Ynt: Tunç Fındık Türkiye'ye dönüyor!
Sevgili Arkadaşlar!
Pakistan Karakurum dağlarından herkese selamlar!
Pakistan Karakurum dağlarında aşırı yüksek irtifa rüzgarları, dengesiz hava koşulları ve yükseklerde fazla kar birikiminden doğan çığ koşulları nedeniyle kötü ve tatsız bir tırmanış dönemi geçti. Ben de, bu iki ay zarfında 3 ayrı 8000 metrelik dağda, K2 (8611 m) , Gasherbrum I (8068 m.) ve Gasherbrum II (8035 m) dağlarında tırmanma imkanı buldum ancak yukarıda saydığım elverişsiz koşullara bağlı olarak, maalesef ve tüm çabalarıma karşın zirve tırmanışı gerçekleştiremedim. Yine de, zirve olsun olmasın, en önemlisinin sağ ve salimen geri dönmek olduğu aşikar, bu nedenle son derece mutluyum.
Bildiğiniz gibi, haziran ayı başında başlayan K2 dağı tırmanışını, ekip ve rota sorunları nedeniyle terketmiştim. Uluslararası ticari bir ekspedisyon ile gittiğim K2 dağında, ana kampa vardığımız 22 haziran -15 temmuz aralığında 2. kampa, 6400 metreye kadar, 3 ayrı tırmanış gününde 1500 metre ip hattı döşedik. Rota 35-60 derece eğimli, genelde üzeri toz kar kaplı kar - buz ve III derece kaya tırmanışı içeriyordu, genel olarak her gün yağan kar nedeniyle tırmanışlar daha zordu ve oldukça teknik etaplar vardı.. Cesen rotası adıyla da bilinen K2 GGD sırtı genelinde çok kar tutan ve özellikle girişinde büyük çığ tehlikesi içeren bir rota, 1. kampın yarı yoluna kadar nefes tutarak ve azami hızla tırmanmak gerekiyor çünkü 7000 metrelerdeki dev serak bandından belli aralıklarla buz çığları iniyor! Bir diğer mesele de, mevcut 10 kişilik ekibimizde lider tırmanacak ve sabit hat döşeyecek, biri ben olmak üzere sadece iki kişi vardı ve genel ekip deneyimi ve performansı da hiç iyi değildi, bu rota için -fikrimce-çok yetersizdi. Son olarak, kıştan Karakurum Dağlarına yağan aşırı kar nedeniyle, bu yıl yükseklerde çok kar birikimi olacağı belirgindi, özellikle de K2 dağında… Yine de, K2 gibi efsanevi bir dağ üzerinde 6400 metrelere kadar tırmanmak çok güzel ve hoştu.. Ben de, deneyimime güvenerek, bu tırmanışı sürdürmeyi riskli bularak, daha iyi koşullar bulacağımı düşündüğüm Gasherbrum I ve II dağlarına yöneldim. Bunun için Pakistan Turizm Bakanlığından özel tırmanış izni almam gerekti, ki bu da bana ayrıca para ve zamana maloldu.
Böylece 15 temmuz günü, iki hamal ve 55 kg. yüküm ile K2 ana kampını terkederek, 16 temmuz günü, 40 km. kadar güneydeki, Yukarı Baltoro buzulunda, neredeyse Pakistan-Hindistan sınırındaki Gasherbrum I ve II ana kampına (5150 m.) vardım. Burada ana kampı 20 kişilik bir İran ekibi (Sarab ve Tahran ekipleri) ile paylastım ve bu güzel insanlar bana son derece sıcak ve paylaşımcı yaklaştılar. Gasherbrum II dağının koca İcefall ve buzulunu geçtim ve iki günde iki yüksek kampı solo kurarak (5850 m. ve 6450 m.) zirve tırmanışına hazır ve aklimatize hale geldim, ana kampa inip dinlendim.. Bu noktada, icefall ve buzulu solo geçmem gerekti ve bu da çok korkutucu, tehlikeli bir deneyimdi!
Ancak sonraki günlerde devam eden aşırı kar yağışı ve Gasherbrum II dağındaki yüksek yamaçlarda oluşan (özellikle de 2. ve 3. kamplar arasındaki yamaçta) ciddi çığ riski, her tür planımı etkin olarak bozdu. Gasherbrum II dağına giden kimse de yoktu, bu dağda dönem pek zirve olmadan bitmişti.. Son olarak, 25 temmuz haftası içinde, tırmanışın daha zor ve teknik olduğu ama diklikten dolayı az kar tutan ve fırtınalardan sonra hızla temizlenen (ama aşırı rüzgarlı bir dağ olan!)Gasherbrum I dağına, Gasherbrum -La geçidi ve Japon kulvarı rotasından tırmanmaya giriştim. Orada tanıştığım ve 14×8000 projesini bitirmek üzere olan Nepalli Sherap Jangbu Sherpa ile beraber aynı gün 2 . kampa, 6400 metreye çıktık ancak koşullar tırmanışa hiç uygun degildi, ve hava yine dengesiz ve aşırı yüksek rüzgarlıydı. Böylece hepimiz yine ana kampa inmek zorunda kaldık. Gasherbrum I zirvesine bu yıl yine çok az sayıda zirve yapılabildi….
Ben de, 26 temmuz tarihinden itibaren yurda dönüşe başladım. İranlı arkadaşlarımla beraber 5650 metrelik Gondogoro- La geçidini kötü, fırtınalı hava şartlarında aşarak, toplam 70 km. yürüyüşle, Huspang, Sheicho rotasından yeşil Hushe vadisine indik ve jiple Skardu kasabasına ulaştık. Karakurum Highway’in berbat yolunu 2 gün ve 25 saatte aşarak İslamabad’a ve 4 ağustos tarihinde de Türkiye’ye indim. Böylece bir Karakurum seferi daha bitmiş oldu..
Ve gelelim tatsız bilancoya: Pakistan dağlarında, şu ana kadar K2 dağında 1 kişi, Broad Peak dağında 2 kişi, Nanga Parbat dağında 2 kişi, Gasherbrum II dağında ise 1 kişi hayatını kaybetti.
Bu tırmanışlarda sponsorum olan Garanti Bankası, The North Face, Tekno Kauçuk A.Ş., Güney Yıldızı- Aladdin Middle East Petrolcülük, Solgar Vitamin, CNN Türk, Hürriyet Gazetesi, Teknomobil Thuraya Uydu İletisim A.Ş. ve İşdestek’e çok teşekkür ediyorum.
Seneye, 2010 baharı icin Nepaldeki, Dünyanin en yüksek 5. dağı olan MAKALU DAĞI (8463 m.)‘na tırmanmak üzere şimdiden hazırlık yapıyorum. Bu tırmanışın iki ay sürmesini ve nisan- mayıs ayları arasında gerçekleşmesini bekliyorum.
Tüm camiamiza sevgiler ve saygılar……
www.tuncfindik.com