leventvardar
Ana Kamp
Bu Pazar 13 gün sonra çıkacağımız Yola Selam-İki Teker ile Çok Tekerin Ardından gezisi için bir antreman yapmak üzere Kuşadası’ndan yola koyuldum.
İlk durak Söke idi. Bodrum’a giderken üzerinden geçtiğimiz tren yolunun hemen yanından pamuk tarlalarına doğru bir yol gidiyordu. Bu yol bir süre tarlaların içinden tren yolununa paralel ama daha sonra tren yolu kuzeye ama patika güneye dönüyor. Biraz gezindim, tekrar tren yolunu bulabilir miyim diye ama nafile. Sonunda ana yola çıkmak zorunda kaldım, zaten biraz sonra Sazlıköy’den itibaren tren ve karayolu Ortaklar’a kadar yan yana gidiyor.
Ortaklar’dan çıkınca mezarlığın yanından giren bir yol var. O yol sizi İstasyona kadar götürüyor. Buradan da tren yolunun yanından giden patikalardan Germencik’e ulaşıp ulaşamayacağımı görmek için, zeytin bahçelerinin yanından giden bir yola girdim ama bir kaç kilometre sonra, o yolda bu sefer zeytin bahçelerinin içine girmeye başlayınca geri döndüm.
Artık Erbeyli’den Aydın’a kadar tren yolu ve karayolu aralarında 10 metreden az bir mesafe ile paralel gidiyor. Erbeyli İstasyonunda nefeslenmek için durdum. İstasyon binası zaten küçücük ve kapalı. Camlar, çerçeveler çürümüz, düşmek üzere. Yazık, üzüldüm.
Tekrar İzmir-Aydın karayoluna çıktım ama zaman zaman tren yolunun hemen dibinden, zeytin ve meyve bahçelerinin yanından giden patikalara da daldım.
İncirliova’ya yaklaşırken, baktım karşıdan bir tren geliyror, hemen ana yolda geri döndüm ve Germencik’e kadar beraber gittik. Çok güzeldi. Hayalimde 13 gün sonra çıkacağımız yolculuk canlanıverdi birden. Kim bilir kaç yüz kez, memleketimin herhangi bir köşesinde bu sahneyi kaç kez daha yaşayacaktım. Valla 80-90 gidiyordum ve yan yanaydık. Harika bir duygu.
Treni Germencik’ten Ortaklar’a uğurladıktan snra kah anayoldan, kah patikalardan Aydın’a vardım. Supereva’dan Ömer Günday arkadaşımın dükkanına (harika Aydın Pidesi canı çekenler için; 09 Pide Salonu. Adnan Menderes Bulvarındaki son sokakta, 1150 BMW’si var ve hasta, ben ne kadar kardeşim Enduro motor dediğin kir, pis ve çamur içinde olmalı desem de o hemen her gün motorunu yıkıyor uğradım, bir saat kadar sohbet ettik. Bu arada Aydın’da da büyük motorların sayısının oldukça çoğaldığını ve artık bir eğitim gerektiğini tartıştık. Supereva Aydın Salı akşamları toplanıyormuş. Ben de bu Salı akşamı onlara katılacağım. Hem eğitimin faydaları konusunda onları aydınlatmayı hem de gezimiz için destek almayı düşündüm.
Gece olmadan dönüş yoluna girdim. Rota Aydın, Ortaklar, Çamlık, Kuşadası. Sakin sakin gitmeyi planlarken, yolda birkaç kez gelen ve giden trenlerle karşılaştım. Gerçekten çok güzel. Yanından giden tren ile aranda en fazla 10 metre mesafe varken yan yana gitmek. Eğer bir gün denk gelirseniz deneyin. İşte size İki teker ve Çok Teker. Tavsiye ederim.
Tam Germencik’ten çıkarken, baktım Denizli-İzmir mototreni istasyonda, biraz yavaşladım ve yavaş sürmeğe devam ettim. Tren sürekli korna çalıyor. Tren yolu üzerinde yüzlerce kontrolsuz geçit olduğu için çalıyor zannettim ama yan yana gelince kafamı sağa çevirdim, bir de ne göreyim makinist ısrarla bana el sallıyr. Ben onu yalnız bırakır mıyyım, ben de salladım. Bu daha da hoşuma gitti, yolculuk öncesi. Neşetiye’ye kadar beraber sürdük. Bu arada yolculardan da bol bol selam aldım. Çok güzel yahu..
Neşetiye’de ben biraz gaz açtım. Amacım Ortaklar’dan sonraki köprüde mtotreni yakalayıp, köprüden videoya çekmek. Ve becerdim. Ortaklardan köprüye gelişini ve hemen ardından yolun karşı tarafına geçip, köprüden Çamlık’a doğru gidişini videoya aldım. Giyinip, kuşanıp tekrar motora atladım. Bu sefer ki amacım bir sonraki durak olan Çamlık’ta yakalayıp, istasyona girişini görüntülemek istiyorum.
Nitekim, Denizli-İzmir mototreninden 3-5 dakika önce Çamlık İstasyonu’na vardım. İstasyon görevlileri de treni karşılamağa hazırlanıyorlar. Motoru park ettim, kaskımı çıkardım, kendime iyi bir pozisyon arıyorum. Hem motor hem de treni bir arada görüntülemek istiyorum. Ama bu arada hava da iyice kararmağa başladı. Sonunda istasyon görevlileri (tantanlar olmadığı için) yolu kesmeğe başladılar ve karşıdan bir projektör güzükmeğe başladı. Yanıma gelene kadar karanlıkta sadece kocaman ve yüksek bir ışık, ama sesi ve etrafa yaydığı titreşimden heybetini hissedebiliyorsunuz. Mototren Çamlık’ta 2-3 dakika durdu, toplam 5 yolcu indirdi. Çekimler esnasında görebildiğim kadarı ile hiç yolcu almadan bir sonraki durağı lan Selçuk!a doğru yavaş yavaş hareketlendi ve gözden kayboldu.
