J
janissary
Ziyaretçi
Hem de evimin önünden! Nezih bir muhitte oturuyorum. Hatta lojmanda oturduğum için apartmanımızın önünde 24 saat nöbetçi güvenlik görevlisi oluyor. Görevlinin lavoboya gittiği bir ara iki genç gelip bahçemize girmişler ve bisikletimi yüklendikleri gibi kaçmaya başlamışlar. Sokağımızın köşesinde bekleyen taksici bunları görmüş ve peşlerinden fırlamışlar. Hırsızlar da bisikleti yere atıp topuklamışlar. Buradan Ankara Emek Barış Taksi çalışanlarına çok teşekkür ediyorum. Yarın kendilerine güzel bir paket baklava yaptıracağım.
Geçtiğimiz ay da Ankara Üniversitesi Tandoğan yerleşkesinde kütüphaneye gitmiştim. İşimi bitirip dışarı çıktığımda iki tekerimin de patlatıldığını gördüm. 5 km sırtımda bisiklet taşıdım. Üniversite öğrencileri bile bu kadar saçma işler yapabiliyor. Eğitim vs bahane. Ahlak diye bize yutturalan şeyde sıkıntı var. Bunu yapanlar ya şortla gezdiğim için "rahatsız olan" malum insanlar ya da çocukluğunu yaşayamamış arkadaşlar. Aklıma üçüncü bir olasılık gelmiyor.
Peki ben bunu niye yazdım? Sizlere de ders olsun diye. Ben biraz naifçe davranıp kendimi güvende hissediyordum. Bisikletin tekerine göstermelik bir kilit takıp evime çıkıyordum. Bundan sonra büyük bir kilit alıp demirliklere bağlayacağım. Bisikletime atlayıp market alışverişimi yapıp gelirdim, bisikleti de cadde ortasında bırakırsam kimsenin bir şey yapmayacağını düşünürdüm. Bundan sonra asla böyle bir şeye cesaret edemem. Lütfen siz de benim gibi bir yanılgıya düşüp güvende olduğunuzu sanmayın. Bisikletimin yenisini alacak maddi gücüm şu an yok, çalınsaydı hayatıma bisikletsiz devam etmek zorunda kalacaktım. Siz de böyle kötü bir duruma düşmemek için önleminizi alın. Pek güvenli bir dünyada yaşamıyormuşum.
Bonus olarak ben ve bisikletim:
Geçtiğimiz ay da Ankara Üniversitesi Tandoğan yerleşkesinde kütüphaneye gitmiştim. İşimi bitirip dışarı çıktığımda iki tekerimin de patlatıldığını gördüm. 5 km sırtımda bisiklet taşıdım. Üniversite öğrencileri bile bu kadar saçma işler yapabiliyor. Eğitim vs bahane. Ahlak diye bize yutturalan şeyde sıkıntı var. Bunu yapanlar ya şortla gezdiğim için "rahatsız olan" malum insanlar ya da çocukluğunu yaşayamamış arkadaşlar. Aklıma üçüncü bir olasılık gelmiyor.
Peki ben bunu niye yazdım? Sizlere de ders olsun diye. Ben biraz naifçe davranıp kendimi güvende hissediyordum. Bisikletin tekerine göstermelik bir kilit takıp evime çıkıyordum. Bundan sonra büyük bir kilit alıp demirliklere bağlayacağım. Bisikletime atlayıp market alışverişimi yapıp gelirdim, bisikleti de cadde ortasında bırakırsam kimsenin bir şey yapmayacağını düşünürdüm. Bundan sonra asla böyle bir şeye cesaret edemem. Lütfen siz de benim gibi bir yanılgıya düşüp güvende olduğunuzu sanmayın. Bisikletimin yenisini alacak maddi gücüm şu an yok, çalınsaydı hayatıma bisikletsiz devam etmek zorunda kalacaktım. Siz de böyle kötü bir duruma düşmemek için önleminizi alın. Pek güvenli bir dünyada yaşamıyormuşum.
Bonus olarak ben ve bisikletim:
