kenantt
Yeni Üye
Kazbek(5.047m.) Tırmanışı Raporu
Tarih: 7 – 15 Ağustos 2013
Faaliyet: Kazbek Dağı Tırmanışı
Yükseklik: 5047 Metre
Rota: Klasik
Zorluk: PD
Yer: Gürcistan / Kazbek Köyü
Ekip:
ANADOSK (Anadolu Üniversitesi Doğa Sporları Kulübü): Kenan TEMELTAŞI, Arno TAŞCIOĞLU, Kazım ÖZTÜRK, Selman DEMİROK, Emrah GÜROL
Teknik Malzemeler:
(Ortak): 27m yarım ip, 3 adet buz burgusu, kilitli D karabina, kapalı perlon, HMS, tibloc, minitraxion (İp dışındakilere ihtiyaç duyulmadı.)
(Kişisel): Kemer, Kazma, Krampon, Kask, HMS, Kilitli D Karabina, Yardımcı ipler
Rapor:
Geçtiğimiz yıl gerçekleştirdiğimiz Elbrus tırmanışı sırasında uzaktan görüp de seneye belki dediğimiz Kazbek tabiî ki tırmanışın yanı sıra Kafkaslara bir daha gelebilmenin bir bahanesiydi. Mayıs ayının sonlarına doğru ekibin taslak halini oluşturmaya başladık. Haziran ortasında raporları okuyup dağ hakkında yeterli bilgiye sahip olduktan sonra iş, faaliyet planını oluşturmaya ve biletlerimizi almaya geldi. Biletlerin alınmasıyla birlikte ekibimiz de son halini almış oldu. Programa uygun olarak Kazbegi köyü ve Tiflis’teki konaklıyacağımız yerlerimizi ayarladık. Tırmanışımıza 2 hafta kala yaptığımız Aladağlar ve Erciyesteki faaliyetlerimizle vücudumuzu hazırladıktan sonra düştük tekrardan Kafkasya’nın yollarına…
7 Ağustos 2013:
Ekiple öğlen saatlerinde Ankara’da bir araya geldik. Eşyalarımızı eve bırakıp birkaç parça malzememizi temin etmek üzere çıktık Kızılay meydanına. Ocaklarımız için çakmak gazı fantezisi yapmayıp pahalısından birer kartuş edindik. Arife gününün de etkisiyle mahşer yerlerine dönen marketlerden, ekibimiz için yeterli gıdayı zorla alıp bir an önce evimize kaçtık. Akşam karbonhidratımızı abartarak midemize indirip, ekipten herhangi birinin aklında soru olmaması için ayrıntılı bir faaliyet bilgilendirmesi yaptık. Malzemelerimizi paylaştırıp çantalarımızı hazırladıktan sonra saatlerimizi kurup yattık.
8 Ağustos 2013:
Sabah erkenden kalkıp metroyla AŞTİ’ye gittik. Sınırda belki sorun çıkabilir diye nüfus cüzdanlarımızı yeniden kaplattık. Saat 09.00’da Metro turizmle yaklaşık 24 saat sürecek yorucu ve bol bebek ağlamalı bir otobüs yolculuğuna başladık. Metro turizmin her gün saat 09.00’da Ankara-Tiflis seferi var. Bu sırada önceki tırmanışlarımızda da rahatlığını hissettiğimiz ortak kasamız için kişi başı 100’er TL verdik ve ekipte herkesin harcamalarını bundan sonra buradan karşıladık.
9 Ağustos 2013:
Saat 01.30 sularında Sarp sınır kapısına vardık. Muavinlerin de bir takım bilgilendirmelerinde sonra otobüsümüzü boşaltıp çanta sırtta kapıya yürüdük. Burada sınır dışına çıkmadan önce birer küçük form ve yurtdışı çıkış pulumuzu alıp nüfus cüzdanlarımızla Türk sınır kapısından çıkıp Gürcü kapısına yürüyüp girişimizi yaptık. Bu sırada size verilen ufak kağıdı kaybetmemeniz gerekiyor çünkü dönüşte çıkış-giriş işlemlerinizi de bu kağıtla yapıyorsunuz. Tekrardan otobüsümüze binip yaklaşık 10 dk sonra mola yerindeki exchange ofislerinden biraz Lari edindik(1TL=0.86Gel). Ortak kumbaramızda kalan paramızı da Lari’ye çevirip kişibaşı 250’şer Lari daha aldık. Yerel saatle 08.30’da Tiflis Ortaçala terminaline vardık. Burada otobüsten indiğiniz gibi taksicilerin tekliflerine maruz kalıyorsunuz. Biz gerekirse yürüyerek gideriz duruşumuzu bozmayarak ufak bir pazarlığa koyulduk. Ortaçala terminalinden Kazbegi köyüne 180 Lari’ye minibüscümüz Fizuli’yle anlaştık. Diğer bir seçenek olarak buradan normal şehir içi otobüsleriyle Didubei terminaline gidip oradaki dolmuşlarla da Kazbegi köyüne ulaşım sağlanabilir. Ortaçala terminalindeki türk firmaların ofislerinde Türkler çalışıyor belki onlar da size yardımcı olabilirler (biz denemedik). Ortaçala terminalindeki Türkiyem lokantasında güzelce ezogelin çorbamızı içip karnımızı doyurduktan sonra Fizuli’nin minibüsüne atlayıp Kazbegi köyüne doğru yola çıktık. Yakşaşık 3,5 saat süren yolculuğumuzun ardından, önceden konuşup yerimizi ayarladığımız Ketino’s Guest House’a vardık. Odamıza yerleşip yemek ve son alışverişler için köyün merkezine indik. Hemen meydanda olan bir lokantada yemeğimizi yedik. Fiyatlar burada çok da uygun değil Haçapuri de çok peynirli. Köydeki marketler mahalle bakkalınızdan farksız her ihtiyacınızı buradan temin edebilirsiniz ürünlerde oldukça tanıdık. Biz ekmek ve yumurta dışındaki tüm ihitiyacımızı Türkiye’den temin ettik. Alışverişimizi yaptıktan sonra ertesi sabah jip ve katır işleri için meydandaki mountain training diye biryere girme hatasına kapıldık pazarlığımızı yaptık ve Ketino’nun evine geçtik. Burada duş için sıcak suyunuz, internetiniz ve bol bol vejetaryen yemeğiniz var. Yemeğin içindeki bazı otlar damak tadınıza uymayabilir hazırlıklı olun. Tekrardan odamıza geçip dinlenmeye çekiliyoruz.
10 Ağustos 2013:
Saat 06.30’da kalkıp kahvaltı için mutfağa iniyoruz. Kahvaltımız oldukça zengin ve damak tadımıza uygun (omletler, peynir, marmelat, krep, domates-salatalık,..vb.). Saat 08.00’da beklediğimiz jip birtüriü gelmiyor ve üstüne telefonu da kapalı olunca sinirleniyoruz. Ketino konuya el atıp bize bir şoför ve katırcı ayarlıyor. Saat 08.30 da kiliseye doğru yola çıkıyoruz jiple. Yol oldukça bozuk ve dik 30 dk süren yoldan sonra çantalarımızı katırcı için kenara ayırıyoruz. Yanımıza teknik malzememizi ve atıştırmalıklarımızı alıp Meteo Kampı’na yürümeye başlıyoruz. 50 dk’da bir 5 dk lık molalar veriyoruz. Jipin bizi bıraktığı yerden oldukça belirgin bir patikada tatlı bir eğimde haçın olduğu tepeye varıyoruz saatimiz 11.30 buradan aşağıdaki nehri ve Gergeti buzul dilini görebiliyoruz. Bulutlar olmasa Meteo’yu da görebilecektik. Saatimiz 12.00’yi gösterirken biz tekrar yürümeye başlıyoruz. Bu sefer yürüyüşümüz az eğimde iniş şeklinde. Öğleden sonra biraz daha kuvvetli akan nehir üzerinde taşlarla ufak geçişler işaretlenmeye çalışılmış biz de herhangi birinden geçip 3000m kampına varıyoruz biraz dinlendikten sonra tekrar patikadan bu sefer yükselmeye başlıyoruz. Gergeti buzuluna girmeden önce kramponun gerekliliğine bakıyoruz öğleden sonraları havanın da durumuna göre krampon gerekmiyor burada ve eğim oldukça az kramponsuz olarak ilerliyoruz Gergeti buzulunun üzerinde saatimiz 13.30. Buzul üzerinde çatlaklar var fakat aralarından, katırların dışkılarıyla da işaretlediği yol seçilebiliyor. Yaklaşık 50 dk süren buzul yürüyüşümüz, Çarşağın başlangıcında bitiyor. Buradan da 30 dk’lık bir çarşak çıkışından sonra saat 15.00’da Meteo kampına(3700m) varıyoruz. Meteoroloji istastonu buraya Ruslar tarafından buzul hareketlerini incelemek amacıyla yapılmış. Ancak Ruslar buralardan çekildikten sonra bine dağcılar tarafından kullanılmaya başlanmış. Kamp yerimize bizden önce varan katırlarımızdan çantalarımızı ve teki bile kırılmamış yumurtalarımızı alıp kendimize kamp yeri arıyoruz. Meteo kampında günün sıcak saatlerinde çalışan bir su kaynağı var fakat, oldukça kumlu akıyor yanınızda süzmek için bir şey bulundurmanız yerinde olacaktır. Yoksa da buffınız bu işi görür. Çadır alanları da taşlarla çevrili olarak hazır bulunuyor siz sadece kendi çadırınıza uygun yeri buluyorsunuz. Tuvalet için ise yan yana ufak iki kabin kullanılıyor. Kamp alanının hemen yanında ise ilk gördüğünüzde sizi de şaşırtacak bir çöplük var tavsiyemiz çöpünüzü geri indirmeniz. Çadır başına vereceğimizi düşündüğümüz 10 Lari’yi de bizden biri istemeyince bizde vermedik.
Meteoroloji istasyonunun hemen önünde telefon çekiyor. Buradaki banklara oturup telefon edebilir ve havanın soğumasıyla gök gürültüsü gibi seslerle kırılan buzulları izleyebilirsiniz. Güneşin batmasıyla inen bulutların görüntüsünü izlemekten, tulumlarımıza oldukça geç girip bugünümüzü sonlandırıyoruz.
11 Ağustos 2013:
Sabah 07.15’te kalkıyoruz. Kahvaltımızı güzelce yapıp biraz muhabbetten sonra saat 10.00’da kamp alanından Siyah Haç’a doğru yürüyüşe başlıyoruz. Yine oldukça belirgin bir patika bizi 40 dk’lık bir yürüyüşle Beyaz Haç’a, oradan da 10dk uzaklıktaki Siyah Haç’a ulaştırıyor. Buradan ileriye gitmeye pek gerek duymadık. Önemli olan taş düşen yamacı görüp akşam ona göre yürümekti ki zaten zirveden dönenleri de görüp rotamızı kestirebildik. Saatlerimiz 12.00’ı gösterirken meteo kampına varıyoruz. Yemekten sonra gece atağımız için hazırlanıyoruz. Sularımızı erkenden doldurmaya dikkat ediyoruz ki akşam üstü kaynaktan eli boş dönmeyelim. Güneş battıktan sonra saatlerimizi kurup uykuya çekiliyoruz.
