yavuz-çelikel'n isteği üzerine metin olarak geçiyorum arkadaşlar, aynen yazdım...
Sevgili Faruk Bey'e
Hayat bir yol gibidir, yolun sonu olduğu gibi hayatın da sonu vardır. Bir çok zorlukla karşılaşırız, birçok yenilikle. Ama sonunda o yolun sonuna geliriz. Siz bu yolun sonuna gelmeden, dünyanın en güzel yardımını yaptınız. Yaptığınız yardımla küçük, sıcak yüreklerin soğuk bedenini ısıttınız.
Çocukların eğitimine bir meşale oldunuz. Bu dünyanın geleceğinin çocuklara muhtaç olduğunu, yarınlarımızın çocuklarda olduğunu bir kez daha hatırlattınız. Şimdi sizde büyük minnetle hatırlanıyorsunuz. Çünkü bir insan kendisine yapılan iyiliği asla unutmaz, küçük yürekler de sizi unutmaz. Rahat uyuyun! Eğer bir insan sevildiğini bilerek dünyaya veda ediyorsa, o insan eşsizdir. İşte sizde o eşsiz insanlardan birisiniz. Sizi eşsiz kılan bize yaptığınız yardımlar değil. Yüzünüzdeki sıcak tebessüm ve sıcak gülüşünüzdür. Belki şu anda size yazdığım bu mektubu okuyamıyorsunuz ama, size bütün kalbimle yazdığım dizeleri hissediyor ve ne kadar sevildiğinizi anlıyorsunuzdur. Şairin dediği gibi "Seni anlatmaya mısralar yetmez." Şimdi de ben size söylüyorum sizi anlatmaya mısralar yetmez. Bunu bilin olur mu? Çünkü bir insan kendisinin mısralarla anlatılamayacağını, büyük ve küçük kalplere sığmayacak kadar sevildiğini bilmek bile o insana yeter. O yüzden rahat uyuyun. Sevgilerimle Elif...