Bugün Anamur'u geride bırakıp, dişimizi sıkıp, cesaretimizi toplayıp, güzergahın en zorlu ve bilinmeyenli iki etabından ilkincisine başladık. Bozyazı'dan başlayıp Aydıncık'a kadar 40 km boyunca süreceğini düşündüğümüz tek gidiş gelişli, vıdı vıdı virajlı, inişli çıkışlı zor yola bir türlü başlayamadık. Çünkü çift yol bir türlü bitmedi. Meğerse Aydıncık geçişini saymazsak (ki tek gidiş gelişli olmasına rağmen çok rahat ve düzgün bir geçişti) korktuğumuz yol topu topu 15 km'ye düşmüş.
Ancak yolun bu kısmında bu sefer tırlar ve kamyonlar vardı. Demek ki bu taraf kısaldığı için Anamur'a ulaşım için burayı kullandıklarından dolayı diğer tarafta yoklardı.
Yol sorunsuz ve çabucak çifte döndü. Otoban ve tünel yapımları sürüyor. Hatta iki tünelle aralarındaki bir viyadük çift gidiş geliş olarak kullanıma açılmış. O 15 km'nin ortasında bir buket çiçek gibi geldi.
Aydıncık'ı geçince yol yeniden çift yol oldu, rahatladık, ancak o ne? O nasıl dik ve nasıl uzun bir rampadır? Tırman tırman bitmiyor. Arkadaş, bit-mi-yor! Ha bire tırmanıyoruz. Hem de nasıl dik! Bir ara şu Ay'a yapılacak çift şeritli yolun yapılmış olabileceğini ve oraya doğru yol aldığımızı düşündüm.
Neyse, bitti. Bu sefer iniş. Bitmiyor! Çıkarken motoru ısıttık, inerken fren balatalarını ısıtıyoruz.
Neyse, sonunda hedefimiz, Erdemli, Talat Göktepe Orman Kamp alanına ulaştık. Burası kent içinde bir piknik ve kamp alanı. Deniz kenarında, ağaçlık bir alan. Elektrik ve su var. Karavan ücreti günlük 85 TL. Elektrik su dahil. Tuvaletler oldukça iyi, duş göremedim ama eminim vardır. Mevsim itibarı ile az sayıda karavan mevcut.
Burada bir akraba ziyareti yaptığımız için aydınlıkta fotoğraf çekme fırsatı olmadı, kusura bakılmaya.
Yarın olabildiğince erken yoldayız ve hedef artık Ankara, evimiz.
Oradan görüşmek üzere...