12 Ağustos 2013:
Saat 01.00’de uyanıyoruz. Abarta abarta kahvaltımızı yapıp saat 02.00’da zirve yoluna düşüyoruz. Oldukça güzel bir tempoda 50 dk sonra Siyah Haç’a varıp oradan morenler üzerinden belirgin patikayı ve babaları takip ederek ilerliyoruz. Taş tehlikesi olan yamaca yaklaştığınızı sağınızdan gelen seslerden anlayabiliyorsunuz bu kısımda yamaca fazla yanaşmayıp dikkatli ve sessizce ilerlemeniz yeterli. Uzaktan gördüğünüzde ufak tepeler biraz karmaşık gelebilir ama bu kısımda daha sık konulmuş babalar rahatlıkla seçilebiliyor. Yaklaşık 1,5 saat sonra buzula giriyoruz. Hafif eğimde ilk başta kramponsuz olarak ilerliyoruz. İlerimizde, kurulmuş çadırlar görüyoruz sanıyorum burası 4500 kampı diye adlandırdıkları yer. Bizce faaliyeti bu kadar kampa boğmaya gerek yok. Ufak bir mola vererek kramponlarımızı takıyoruz havanın -17 derece olduğu bilgisini ise Arno süper akıllı saatinden bizimle paylaşıyor. Bu sırada kamp alanından beri arkamızdan gelen Ukraynalı arkadaşla, ortak bir dilde buluşamadığımızdan sadece gülümseyerek anlaşıyoruz. Son gördüğümüz kamp alanından itibaren artık dağı tavaf etmeye başlıyoruz yine oldukça geniş patikadan ilerleyerek. Ufak bir düzlüğe geldiğimizde de ip birliğine girip önümüzde görmeyi merakla beklediğimiz derin buzul çatlaklarına karşı önlemimizi alıyoruz. Havanın da aydınlanmasıyla solumuzdaki manzaranın ve artık görebildiğimiz son etabımızın eşliğinde belin hemen altındaki düzlükte ufak bir mola veriyoruz. Saatlerimiz 07.25’i gösterdiğinde bele ulaşıyoruz ve burada da biraz sabırsız davranıp fotoğraf çekiyoruz. Son etap, rotada tırmandığınız en dik etap. Buradan da ufak traversler atarak saat 08.00’da zirveye varıyoruz. (Dağın yoğun bir döneminde gittiğimizden dolayı son etapta basamaklar oluşmuştu ve kar durumu da gayet güzeldi.) Zirvedeki manzara muhteşem Kaçkarları da Elbrus’u da görebiliyoruz. Birbirimizi tebrik edip zirveyi olabildiğince görüntülüyoruz. Arkamızdan gelen ekiplerle dik etapta zaman kaybetmemek için dönüşe geçiyoruz. Haklıymışız ki dönüş yolunda en az 50 kişiyle karşılaştık. Atağa erken çıkmamız ve biraz da tempolu gitmemiz bizi kalabalıktan kurtarmış oldu. Morenlere girmeden kramponlarımızı, dik yamaçtan aşağı düşen kayaları hayretle izlerken çıkarıyoruz. Burada hiç zaman kaybetmeden dikkatli ve hızlı bir şekilde siyah haçı hedefliyoruz. Gök gürültüsü eşliğinde aşağı düşen kayalar oldukça hayret verici ve tehlikeli. 12.00’da siyah haçtayız burada güzelce molamızı verip dinleniyoruz. 30 dk’lık bir moladan sonra yiyeceğimiz yemeğin hayaliyle çadırlarımıza doğru yürüyoruz. Kamp alanına doğru sağımızda büyükçe bir kaya üzerindeki “Emre Kuruoğlu Anısına…” yazan plaketin önünde durup 2011 yılında kaybettiğimiz arkadaşımızı anıyoruz. Saatlerimiz 13.30’u gösterirken çadırımıza varıyoruz. Kaybettiğimiz karbonhidratın bir kısmını vücudumuza geri alıp meteodaki son akşamımızın keyfini çıkarıyoruz.
13 Ağustos 2013:
Sabah 07.30’da kalkıp kahvaltımızı önceden hava durumundan gördüğümüz kararsız bulutların altında yapıyoruz. Yağışa fazla yakalanmamak için 09.00’da çantalarımız sırtta meteo kampından ayrılıyoruz. Saatin biraz erken ve buzulun güneş görmediğinden Gergeti buzulunu kramponlarımızla geçiyoruz. Yağıştan nasibimizi ise Kazım ve ben iliklerimize kadar alıyoruz. Bulutlar bir süre sonra dağılıyor ve saatlerimiz 13.00’ı gösterirken kilisenin olduğu düzlüğe iniyoruz. Buradan cip bulma hayallerimiz suya düşüyor ve Ketinoyu arayıp bize araç ayarlaması ricasında bulunuyoruz. (İnişte tüm yükümüzü kendimiz taşıyıp katır tutmadık. Eğer tutsaydık katır başına Meteo-Kilise 150 lari verecektik.) Aracımız bizi evimiz gibi bellediğimiz Ketinonun evine bırakıyor. Güzelce duşumuzu alıp yemeğimizi yiyoruz. Ketino’nun bir elinde shot bardakları diğer elinde votkayla yanımıza gelip beraber kutlaması da içimizi hoş ediyor. Yemekten sonra köydeki mekanları dolanıp biralarını tadıp zirveyi kutluyoruz.
14 Ağustos 2013:
Sabah erkenden Tiflis dolmuşlarıyla yola çıkıyoruz. Didubei terminalina vardığımızda çantalarımızın sığabileceği bir taksi ayarlayıp Gustavali caddesindeki hostelimize gidiyoruz. Bevly Hostel gezilebilecek yerlere yakın ve temiz bir yer. Dorm odalarda kalınıyor ve çok ilgili olmasa da soru sorduğunuzda cevaplayan çalışanları var. Yerleştikten sonra güzel bir Tiflis turu yapıyoruz. Metroyu kullanacaksanız Tiflis’te geçerli olan bir kart edinmeniz gerekiyor. Bunu da gişelerden 2 lari’ye edinebilir kişi başı ücret olan 0,50 Lari yi de içine yükletebilirsiniz. Biraz gezinip bir şeyler atıştırdıktan sonra Ortaçala terminaline gidip ertesi gün için biletlerimizi alıyoruz. Dönüşte Lüks Karadeniz firmasından Ankara için 40, İstanbul için 35 Dolara biletlerimizi alıyoruz. Ortaçala terminalinden de Hostelimizin bulunduğu Gustavali caddesine yürüyerek gidiyoruz. Akşam da yolda yürürken başka Türk dağcılarla karşılaşıp sohbete dalıp faaliyetlerimizi kutluyoruz. Emrah’ı saat geç olmadan Ortaçala terminaline gönderiyoruz. Buradan Batum’a ve oradan da uçakla Dalaman’a gidiyor. Gece canlı müzik dinlemek ve bişeyler içmek isterseniz; büyük bisiklet heykelinden görebileceğiniz, köşedeki Nal Pub’a girebilirsiniz.
