burası küçük bir sınır kapısı. Change ofis yok, sigorta yaptıracak yer yok. Ufacık bir köy. Küçük bir marketten alışveriş yapıp, çadıra döndük. Çay içip günü noktaladık.
Yolun kenarında gördüğümüz yolu olmayan bir tepeye “biz buraya çıkarız aga” diyip yapıştırdık çıktık. Ön lastik hoplaya hoplaya epey dik açılı olan tepeye kazasız belasız çıktık.

Biraz acıkınca Kos-Agac yakınlarında yöresel yemeklerin tadına baktık.

Manzara harika olduğundan orada dur, burada dur derken Sınıra geldiğimizde saat 17:45 oldu. Bir de baktık ki herkes bekliyor. Meğer sınır 17:30’da kapanıyormuş. Yapacak bir şey yok diyip, sınırın yakınındaki alana çadırımızı kurduk. Burası küçük bir sınır kapısı. Change ofis yok, sigorta yaptıracak yer yok. Ufacık bir köy. Küçük bir marketten alışveriş yapıp, çadıra döndük. Çay içip günü noktaladık.

 

[teneke_celebi]

05.07.2019 (19.Gün)
Tashanta – Khukh-Uzuur

Sabah kahvaltıdan sekiz gibi kalkıp sınıra gittik. Evraklarımı verdim burada ilginç bir şey dikkatimi çekti. Benden önce evraklarını veren yabancı turistler pasaport kontrolünü 6-7 dk.da geçerken ben 25 dk.da geçtim. Görevli memur p1asaportun Türk olduğunu görünce hemen bir yerleri aradı. Bütün sayfaları tek tek saydı, sayfaları mor ışık kontrolüne tuttu. Vizemi 20 defa kontrol etti. Pasaport kontrolünden çıkar çıkmaz bir polis memuru beni aldı. Daha önceden tecrübeli olduğumdan nereye gittiğimi biliyordum.

Rus sınırlarında sıklıkla yaşadığım sorguya gidiyordum. Büyük binanın küçük bir odasında bir İngilizce bilen tercüman bir ben bir de sorguyu yapan Rus ajan tarafından 45 dk. sorgulandım. Hayatıma ait tim bilgileri istedi. Çocukluktan bu yaşıma kadar geçen tüm hayat hikayemi, çalıştığım yeri, çocukları, her şeyi sorguladılar. Benim ki bittikten sonra Osman’ı alacaklardı. Ama bizim Osman çoktan sınırı geçmiş. O yüzden onu sorguya alamadılar.

Sınırı geçince Türkiye’de eğitim almış Kazak bir arkadaşla muhabbet ettik. İstanbul’da yaşıyor ve bir günlük evli :

Sorgudan çıkınca Osman’ı aradım. Oraya bak buraya bak derken Osman yok. Meğer kontrolden sonra oradaki bir memura ben gidiyorum demiş, onlar da salmışlar. Orada bir askere sordum “ o sınırı geçti” dediler. Rusya sınırı ile Moğol sınırı arası 10 km. Moğol sınırına gelince Osman’ı yakaladım. Burası çok değişik bir sınır. Çok yavaş işliyor. Bir de ülkeye girişte dezenfekte parası alıyorlar. Tabii su yaptık ama adam da yapışkan çıktı “illa yaptıracaksınız” diyor. Kredi kartı var nakit yok dedik. Gereksiz para vermeyelim dedik. Ama orda bulunan bir Moğol bizim paramızı da vermiş. Tabii dezenfekte falan yapanda olmadı.

Sınır kapısında sigortacılar hemen etrafımız sardı, dedik bu kadar sigortacı varsa herhalde mecburidir dedik. 16 dolar karşılığında sigorta yaptırdık. Ama tüm Moğolistan boyunca ne bir polis gördük, ne de bizi durduran bir memur gördük. Biraz boşuna gibi oldu. Bu işlemlerden sonra saat 12:30 gibi ancak yola çıkabildik.

