Motokaravanda Sürekli Yaşam

[taiga]

Ynt: Motokaravanda Sürekli Yaşam

Bülent konuyu hortlatmış...

Bu süre içinde kendi adıma sürekli karavanda yaşayanlarla hem tanıştım, hemde birlikte kamp yapma deneyimleri yaşadım...

Elbette bunun yanında bizimde tecrübelerimiz oldu camper edindikten sonra...

Tüm bunların ışığında diyebilirim ki,

- Karavanda 365 gün kesintisiz yaşayamam.

- Bir yerlerde sığınacak evimin olması elzem.

- Bu olmadan sürekli karavana bağımlı olma düşüncesi beni ziyadesiyle gerer ve yaşadığım anın tadını da çıkaramam keyifte alamam.

- Eve belki aylarca uğramasam da gittiğimde kapısını açıp gireceğim düşüncesi bile yeter.

- Karavanla (Avrupa seyahati hariç) max. 3 yada 4 aylık sürelerde ülkemizi gezerek dolaşmak, akabinde evime dönerek "şarj olmak", amaçsızca salonda ayaklarımı uzatmak, AVM lerde salak salak vitrinlere bakınmak, sinemalara gitmek, ardından yeniden kurtlanıp yollara düşmek. Şu an için böylesi bir çerçeve bana çok makul ve keyifli geliyor. (Elbet bu dediğim emeklilik koşullarında, zaten çalışırken anca haftasonu kaçamakları var elimizde :'( )

- 2 yılda bir (tamamen cukkaya bağlı olduğumuz için ) İpsaladan ötesine geçip olabildiğince çok kalmakta yapmak istediğimiz bir diğer hamle.

- Temmuz başı-ağustos ortası en sıkıntılı zaman. Kampinge büyük oranda mecbursunuz. Bu ayları yaylalarda veya Kuzey ege de (Saroz) yada güneyde Toros yaylalarında geçirmeyi düşünüyoruz. Eylül ortası gibi ise denizin tadını çıkarmak bir diğer hedefimiz.

- Kasım-mayıs arası ev + Marmaris yarım adasında olmak mantıklı geliyor.

Elbet Karadeniz, İç anadolu türü hamlelerimizde mazot fiyatları, emekli maaş artışlarına bağlı olarak gündeme gelecek (yada gelemiyecek ) geziler.

- Şunu da gözlemledik ki, karavanda yaşam cidden ucuz. Tek istisnası çok km yapmamanız, mazot masrafınızı aylara bölmeniz.

- Suya, elektriğe para vermiyorsunuz.

- Isınmaya ise az bir gideriniz oluyor. (Vebasto) Ancak Bursada donarken güneye indiğimizde sweat-shirtle dolaştıydık. Kısaca kış aylarında güneyde olununca, hem kuzeyi soğuk ve kasvetinden kurtuluyorsun, hem de ılıman iklimin keyfini sürebiliyorsunuz.

- Çok TV seyretmediğinizde 12V luk bir buzdolabı, aydınlatma ve su pompalarına tavana konacak uygun bir güneş paneli yetiyor.

- Konaklamaları çoğunlukla kamping dışı yapacağınızdan "ev kirası" derdiniz olmuyor. Dolayısıyla kapıcı gideri, site aidatı, doğal gaz vb. masraflarda kendiliğinden kayboluyor.

Sonuçta size yetecek, altyapısı sağlam bir karavan edinmek işin en maliyetli kısmı. Bunu başardığınızda atı ve 3 nalı bulmuş gibisinizdir.

Bu yazdıklarım sadece benim görüşlerim, asla genel doğrular değil. Herkesin yaklaşımı farklı olur. Dolayısıyla bu mesajı konuya katkı olsun diye yazdım. Sakın polemik olarak algılanmaya...

 

[gezmen]

Ynt: Motokaravanda Sürekli Yaşam

"bluuz" gibi karavanda sürekli yaşayan arkadaşlara imrenmişimdir; yapabilir miyim(iz) bilemem ama deneme olanağı varsa denemeye değer...

Haldun düşüncelerini geneli de içine alacak ve çok objektif bir biçimde açıklamışsın; kişisel olarak benim de çoğuna katıldığım şeyler. Bu önemli konuya bakalım kimler daha neler yazacak?

Cavid Sezen

 

[mayıstosböce]

Ynt: Motokaravanda Sürekli Yaşam

Haldun şu kısa bayram tatilinde benim de öğrendiğim ilk şey karavanda yaşam çok ucuz.

