Ynt: Başlamadan Biten Karavan Ve Kamping Sevdası
sizin adınıza çok üzüldüm, talihsiz bir tecrübe olmuş
ama sırf bu olayı baz alarak güzel şeylerden vazgeçmemenizi dilerim. gerçi eşinizi ikna etmenin zor olduğunu anlıyorum ama kötüyü görenin soğuduğu gibi iyiyi görenin de ısınacağı gerçeği var.
doğada kamp olayı ana başlık olarak iki türlü: birincisi sizin yaptığınız gibi sabit kurulmuş kampinglere kamp atarak başka insanlarla ortak yaşam alanı ve hizmetleri kullanarak yapmak. diğeri de konfor ve hizmet beklentisi olmaksızın doğada uygun olan herhangi bir yerde bu işin keyfini çıkarmak. kadınlar ve çocuklar "genelde" biraz daha konformist olduklarından onlarla ikincisini yapmak her zaman mümkün olmayabiliyor. beklentiler ve keyif alma duygusu kişiden kişiye değişiyor. ben, eşim ve 9 yaşında oğlumla ikincisini tercih edenlerdenim.Şanslıyım ki her ikisi de bunu keyif alarak yapıyorlar ve yaşadığımız şehir (Antalya) bize bu konuda çok fazla olanak sunuyor.hele oğlum her hafta sonu bir yere gidelim diye deli oluyor. Biz de geçen sene Kurban bayramında sizin gibi Kapadokya ya gitmiştik. Ürgüp'de karakola gidip izin alıp gece mağara evlerin birinin önüne çadır kurmuştuk iki gece. rahatsız eden yok, ses yok, gürültü yok.
Bu işi spontane bir şekilde yapınca daha zevkli oluyor inanın, yani nereye gideceğim, gideceğim yerde neler var, nasıl ulaşırım, su var mı yiyecek var mı geri nasıl dönerim, nerde kamp kurarım, bunları çok fazla detaylandırmaya gerek yok, neticede sırtınızda bir çantanız ve çadırınız var. çok zorda kalırsanız olduğunuz yerde bile yatar uyursunuz. ana hatlarıyla bir planlama yapmanız yeter.
netice olarak insanlarla sosyalleşmeyi şehir hayatına bırakın, doğada ailenizle başbaşa olun keyfini çıkarın. umarım tekrar aramıza dönersiniz