 

[teneke_celebi]

Sürdükçe Moğol iklimi kendine has yollar ile bizi karşıladı. Ama bir 60 km. gittikten sonra yeni yapılmış bir asfalt yola girdik. Harika manzaralar eşliğinde sürmeye devam ettik. 15:30 gibi Ölgi şehrine geldik. Burada Pamukkale adında bir Türk lokantası bulduk. Sahibi ile tanışamadık ama Türk yemeklerini o kadar özlemişiz ki nefes almadan gömdük.

Yemekten sonra yine düştük yollara

 

[teneke_celebi]

Ara ara yol stabilize olsa da çoğu zaman güzel asfalttan gittik. Burada hava geç karardığından gece 22:00 de olsa her taraf gündüz gibi oluyor.

Moğolistan tabela özürlü bir ülke, nerdeyse hiç tabela yok desem yalan olmaz herhalde. Bu tabela da yazdığı gibi Altai şehrine gidiyoruz.

 

[teneke_celebi]

Epey gittikten sonra yol ayrımına geldik, tabela olmadığından navigasyona Altai yazdık, navigasyonun gösterdiği yola doğru girdik.

Hava kararmaya başlayınca soğuk da kendini göstermeye başladı. Hemen kışlıkları giydik yola devam ettik. Hala navigasyona bakıp, asfalt ve harika manzaranın tadını çıkara çıkara gidiyoruz. İçimden de “gidenler ne kadar abartmış, be güzel yollar var” diye düşünüyorum. Gerçekten harika bir asfalt kalitesi var. Dağ başında böyleyse şehirlerde duble yol vardır herhalde diye düşündüm. Neyse gece 23:30 gibi hedefe ulaştık. Hemen yakındaki bir marketten yiyecek bir şeyler alıp, yol kenarındaki bir çardağa çadırımızı kurduk.

Yemeğimizi yiyip çayımızı içtik. Bir ara haritada nerede olduğumuza bakayım dediğimde beni olmamamız gereken yerde olduğumu gösterdi. Osman’la herhalde navigasyon kafayı yedi diyerekten çok da iplemedik. Zaten saat 01:00 olduğunda günü kapadık.


06.07.2019 (20.Gün)
Khukh-Uzuur – Altai

Sabah erkenden uyanıp kahvaltımız yaptık. Biraz oyalandıktan sonra zaten tek olan yola devam ettik.

70 km. kadar gittikten sonra yol üçe ayrıldı. Navigasyonda göstermediğinden orada bir köylüye Ulanbatur yolunu sorduk. Köylü gittiğimiz yolun tam ters tarafını gösterince “bu kamil yolu karıştırdı galiba dedik” Bu sefer Ulanbatur yerine Altai yolunu sorduk, düze devam edin dedi. Biz de devam ettik ama içimize de bir kurt düştü.

Biraz gittikten sonra yolun kenarında çalışan bir gruba sorduk. Onlarda Ulan Batır’un tam ters istikamette olduğunu söylediler. Altay’ı sorunca gittiğimiz istikamette olduğunu söylediler. 10-15 dk. olayı anlayamadık ama sonunda jeton düştü. Meğer bu bölgede 3 tane Altay varmış Biz dün gece ters istikamete sapıp n şekli çizmişiz. Toplamda 500 km. yanlış gitmişiz. Çin sınırına 30 km. kaldı. İlk defa navigasyona güvenmedim ama meğer doğru göstermiş. Hep Gobi Çölünü görmek istiyordum. Yanlışlıkla da olsa Gobi’nin başlangıcıuna kadar gelmiş olduk. Böylece bir günümüz gitti.

Yolda geri dönerken lastiği patlayan bir araca yardımcı olduk.

 

[teneke_celebi]

Bu sefer Navigasyona Ulan Batur yazıp yola devam ettik. Bir 60 km. gittikten sonra navigasyon bizi asfalttan ayırıp toprak bir yola soktu. “emin misin navi amca” desek de “bir bildiğimiz var dalın “dedi. Hemen girişte bir teyzeye sorduk o da devam edin toprak yola dedi. Ana yoldan ayrılıp toprak yola giriş yaptık. Navigasyon burada 150 km. yakın yolu kısaltıyordu. “Biz endurocuyuz agaaa bize bir şey olmaz ” diyip daldık yola.