Ömür boyu yapabilirmiyim dersem , takla atarak yaparım hem de çok keyif alırım,hislerim bunu söylüyor.Beton bir evden ve onun nimetlerinden vazgeçmek çok zor ben bunun yerine küçük cep arsalar düşünüyorum.Adapazarında küçük bir arsa 100 m2 mesela zorlarsam 50 bile olur.Köyünde bir arsa,yani ev parasına ege akdeniz ve Bursa dahil bir çok yerden arsa alabilirsin,hem de hepsinden.Bunların hepsi imkanlar ölçüsünde tabi.

Diğer detaylar da hem fikir sayılırız kışın daha sıcak bölgelerde yaşam,canın kar istediğinde bile yukarılara çıkıp kar ı seyredebilmek şansı,baharı başka yerde karşılama ,bu nimetler saymakla bitmez.

Şehiri bende severim nimetlerinden de elimden geldiğince faydalanırım,kimbilir gittiğin konserin yada tiyatronun otoparkında kalmak ne kadar hoş gelir insana.En imkansız yerlerde uyanmak gibi bir hedefin olsa bunu şimdi uydurdum tabi,bir mısır tarlasının ortasında,tuz gölünde,karda bomboş ve bembeyaz bir ovada.

Bluuz larda gördüğüm durum bir sistemleri olduğu, balık tutma zamanları ve süresi bile dataylandırılmış yani kendi içinde bir sistem kurmuşlar ve bunun da bir nedeni var,Ümit in kısaca söylediği balık tutmak benim hayatımdan bir şeyler çalmamalı.Ben ce hoş bir görüş balık tutmayı seviyorsundur tut ama karnını doyurmak için yapıyorsan vaktini sınırla. Mesela 2-3 günde bir yemek öğünün biri denizden karşılanıyor.Dalmak bu işte bana göre can alıcı nokta daha önceden de duyduğum ve Ümit in de söylediği gibi bu şekilde hem de lüks otellerde kalarak hayatını kazanan insanlar var.

Nedense aklımda kalan ve bana tebessüm ettiren bir şey gördüm Bluuz lar da, dışarı da iğne iplikle bir şeyler dikerken görmem bende çok sıcak bir düşünce estirmişti.Ev ortamının olduğunu hissettim,sanırım Haldun un ev diye gördüğün yer şimdi ki evinin olduğu düşüncesi,karavanda sürekli yaşama uzak kalmasında önemli bir detay,eğer evim diye gördüğün yer karavan olursa diğer her yer ikinci planda kalır .

 

[taiga]

Ynt: Motokaravanda Sürekli Yaşam

Bülent,

Ben stadyumun karşısında oturuyorum. Ancak 2 FB-Bursaspor maçını da Celal abilerin karavanda izlemiştim... ;D Yani benim oturduğum dairemi onların karavan mı daha "ev" bu bile gösterge olabilir...

Ümitler, Süreyya beyler ve Celal abiler full time ın bildiğimiz örnekleri...

Kendi içlerinde çokta memnunlar...

Onlardan ayrıldığım nokta gidip sığınacağım bir evimin olduğunu bilmek kısmı...

Yoksa bende 12 ayın 7-9 ayını karavanda geçireceğim.

Konuyla bağlantılı bir şey daha diyeyim.

365 gün karavanda yaşayanların hızla şişmanladıklarını fark ettim, özellikle Ümitin son foto beni ciddi şaşırttı.

Neden kaynaklanıyor bu durum bilemiyorum ama açıkçası beni tırsıttı... (Sanırım fazla hareket etmemekten, yani karavan çevresinden fazla uzaklaşamamaktan, bilemiyorum)

Süreyya hocamında bu yola girdiğini gözlemlersem uzun süreli karavan konaklamalarına az korkuyla bakacağım...

 

[mayıstosböce]

Ynt: Motokaravanda Sürekli Yaşam

senin kullandığın cümleyi Ümitte kullandı,ya hergün saatlerce oturuyorum hiç kıpırdamadan sonra bu böyle olmayacak dedim ve yürüyüşler yapmaya başladım diye anlattı.Biz oradayken ciddi yürüyüşleri vardı.