15 Ağustos 2013:
Sabah kahvaltımızı yine Ortaçala terminalindeki Türkiyem rastorantında güzel ezogelin çorbasıyla yapıyoruz. Saatimiz 10.00’ı gösterirken Tiflis’i arkamızda bırakıp yeniden yaklaşık 24 saat sürecek bir otobüs yolculuğuna başlıyoruz. Akşam üstü Sarp’tan ülkemize ve telefon özgürlüğümüze kavuşuyoruz.
16 Ağustos 2013:
Sabah saatlerinde AŞTİ’ye varan otobüsümüzden, bir daha bu kadar uzun otobüs yolculuğuna çıkmayacağımızı sayıklayarak iniyoruz. Selman ve ben buradan gara geçip ilk hızlı trenle Eskişehir’e öğlen saatlerinde varıyoruz. Ekip arkadaşlarımızın da evlerine sağ salim gittikleri haberini aldıktan sonra faaliyetin başlağı yer olan evimize kendimizi atıyoruz.
Başarılı bir faaliyeti bitirmenin ve ileriki faaliyetin hayalini kurmanın verdiği mutlulukla uyuyoruz hepimiz. Tüm ekip arkadaşlarıma teşekkür ediyorum.
Harcamalar:
(Kişisel):
Eskişehir-Ankara YHT: 20TL
Alışveriş(Kişi başına): 45TL
Ankara-Tiflis (Metro turizm): 85TL
Tiflis-Ankara (Lüks Karadeniz): 75Gel
Ankara-Eskişehir YHT: 20 TL
Kumbaraya: 100 TL + 250 Gel
Toplam: 647 TL
(Ortak Kasa): 5 kişiden toplam 500TL ve 1250Gel
Yemekler,Çaylar,Taksi,Ortak Alışveriş,.. vb. ufak harcamalar faaliyet süresince: 400 TL
Yurtdışı Çıkış Harç Pulu: 75TL (kişibaşı 15 TL.)
Tiflis-Kazbegi (Minibüs Kiralama): 180 Gel
Kazbegi köyde Yemek: 43 Gel
Jip(Kazbegi-Kilise): 70 Gel
Katır(Kilise-Meteo kampı)2 adet:400 Gel
Jip(Kilise-Kazbegi): 50 Gel
Ketino’s Guest House (2 gece konaklama ve yemek): 250 Gel (Bizden öğrenci olduğumuz ve sevdiği için az para aldıJ)
Kazbegi-Tiflis(Köyden kalkan dolmuşlarla): 70 (Çantalarımız fazla yer kapladığından fazladan 20 lari daha verdik.)
Bevly Hostel: 120 Gel
Tavsiyeler ve Faydalı Bilgiler:
*Yol uzun ve mola yerlerinin pahalı olmasından dolayı evden atıştırmalık börek çörek yanınızda bulundurun.(Gürol ve Demirok ailelerine Teşekkür ediyoruz.)
*Ortaçala Terminalinden minibüs kiralamak isterseniz Mahmudoğlu Turizmden Fuzuliyi bulabilirsiniz.
*(1TL=0,86Gel)
*Sınırdan geçerken bir olumsuzluk yaşanmaması için nüfus cüzdanlarınızın kaplarını yeniletin.
*Kazbegi Köyünde konaklamak için Ketino’nun evini şiddetle tavsiye ediyoruz. Emin olun siz de öyle yapıcaksınız.(ketinosujashvili@gmail.com) Ketino da konaklama 20 lari, yanında yemek de isterseniz fiyat 40 lari oluyor.
*Katırların her biri 60 kg yük taşıyor ve köyden meteoya pazarlık yapmadan 200 Lari’ye gidiyorlar. Biz son dakikada ayarladığımızdan pazarlık şansımız olmadı.
*Pazarlıkla her şeyde indirim yaptırabilirsiniz.
*Gitmeden önce hava durumunu ayrıntılı biçimde takip etmenizin faydası olacaktır.
*Çadır başına istenilen 10 lariyi, sizden biri istemediği sürece vermek için birini aramayın.
*Kazbegi köyüne Didubei terminalinden kalkan dolmuşlarla gitmek kişi başı 10 Lari, eğer çantanız yer kaplıyor ise ek olarak 5 Lari daha vermeniz gerekebilir.
*Kazbegi köyündeki 5047 Cafe’den dağın ayrıntılı haritasını edinebilirsiniz.(Pazarlık yapmayı unutmayın.)
*Köy meydanından görebilediğiniz Training Cluptan malzeme kiralamanız mümkün.
*Eğer bizim gibi ağustos ayında gidiyorsanız rota bulma gibi bir endişeniz olmasın dağın bu sezonu oldukça kalabalık olduğundan patikalar belirgin.(Eğer yine de seçemezseniz herhangi bir ekibin peşine takılabilirsiniz. Biraz yazvaş olmasına karşın kesin çözüm.)
*Gürcistanda iş yapan oldukça fazla türk olduğundan ve ülkenin turizm konusundaki azimli çabaları sayesinde Türkçe ve İngilizce konuşan birçok insan bulabilirsiniz.