30 km. yolu 1,5 saatte gidince endurosunun da yolununda diyip bnir yerde durduk. Ha şimdi düzeli, az sonra düzelir dedik ama yol iyice patates tarlasına döndü. Motor ağır olduğundan kuma batmaya başladı.

Benzin bitmek üzere, rota üzerinde benzinlik görünmüyor, köy yok, yerleşim yeri yok. Osman’la biraz istişare yapıp biraz daha gitmeye karar verdik.

 

[teneke_celebi]

Görünürde yine bir şey yok, aşırı sıcak, suyumuz yok, benzin yok, karnımız aç yerlerde kuru kafatasları, boynuzlar falan tam bir film sahnesi. Dedik hayatımızdan önemli değil. Burada yakıt biterse hapı yuttuk. İlk defa bir yoldan geri dönmek zorunda kaldım ve enduruculuğun 10/9 u ger dönmektir diyip döndük geri.

2 saat sonra yine ilk girdiğimiz yere geri döndük. Asfaltı görünce gözümüzden yaşlar akmaya başladı, biz ağlıyoruz asfalt ağlıyor Eski dostum asfalt ile öpüşüp sarıldık, bir daha onu bırakmayacağıma söz verdim.

Her geçitte böyle şaman yerleri var :

Biraz gittikten sonra benzin istasyonu ve yiyecek yer gördük hemen daldık. Bu kadar açlıktan sonra yediğim en güzel yemek gibi geldi.

 

[teneke_celebi]

Gece saat 22:00 gibi gerçek Altai şehrini bulduk. Dün gece burada olmamız gerekirken, bir gece sonra bu şehirde olabildik. Çok yorgun ve deve gibi koktuğumuzdan gece bir otel yerleştik. Kişi başı 70 TL vererek güzel bir otelde kaldık.

07.07.2019 (21.Gün)
Altai – Arvayker

Gece otelde tüm eşyalarımız, pantolon, mont gibi şeyleri yıkadığımızdan temiz temiz giyinip erkenden yola çıktık. Bir 100 km. gittikten sonra asfalt bitip yol toprak olmaya başladı.

Yola girdikten sonra tertemiz elbiselerin tüm gözenekleri tozdan kapandı. Böyle şansın diyip, yola devam ettik. Herhalde burası ara yoldur birazdan asfalta bağlarız diye devam ettik.

Ama gittikçe umutlar bitmeye başladı. Yukardaki resmi büyütüp bakarsanız tek gelen yol 20 ye bölünüyor, herkesin kendi yolu var gibi bir şey. İsteyen istediği yola giriyor. 10-15 km. sonra hepsi bir yerde toplanıyor. Biraz gittikten sonra yol yine 10-20 ye ayrılıyor. Kamyon ve jiplerle aynı yolda olmamaya dikkat etmek gerekiyor yoksa tozdan adam oluyorsunuz. Çoğu yerde 10 cm. kalınlığında toz tabakası var. Olmayan yerler ise tırtıklı yol. Böbrek taşı düşürmeye bire bir.

Gece Arvayker’e gelebildik. Toplamda 600 km.lik yolun 500 km.sini toz topra bozuk yolda sürdük. Bu arada Osman’ın motor yine sorun yaptı, çok basamadığı için çoğu yerde onu beklemek zorunda kaldım. Sonlara doğru bende o bozuk yolda yapıştıra yapıştıra gittim. Yol boyunca içimde Africa’yı yapan mühendisler için güzel dileklerde bulundum. Gerçekten Africa bu yolda ondan beklemediğim kadar güzel gitti. Tam bu yol için yapılmış bir motor bence. Ben 660 da kullandım ama bunun amotisörleri ve gidişi gerçekten harikaydı. Neyse bu gece de burada yol kenarında çadırda kaldık.