 

[güngör]

Ynt: Motokaravanda Sürekli Yaşam

Karavanda sürekli yaşamak? bazen hanıma sormuyor değilim lakin cevap belli 2 çocuk eğitimleri bitince iş hayatları
peşine evlilik hani belki kısmetse torun valla ne yalan söyleyeyim çocuk ve torun sahibi bir anneye sorulacak soru değil yanılıyormuyum.

Bugünden baktığımda benim için ufukta sürekli karavan yaşamı çok zor belki imkansız, ilkbahar ve sonbahara bile razıyım onuda kaybetmem umarım.

Selamlar.

 

[TA2RX]

Ynt: Motokaravanda Sürekli Yaşam

Sanırım (çocuk sahibi olan) bütün hanımların yaklaşımı çoğunlukla aynı. Çocukların büyüdüğünü, artık yetişkin olduklarını, annelerine ihtiyaçlarını olmadığını anlatabilirseniz, hiç değilse senenin bir kısmında karavan yaşantısı mümkün görünüyor. Yoksa zor...

 

[güngör]

Ynt: Motokaravanda Sürekli Yaşam

Bekir bey sizin önerinize ben terapi diyorum ve en az 3 yıldır ara ara hayal kuruyor edasıyla meramımı anlatıyorum lakin..
dediğim gibi baharlara razı geldimde onu garanti edebilmenin ön hazırlıklarındayım.

 

[TA2RX]

Ynt: Motokaravanda Sürekli Yaşam

 

[geziyoM]

Ynt: Motokaravanda Sürekli Yaşam

taiga- Haldun beyin ve mayıstosböce-Bülent beyin yazdıklarını okuyunca (ve özellikle de sürekli karavan yaşamının maddi avantajlarını belirten kısımları) içimde kıpırdanmalar başladı, zehirlenme belirtisi mi acaba eşim benden fazla maceracı, o'na kalsa şu ufacık minibüs ile bile çok uzunca bir süre gezip, yaşamaya razı. neyse tecrübelerden aktarılanları takip etmeye devam

 

[güngör]

Ynt: Motokaravanda Sürekli Yaşam

Mehmet bey çok şanslısınız

 

[geziyoM]

Ynt: Motokaravanda Sürekli Yaşam

Mehmet bey çok şanslısınız

Levent bey, teşekkürler, evet aynı fikirdeyim ve şartları taşımayan bir araçla meceraya atılıp da pişman olmaması için öncelikle aracın fiziki durumunu hiç olmazsa en az uygun hale getirmek istiyorum, acelemiz yok ama tabi ki mümkün olan en kısa sürede

 

[bluuz]

Ynt: Motokaravanda Sürekli Yaşam

Karavan dostları hepinize selam 365 gün karavanda yaşam evet benim için rutin yaşamdan çıkıştır bakın ve bir düşünün herkes hepimiz aynı yaşıyoruz herşeyimiz var ev tamam o olmazsa olmaz ve tüm teknolojik eşyalarımız ve tüm ayrıntılar yaşama tutunuyoruz evet vandaki deprem ve daha önceki depremler herşey yok olabiliyor buysa güven aslında hep bizim güven konusundaki kalıplarımız degilmi tümü hayata karşı güvensizliğimiz ve tutunma çabamız biliyorsunuz aslında herşey boş gelip geçici karavancı olmak güzel bir ev sahibi olmak yatırımlarınızın olması varlıklı olmamız bunların tamamı dışa karşı görüntümüz güven duygusu ise ruhsal birşey bu bana yeter tatmin duygusu bunu içsel olarak kabul edip inandığınızda hepsi boş imkansızlıklar içerisinde cadde üzerindeki çeşmede bile 3-5 parça çamaşırınızı yıkayıp kurutabiliyorsunuz peki o halde yaşamdan korkmak niye ? 365 gün karavanda yaşam evet hayatla ilgili bir felsefeniz olmalı bunuda inanç olarak benimsemelisiniz hepsi bu saygı ve sevgilerimizle

 

[atiladi]

Ynt: Motokaravanda Sürekli Yaşam

ilk çekme karavanımı sattığım arkadaş, 6 senedir, altınolukda karavanda yaşıyor, bu sene önünede bir varenda yapmış, gerekdiğinde karavanı arkadan çekip istediği yere gidebiliyor..Aynı şekilde moto karavandada bu hayat tarzı sürdürülebilir...Demekki oluyormuş...