Hazırlayan: Kenan TEMELTAŞI
İletişim: kenan.temeltasi@gmail.com
Tarih: 7 – 15 Ağustos 2013
Faaliyet: Kazbek Dağı Tırmanışı
Yükseklik: 5047 Metre
Rota: Klasik
Zorluk: PD
Yer: Gürcistan / Kazbek Köyü
Ekip:
ANADOSK (Anadolu Üniversitesi Doğa Sporları Kulübü): Kenan TEMELTAŞI, Arno TAŞCIOĞLU, Kazım ÖZTÜRK, Selman DEMİROK, Emrah GÜROL
Teknik Malzemeler:
(Ortak): 27m yarım ip, 3 adet buz burgusu, kilitli D karabina, kapalı perlon, HMS, tibloc, minitraxion (İp dışındakilere ihtiyaç duyulmadı.)
(Kişisel): Kemer, Kazma, Krampon, Kask, HMS, Kilitli D Karabina, Yardımcı ipler
Rapor:
Geçtiğimiz yıl gerçekleştirdiğimiz Elbrus tırmanışı sırasında uzaktan görüp de seneye belki dediğimiz Kazbek tabiî ki tırmanışın yanı sıra Kafkaslara bir daha gelebilmenin bir bahanesiydi. Mayıs ayının sonlarına doğru ekibin taslak halini oluşturmaya başladık. Haziran ortasında raporları okuyup dağ hakkında yeterli bilgiye sahip olduktan sonra iş, faaliyet planını oluşturmaya ve biletlerimizi almaya geldi. Biletlerin alınmasıyla birlikte ekibimiz de son halini almış oldu. Programa uygun olarak Kazbegi köyü ve Tiflis’teki konaklıyacağımız yerlerimizi ayarladık. Tırmanışımıza 2 hafta kala yaptığımız Aladağlar ve Erciyesteki faaliyetlerimizle vücudumuzu hazırladıktan sonra düştük tekrardan Kafkasya’nın yollarına…
7 Ağustos 2013:
Ekiple öğlen saatlerinde Ankara’da bir araya geldik. Eşyalarımızı eve bırakıp birkaç parça malzememizi temin etmek üzere çıktık Kızılay meydanına. Ocaklarımız için çakmak gazı fantezisi yapmayıp pahalısından birer kartuş edindik. Arife gününün de etkisiyle mahşer yerlerine dönen marketlerden, ekibimiz için yeterli gıdayı zorla alıp bir an önce evimize kaçtık. Akşam karbonhidratımızı abartarak midemize indirip, ekipten herhangi birinin aklında soru olmaması için ayrıntılı bir faaliyet bilgilendirmesi yaptık. Malzemelerimizi paylaştırıp çantalarımızı hazırladıktan sonra saatlerimizi kurup yattık.
8 Ağustos 2013:
Sabah erkenden kalkıp metroyla AŞTİ’ye gittik. Sınırda belki sorun çıkabilir diye nüfus cüzdanlarımızı yeniden kaplattık. Saat 09.00’da Metro turizmle yaklaşık 24 saat sürecek yorucu ve bol bebek ağlamalı bir otobüs yolculuğuna başladık. Metro turizmin her gün saat 09.00’da Ankara-Tiflis seferi var. Bu sırada önceki tırmanışlarımızda da rahatlığını hissettiğimiz ortak kasamız için kişi başı 100’er TL verdik ve ekipte herkesin harcamalarını bundan sonra buradan karşıladık.
9 Ağustos 2013:
Saat 01.30 sularında Sarp sınır kapısına vardık. Muavinlerin de bir takım bilgilendirmelerinde sonra otobüsümüzü boşaltıp çanta sırtta kapıya yürüdük. Burada sınır dışına çıkmadan önce birer küçük form ve yurtdışı çıkış pulumuzu alıp nüfus cüzdanlarımızla Türk sınır kapısından çıkıp Gürcü kapısına yürüyüp girişimizi yaptık. Bu sırada size verilen ufak kağıdı kaybetmemeniz gerekiyor çünkü dönüşte çıkış-giriş işlemlerinizi de bu kağıtla yapıyorsunuz. Tekrardan otobüsümüze binip yaklaşık 10 dk sonra mola yerindeki exchange ofislerinden biraz Lari edindik(1TL=0.86Gel). Ortak kumbaramızda kalan paramızı da Lari’ye çevirip kişibaşı 250’şer Lari daha aldık. Yerel saatle 08.30’da Tiflis Ortaçala terminaline vardık. Burada otobüsten indiğiniz gibi taksicilerin tekliflerine maruz kalıyorsunuz. Biz gerekirse yürüyerek gideriz duruşumuzu bozmayarak ufak bir pazarlığa koyulduk. Ortaçala terminalinden Kazbegi köyüne 180 Lari’ye minibüscümüz Fizuli’yle anlaştık. Diğer bir seçenek olarak buradan normal şehir içi otobüsleriyle Didubei terminaline gidip oradaki dolmuşlarla da Kazbegi köyüne ulaşım sağlanabilir. Ortaçala terminalindeki türk firmaların ofislerinde Türkler çalışıyor belki onlar da size yardımcı olabilirler (biz denemedik). Ortaçala terminalindeki Türkiyem lokantasında güzelce ezogelin çorbamızı içip karnımızı doyurduktan sonra Fizuli’nin minibüsüne atlayıp Kazbegi köyüne doğru yola çıktık. Yakşaşık 3,5 saat süren yolculuğumuzun ardından, önceden konuşup yerimizi ayarladığımız Ketino’s Guest House’a vardık. Odamıza yerleşip yemek ve son alışverişler için köyün merkezine indik. Hemen meydanda olan bir lokantada yemeğimizi yedik. Fiyatlar burada çok da uygun değil Haçapuri de çok peynirli. Köydeki marketler mahalle bakkalınızdan farksız her ihtiyacınızı buradan temin edebilirsiniz ürünlerde oldukça tanıdık. Biz ekmek ve yumurta dışındaki tüm ihitiyacımızı Türkiye’den temin ettik. Alışverişimizi yaptıktan sonra ertesi sabah jip ve katır işleri için meydandaki mountain training diye biryere girme hatasına kapıldık pazarlığımızı yaptık ve Ketino’nun evine geçtik. Burada duş için sıcak suyunuz, internetiniz ve bol bol vejetaryen yemeğiniz var. Yemeğin içindeki bazı otlar damak tadınıza uymayabilir hazırlıklı olun. Tekrardan odamıza geçip dinlenmeye çekiliyoruz.
