ayhanakbuga
Kamp I
Yürümeyi seviyorum; ama uçurum, yar ve yüksek uç noktalar korkutur beni. Böyle yerlerden yürümek zorundaysam ayaklarım titremeye başlar ve yürüyemem. Hoşuma giden manzaralara ulaşmak için bazen bana zor yollardan da geçiyorum.
Köyümü, orada doğduğum ve küçüklüğümün bir kısmı orada geçtiği için seviyorum. Beni çekiyor bir mıknatıs gibi ara ara... ve ben de gidiyorum zaman zaman ona. Bir otistik gibi gördüğüm yerleri bir daha görmek rahatlatıyor ruhumu. Kardeşimle de yürüyoruz ve kamp yapıyoruz. 4-5 yıl önce de Kemerli Dağ'da kamp yaptık,o kampta hazırlıksız olsam da çok huzurlu döndüm evime. Aynı huzuru yaşamak için bu yaz da hazırlıklı gittim dağa. Hazırlıklı olmaktan kastım "çadır, mat ve uyku tulumu". Dağın koşullarına uygun malzemelerle çıktım yola. Yolda çok yoruldum, hem yaşım ilerlediği hem de yürüyüşü düzenli aralıklara yapmadığım için. Yola tok çıktığım için yeterli yiyecek almadım yanıma. Süreçte çok acıktım. Çantam da video çekim ekipmanıyla dolduğu için bayağı zorladı yürüyüş beni.
Geceyi geçireceğim yere varınca ve dağ suyunu içince yorgunluğumu unuttum. Güneşin batışı, doğuşu muhteşemdi. Çekilen yorgunluğa bence değdi. Gece üşümedim, aksine kaztüyü pantolon terletti beni. Bundan sonra bu yükseklik ve mevsim için gereksiz olur diye düşündüm kaz tüyü pantolon.
Dağda o gün hayvanların dışında sadece bir çoban vardı insan olarak. O kadar sakin ve sessizdi ki dağ (rüzgar esmediği zamanlarda) sinek vızıltısı bile yüksek ses olarak duyulabiliyordu. Kamp attığım yerde ve o yükseklikte odun yok. Isınmak ve su kaynatmak için tezek kullanılabilir ve çam ağacına göre bayağı da verimli bence. Tezek başında ısınılabilir de... Gece yırtıcı hayvan veya öküzler çadırımın üstünden geçip beni ezmesin diye orada olduğumu belli etmek için kurusıkı attım bir iki el.
Ertesi sabah huzurlu bir şekilde dağdan indim köye
Köyümü, orada doğduğum ve küçüklüğümün bir kısmı orada geçtiği için seviyorum. Beni çekiyor bir mıknatıs gibi ara ara... ve ben de gidiyorum zaman zaman ona. Bir otistik gibi gördüğüm yerleri bir daha görmek rahatlatıyor ruhumu. Kardeşimle de yürüyoruz ve kamp yapıyoruz. 4-5 yıl önce de Kemerli Dağ'da kamp yaptık,o kampta hazırlıksız olsam da çok huzurlu döndüm evime. Aynı huzuru yaşamak için bu yaz da hazırlıklı gittim dağa. Hazırlıklı olmaktan kastım "çadır, mat ve uyku tulumu". Dağın koşullarına uygun malzemelerle çıktım yola. Yolda çok yoruldum, hem yaşım ilerlediği hem de yürüyüşü düzenli aralıklara yapmadığım için. Yola tok çıktığım için yeterli yiyecek almadım yanıma. Süreçte çok acıktım. Çantam da video çekim ekipmanıyla dolduğu için bayağı zorladı yürüyüş beni.
Geceyi geçireceğim yere varınca ve dağ suyunu içince yorgunluğumu unuttum. Güneşin batışı, doğuşu muhteşemdi. Çekilen yorgunluğa bence değdi. Gece üşümedim, aksine kaztüyü pantolon terletti beni. Bundan sonra bu yükseklik ve mevsim için gereksiz olur diye düşündüm kaz tüyü pantolon.
Dağda o gün hayvanların dışında sadece bir çoban vardı insan olarak. O kadar sakin ve sessizdi ki dağ (rüzgar esmediği zamanlarda) sinek vızıltısı bile yüksek ses olarak duyulabiliyordu. Kamp attığım yerde ve o yükseklikte odun yok. Isınmak ve su kaynatmak için tezek kullanılabilir ve çam ağacına göre bayağı da verimli bence. Tezek başında ısınılabilir de... Gece yırtıcı hayvan veya öküzler çadırımın üstünden geçip beni ezmesin diye orada olduğumu belli etmek için kurusıkı attım bir iki el.
Ertesi sabah huzurlu bir şekilde dağdan indim köye