 

[disamme]

Uzun yıllardan beri çadır yaşamım oldu yılda en az 2 ve bazı yıllarda 3 kez tatil yaptığım oldu her tatilim yaklaşık 3 hafta sürdü değişik yerler görmek değişik insanlar tanımak benim için bir tutku oldu Ayvalık lıyım Ayvalıkta yaşıyorum belki dünyanın en güzel yeri benim için ama buna rağmen Ayvalık dışında bir dünya gerçeği var. Emekli olduğum 6 yıl oldu ama son zamanlarda emekliliğimi çak daha fazla yer görüp çok daha fazla insan tanıyarak yaşamak istiyorum.Bu nedenle karavan yaşamına geçmenin zamanı geldi diye düşünüyorum.Eşim ile her konuda olduğu gibi karavanda sürekli yaşamak konusundada aynı fikirdeyiz Allahın sevdiği kuluyum galiba. belki bu gün, yarın değil ama çok yakın bir gelecekte bizde karavanda yaşayanlar arasında yerimizi alacağız inşallah diyelim.konuyu ve benzer konuları sürekli takip ediyoruz.tekrar görüşmek dileği ile tüm arkadaşlara herşey gönlünüzce olsun diyorum.

 

[leyla-t]

Herkese Merhaba,
Karavanda sürekli yaşamayı hayal eden herkes gibi günlerdir her bulduğumu okumaktan gözlerim bulandı. İsimlerden takip edebildiğim kadarıyla bu hayalin peşindeki tek bayanım. İzlediğim videolar hep yurt dışından. Göçebe ruhu deyip almışlar yanlarına bir köpek, oooh gez babam gez. Göçerlik genlerimizde var bizim ama mutasyona mı uğramış kimse sıcak yuvalarından bir adım uzaklaşamıyor.
Emekliyim, bir kızım var yurt dışında yeni üniversite okumaya başladı. yani torun torba gelmeden önümde en az 10 senem var kendime göre yaşayabileceğim. Son 2 yıldır hem sağlık hem ekonomik sıkıntılar nedeniyle neredeyse hiç hareket edemez oldum. 200 m2, 3 katlı evin sadece 10 m2 sinde 3 adımda yaşamayı öğrendim, geri kalanı sırtımda ve cebimde yük Zorunluluklar olmasa bu kadar dar alana sığabilir miydim bilmiyorum.
Kalıp kök salmaktansa, kanatlanıp uçmayı yeğlerim.
Kısıtlayıcı son 2 yıldan önce 48 imde THK dan yamaş paraşütü P2 brövesini aldım. Sıkı trekingci idim, hatta son gezim 2013 de Nepal de everest base yapmaya karar vermiştim. Sigarayı bıraktıktan sonra teknik yüzme eğitimi aldım,10 sene boyunca her gün 1-1,5 saat yüzüyordum....
Gözüm yine çöplükte
Yürümekte zorlandığım halde araba kullanmak yormuyor. Gezeyim de 10-12 saat direksiyon başında olmaya razıyım yeter ki gezmek olsun. (önceki hayatımda minibüs şoförü olduğumu iddia edenler var).
Kullanamadığım evi barkı dağıtıp, talim edeceğim emekli maaşımla yaşayabileceğim tek seçenek karavan gibi geliyor. Tabi küçük bir şehre gitmek de düşünülebilir ama o zaman emekli maaşıyla hiç bir yeri gezemem. Bu güne kadar maddi olanaklarım iyiydi gezdim. Artık gezemeyeceğim fikri beni hapsolmuş, tüm özgürlüğü elinden alınmış, aciz hissettiriyor.
Oysa gitmek deyince neresi ve nasıl olduğunun önemi yok huzur buluyorum.
Hatta kendi kendime şöyle bir sağlama yaptım. Yılbaşı yaklaşıyor ya, piyango bana çıksa ne yaparım diye. Yine gezerim. Daha konforlu olur belki ama yapmak istediklerim hep aynı. Işık kirliliği olmayan bir gökyüzndeki yıldızlarla uyumak, portakal çiçeğinin konusunu solumak...ve eminim herkesin ortak paydası olan duygular...
Anlattım durdum da soru nerede değil mi? Yakıt ekonomisi ve kolay hareket edebilmek adına motokaravan alsam ne kadar güvenli yaşayabilirim. ya da yaşayabilir miyim? Tek başına bir bayan? Ne dersiniz?
Tecrübelerinizi bilmeye ihtiyacım var.
Şimdiden teşekkürler