10 Ağustos 2013:
Saat 06.30’da kalkıp kahvaltı için mutfağa iniyoruz. Kahvaltımız oldukça zengin ve damak tadımıza uygun (omletler, peynir, marmelat, krep, domates-salatalık,..vb.). Saat 08.00’da beklediğimiz jip birtüriü gelmiyor ve üstüne telefonu da kapalı olunca sinirleniyoruz. Ketino konuya el atıp bize bir şoför ve katırcı ayarlıyor. Saat 08.30 da kiliseye doğru yola çıkıyoruz jiple. Yol oldukça bozuk ve dik 30 dk süren yoldan sonra çantalarımızı katırcı için kenara ayırıyoruz. Yanımıza teknik malzememizi ve atıştırmalıklarımızı alıp Meteo Kampı’na yürümeye başlıyoruz. 50 dk’da bir 5 dk lık molalar veriyoruz. Jipin bizi bıraktığı yerden oldukça belirgin bir patikada tatlı bir eğimde haçın olduğu tepeye varıyoruz saatimiz 11.30 buradan aşağıdaki nehri ve Gergeti buzul dilini görebiliyoruz. Bulutlar olmasa Meteo’yu da görebilecektik. Saatimiz 12.00’yi gösterirken biz tekrar yürümeye başlıyoruz. Bu sefer yürüyüşümüz az eğimde iniş şeklinde. Öğleden sonra biraz daha kuvvetli akan nehir üzerinde taşlarla ufak geçişler işaretlenmeye çalışılmış biz de herhangi birinden geçip 3000m kampına varıyoruz biraz dinlendikten sonra tekrar patikadan bu sefer yükselmeye başlıyoruz. Gergeti buzuluna girmeden önce kramponun gerekliliğine bakıyoruz öğleden sonraları havanın da durumuna göre krampon gerekmiyor burada ve eğim oldukça az kramponsuz olarak ilerliyoruz Gergeti buzulunun üzerinde saatimiz 13.30. Buzul üzerinde çatlaklar var fakat aralarından, katırların dışkılarıyla da işaretlediği yol seçilebiliyor. Yaklaşık 50 dk süren buzul yürüyüşümüz, Çarşağın başlangıcında bitiyor. Buradan da 30 dk’lık bir çarşak çıkışından sonra saat 15.00’da Meteo kampına(3700m) varıyoruz. Meteoroloji istastonu buraya Ruslar tarafından buzul hareketlerini incelemek amacıyla yapılmış. Ancak Ruslar buralardan çekildikten sonra bine dağcılar tarafından kullanılmaya başlanmış. Kamp yerimize bizden önce varan katırlarımızdan çantalarımızı ve teki bile kırılmamış yumurtalarımızı alıp kendimize kamp yeri arıyoruz. Meteo kampında günün sıcak saatlerinde çalışan bir su kaynağı var fakat, oldukça kumlu akıyor yanınızda süzmek için bir şey bulundurmanız yerinde olacaktır. Yoksa da buffınız bu işi görür. Çadır alanları da taşlarla çevrili olarak hazır bulunuyor siz sadece kendi çadırınıza uygun yeri buluyorsunuz. Tuvalet için ise yan yana ufak iki kabin kullanılıyor. Kamp alanının hemen yanında ise ilk gördüğünüzde sizi de şaşırtacak bir çöplük var tavsiyemiz çöpünüzü geri indirmeniz. Çadır başına vereceğimizi düşündüğümüz 10 Lari’yi de bizden biri istemeyince bizde vermedik.
Meteoroloji istasyonunun hemen önünde telefon çekiyor. Buradaki banklara oturup telefon edebilir ve havanın soğumasıyla gök gürültüsü gibi seslerle kırılan buzulları izleyebilirsiniz. Güneşin batmasıyla inen bulutların görüntüsünü izlemekten, tulumlarımıza oldukça geç girip bugünümüzü sonlandırıyoruz.11 Ağustos 2013:
Sabah 07.15’te kalkıyoruz. Kahvaltımızı güzelce yapıp biraz muhabbetten sonra saat 10.00’da kamp alanından Siyah Haç’a doğru yürüyüşe başlıyoruz. Yine oldukça belirgin bir patika bizi 40 dk’lık bir yürüyüşle Beyaz Haç’a, oradan da 10dk uzaklıktaki Siyah Haç’a ulaştırıyor. Buradan ileriye gitmeye pek gerek duymadık. Önemli olan taş düşen yamacı görüp akşam ona göre yürümekti ki zaten zirveden dönenleri de görüp rotamızı kestirebildik. Saatlerimiz 12.00’ı gösterirken meteo kampına varıyoruz. Yemekten sonra gece atağımız için hazırlanıyoruz. Sularımızı erkenden doldurmaya dikkat ediyoruz ki akşam üstü kaynaktan eli boş dönmeyelim. Güneş battıktan sonra saatlerimizi kurup uykuya çekiliyoruz.
12 Ağustos 2013:
Saat 01.00’de uyanıyoruz. Abarta abarta kahvaltımızı yapıp saat 02.00’da zirve yoluna düşüyoruz. Oldukça güzel bir tempoda 50 dk sonra Siyah Haç’a varıp oradan morenler üzerinden belirgin patikayı ve babaları takip ederek ilerliyoruz. Taş tehlikesi olan yamaca yaklaştığınızı sağınızdan gelen seslerden anlayabiliyorsunuz bu kısımda yamaca fazla yanaşmayıp dikkatli ve sessizce ilerlemeniz yeterli. Uzaktan gördüğünüzde ufak tepeler biraz karmaşık gelebilir ama bu kısımda daha sık konulmuş babalar rahatlıkla seçilebiliyor. Yaklaşık 1,5 saat sonra buzula giriyoruz. Hafif eğimde ilk başta kramponsuz olarak ilerliyoruz. İlerimizde, kurulmuş çadırlar görüyoruz sanıyorum burası 4500 kampı diye adlandırdıkları yer. Bizce faaliyeti bu kadar kampa boğmaya gerek yok. Ufak bir mola vererek kramponlarımızı takıyoruz havanın -17 derece olduğu bilgisini ise Arno süper akıllı saatinden bizimle paylaşıyor.
Bu sırada kamp alanından beri arkamızdan gelen Ukraynalı arkadaşla, ortak bir dilde buluşamadığımızdan sadece gülümseyerek anlaşıyoruz. Son gördüğümüz kamp alanından itibaren artık dağı tavaf etmeye başlıyoruz yine oldukça geniş patikadan ilerleyerek. Ufak bir düzlüğe geldiğimizde de ip birliğine girip önümüzde görmeyi merakla beklediğimiz derin buzul çatlaklarına karşı önlemimizi alıyoruz. Havanın da aydınlanmasıyla solumuzdaki manzaranın ve artık görebildiğimiz son etabımızın eşliğinde belin hemen altındaki düzlükte ufak bir mola veriyoruz. Saatlerimiz 07.25’i gösterdiğinde bele ulaşıyoruz ve burada da biraz sabırsız davranıp fotoğraf çekiyoruz. Son etap, rotada tırmandığınız en dik etap. Buradan da ufak traversler atarak saat 08.00’da zirveye varıyoruz. (Dağın yoğun bir döneminde gittiğimizden dolayı son etapta basamaklar oluşmuştu ve kar durumu da gayet güzeldi.) Zirvedeki manzara muhteşem Kaçkarları da Elbrus’u da görebiliyoruz. Birbirimizi tebrik edip zirveyi olabildiğince görüntülüyoruz. Arkamızdan gelen ekiplerle dik etapta zaman kaybetmemek için dönüşe geçiyoruz. Haklıymışız ki dönüş yolunda en az 50 kişiyle karşılaştık. Atağa erken çıkmamız ve biraz da tempolu gitmemiz bizi kalabalıktan kurtarmış oldu. Morenlere girmeden kramponlarımızı, dik yamaçtan aşağı düşen kayaları hayretle izlerken çıkarıyoruz. Burada hiç zaman kaybetmeden dikkatli ve hızlı bir şekilde siyah haçı hedefliyoruz. Gök gürültüsü eşliğinde aşağı düşen kayalar oldukça hayret verici ve tehlikeli. 12.00’da siyah haçtayız burada güzelce molamızı verip dinleniyoruz. 30 dk’lık bir moladan sonra yiyeceğimiz yemeğin hayaliyle çadırlarımıza doğru yürüyoruz. Kamp alanına doğru sağımızda büyükçe bir kaya üzerindeki “Emre Kuruoğlu Anısına…” yazan plaketin önünde durup 2011 yılında kaybettiğimiz arkadaşımızı anıyoruz. Saatlerimiz 13.30’u gösterirken çadırımıza varıyoruz. Kaybettiğimiz karbonhidratın bir kısmını vücudumuza geri alıp meteodaki son akşamımızın keyfini çıkarıyoruz.13 Ağustos 2013:
Sabah 07.30’da kalkıp kahvaltımızı önceden hava durumundan gördüğümüz kararsız bulutların altında yapıyoruz. Yağışa fazla yakalanmamak için 09.00’da çantalarımız sırtta meteo kampından ayrılıyoruz. Saatin biraz erken ve buzulun güneş görmediğinden Gergeti buzulunu kramponlarımızla geçiyoruz. Yağıştan nasibimizi ise Kazım ve ben iliklerimize kadar alıyoruz.
Bulutlar bir süre sonra dağılıyor ve saatlerimiz 13.00’ı gösterirken kilisenin olduğu düzlüğe iniyoruz. Buradan cip bulma hayallerimiz suya düşüyor ve Ketinoyu arayıp bize araç ayarlaması ricasında bulunuyoruz. (İnişte tüm yükümüzü kendimiz taşıyıp katır tutmadık. Eğer tutsaydık katır başına Meteo-Kilise 150 lari verecektik.) Aracımız bizi evimiz gibi bellediğimiz Ketinonun evine bırakıyor. Güzelce duşumuzu alıp yemeğimizi yiyoruz. Ketino’nun bir elinde shot bardakları diğer elinde votkayla yanımıza gelip beraber kutlaması da içimizi hoş ediyor. Yemekten sonra köydeki mekanları dolanıp biralarını tadıp zirveyi kutluyoruz.14 Ağustos 2013:
Sabah erkenden Tiflis dolmuşlarıyla yola çıkıyoruz. Didubei terminalina vardığımızda çantalarımızın sığabileceği bir taksi ayarlayıp Gustavali caddesindeki hostelimize gidiyoruz. Bevly Hostel gezilebilecek yerlere yakın ve temiz bir yer. Dorm odalarda kalınıyor ve çok ilgili olmasa da soru sorduğunuzda cevaplayan çalışanları var. Yerleştikten sonra güzel bir Tiflis turu yapıyoruz. Metroyu kullanacaksanız Tiflis’te geçerli olan bir kart edinmeniz gerekiyor. Bunu da gişelerden 2 lari’ye edinebilir kişi başı ücret olan 0,50 Lari yi de içine yükletebilirsiniz. Biraz gezinip bir şeyler atıştırdıktan sonra Ortaçala terminaline gidip ertesi gün için biletlerimizi alıyoruz. Dönüşte Lüks Karadeniz firmasından Ankara için 40, İstanbul için 35 Dolara biletlerimizi alıyoruz. Ortaçala terminalinden de Hostelimizin bulunduğu Gustavali caddesine yürüyerek gidiyoruz. Akşam da yolda yürürken başka Türk dağcılarla karşılaşıp sohbete dalıp faaliyetlerimizi kutluyoruz. Emrah’ı saat geç olmadan Ortaçala terminaline gönderiyoruz. Buradan Batum’a ve oradan da uçakla Dalaman’a gidiyor. Gece canlı müzik dinlemek ve bişeyler içmek isterseniz; büyük bisiklet heykelinden görebileceğiniz, köşedeki Nal Pub’a girebilirsiniz.
15 Ağustos 2013:
Sabah kahvaltımızı yine Ortaçala terminalindeki Türkiyem rastorantında güzel ezogelin çorbasıyla yapıyoruz. Saatimiz 10.00’ı gösterirken Tiflis’i arkamızda bırakıp yeniden yaklaşık 24 saat sürecek bir otobüs yolculuğuna başlıyoruz. Akşam üstü Sarp’tan ülkemize ve telefon özgürlüğümüze kavuşuyoruz.
16 Ağustos 2013:
Sabah saatlerinde AŞTİ’ye varan otobüsümüzden, bir daha bu kadar uzun otobüs yolculuğuna çıkmayacağımızı sayıklayarak iniyoruz. Selman ve ben buradan gara geçip ilk hızlı trenle Eskişehir’e öğlen saatlerinde varıyoruz. Ekip arkadaşlarımızın da evlerine sağ salim gittikleri haberini aldıktan sonra faaliyetin başlağı yer olan evimize kendimizi atıyoruz.
Başarılı bir faaliyeti bitirmenin ve ileriki faaliyetin hayalini kurmanın verdiği mutlulukla uyuyoruz hepimiz. Tüm ekip arkadaşlarıma teşekkür ediyorum.
Harcamalar:
(Kişisel):
Eskişehir-Ankara YHT: 20TL
Alışveriş(Kişi başına): 45TL
Ankara-Tiflis (Metro turizm): 85TL
Tiflis-Ankara (Lüks Karadeniz): 75Gel
Ankara-Eskişehir YHT: 20 TL
Kumbaraya: 100 TL + 250 Gel
Toplam: 647 TL
(Ortak Kasa): 5 kişiden toplam 500TL ve 1250Gel
Yemekler,Çaylar,Taksi,Ortak Alışveriş,.. vb. ufak harcamalar faaliyet süresince: 400 TL
Yurtdışı Çıkış Harç Pulu: 75TL (kişibaşı 15 TL.)
Tiflis-Kazbegi (Minibüs Kiralama): 180 Gel
Kazbegi köyde Yemek: 43 Gel
Jip(Kazbegi-Kilise): 70 Gel
Katır(Kilise-Meteo kampı)2 adet:400 Gel
Jip(Kilise-Kazbegi): 50 Gel
Ketino’s Guest House (2 gece konaklama ve yemek): 250 Gel (Bizden öğrenci olduğumuz ve sevdiği için az para aldıJ)
Kazbegi-Tiflis(Köyden kalkan dolmuşlarla): 70 (Çantalarımız fazla yer kapladığından fazladan 20 lari daha verdik.)
Bevly Hostel: 120 Gel
Tavsiyeler ve Faydalı Bilgiler:
*Yol uzun ve mola yerlerinin pahalı olmasından dolayı evden atıştırmalık börek çörek yanınızda bulundurun.(Gürol ve Demirok ailelerine Teşekkür ediyoruz.)
*Ortaçala Terminalinden minibüs kiralamak isterseniz Mahmudoğlu Turizmden Fuzuliyi bulabilirsiniz.
*(1TL=0,86Gel)
*Sınırdan geçerken bir olumsuzluk yaşanmaması için nüfus cüzdanlarınızın kaplarını yeniletin.
*Kazbegi Köyünde konaklamak için Ketino’nun evini şiddetle tavsiye ediyoruz. Emin olun siz de öyle yapıcaksınız.(ketinosujashvili@gmail.com) Ketino da konaklama 20 lari, yanında yemek de isterseniz fiyat 40 lari oluyor.
*Katırların her biri 60 kg yük taşıyor ve köyden meteoya pazarlık yapmadan 200 Lari’ye gidiyorlar. Biz son dakikada ayarladığımızdan pazarlık şansımız olmadı.
*Pazarlıkla her şeyde indirim yaptırabilirsiniz.
*Gitmeden önce hava durumunu ayrıntılı biçimde takip etmenizin faydası olacaktır.
*Çadır başına istenilen 10 lariyi, sizden biri istemediği sürece vermek için birini aramayın.
*Kazbegi köyüne Didubei terminalinden kalkan dolmuşlarla gitmek kişi başı 10 Lari, eğer çantanız yer kaplıyor ise ek olarak 5 Lari daha vermeniz gerekebilir.
*Kazbegi köyündeki 5047 Cafe’den dağın ayrıntılı haritasını edinebilirsiniz.(Pazarlık yapmayı unutmayın.)
*Köy meydanından görebilediğiniz Training Cluptan malzeme kiralamanız mümkün.
*Eğer bizim gibi ağustos ayında gidiyorsanız rota bulma gibi bir endişeniz olmasın dağın bu sezonu oldukça kalabalık olduğundan patikalar belirgin.(Eğer yine de seçemezseniz herhangi bir ekibin peşine takılabilirsiniz. Biraz yazvaş olmasına karşın kesin çözüm.)
*Gürcistanda iş yapan oldukça fazla türk olduğundan ve ülkenin turizm konusundaki azimli çabaları sayesinde Türkçe ve İngilizce konuşan birçok insan bulabilirsiniz.
Hazırlayan: Kenan TEMELTAŞI
İletişim: kenan.temeltasi@gmail.com