Ben de 10 dakika sonra eve varmıştım.
Güzel bir hafta sonu, güzel bir yol, iyi bir antreman oldu benim için.
Selamlar, Sevgiler
Levent VArdar
P.S. Lütfen neden resim koymadın demeyin.. Utanıyorum ama söyleyeyim bari.. Motorun çantasının kapağını kapatmayı unutmuşum.. FujiPix'im şu anda muhtemelen Söke Ovası'ndaki pamuk tarlarlarından birinde..
İlk durak Söke idi. Bodrum’a giderken üzerinden geçtiğimiz tren yolunun hemen yanından pamuk tarlalarına doğru bir yol gidiyordu. Bu yol bir süre tarlaların içinden tren yolununa paralel ama daha sonra tren yolu kuzeye ama patika güneye dönüyor. Biraz gezindim, tekrar tren yolunu bulabilir miyim diye ama nafile. Sonunda ana yola çıkmak zorunda kaldım, zaten biraz sonra Sazlıköy’den itibaren tren ve karayolu Ortaklar’a kadar yan yana gidiyor.
Ortaklar’dan çıkınca mezarlığın yanından giren bir yol var. O yol sizi İstasyona kadar götürüyor. Buradan da tren yolunun yanından giden patikalardan Germencik’e ulaşıp ulaşamayacağımı görmek için, zeytin bahçelerinin yanından giden bir yola girdim ama bir kaç kilometre sonra, o yolda bu sefer zeytin bahçelerinin içine girmeye başlayınca geri döndüm.
Artık Erbeyli’den Aydın’a kadar tren yolu ve karayolu aralarında 10 metreden az bir mesafe ile paralel gidiyor. Erbeyli İstasyonunda nefeslenmek için durdum. İstasyon binası zaten küçücük ve kapalı. Camlar, çerçeveler çürümüz, düşmek üzere. Yazık, üzüldüm.
Tekrar İzmir-Aydın karayoluna çıktım ama zaman zaman tren yolunun hemen dibinden, zeytin ve meyve bahçelerinin yanından giden patikalara da daldım.
İncirliova’ya yaklaşırken, baktım karşıdan bir tren geliyror, hemen ana yolda geri döndüm ve Germencik’e kadar beraber gittik. Çok güzeldi. Hayalimde 13 gün sonra çıkacağımız yolculuk canlanıverdi birden. Kim bilir kaç yüz kez, memleketimin herhangi bir köşesinde bu sahneyi kaç kez daha yaşayacaktım. Valla 80-90 gidiyordum ve yan yanaydık. Harika bir duygu.
Treni Germencik’ten Ortaklar’a uğurladıktan snra kah anayoldan, kah patikalardan Aydın’a vardım. Supereva’dan Ömer Günday arkadaşımın dükkanına (harika Aydın Pidesi canı çekenler için; 09 Pide Salonu. Adnan Menderes Bulvarındaki son sokakta, 1150 BMW’si var ve hasta, ben ne kadar kardeşim Enduro motor dediğin kir, pis ve çamur içinde olmalı desem de o hemen her gün motorunu yıkıyor uğradım, bir saat kadar sohbet ettik. Bu arada Aydın’da da büyük motorların sayısının oldukça çoğaldığını ve artık bir eğitim gerektiğini tartıştık. Supereva Aydın Salı akşamları toplanıyormuş. Ben de bu Salı akşamı onlara katılacağım. Hem eğitimin faydaları konusunda onları aydınlatmayı hem de gezimiz için destek almayı düşündüm.
Gece olmadan dönüş yoluna girdim. Rota Aydın, Ortaklar, Çamlık, Kuşadası. Sakin sakin gitmeyi planlarken, yolda birkaç kez gelen ve giden trenlerle karşılaştım. Gerçekten çok güzel. Yanından giden tren ile aranda en fazla 10 metre mesafe varken yan yana gitmek. Eğer bir gün denk gelirseniz deneyin. İşte size İki teker ve Çok Teker. Tavsiye ederim.
Tam Germencik’ten çıkarken, baktım Denizli-İzmir mototreni istasyonda, biraz yavaşladım ve yavaş sürmeğe devam ettim. Tren sürekli korna çalıyor. Tren yolu üzerinde yüzlerce kontrolsuz geçit olduğu için çalıyor zannettim ama yan yana gelince kafamı sağa çevirdim, bir de ne göreyim makinist ısrarla bana el sallıyr. Ben onu yalnız bırakır mıyyım, ben de salladım. Bu daha da hoşuma gitti, yolculuk öncesi. Neşetiye’ye kadar beraber sürdük. Bu arada yolculardan da bol bol selam aldım. Çok güzel yahu..
Neşetiye’de ben biraz gaz açtım. Amacım Ortaklar’dan sonraki köprüde mtotreni yakalayıp, köprüden videoya çekmek. Ve becerdim. Ortaklardan köprüye gelişini ve hemen ardından yolun karşı tarafına geçip, köprüden Çamlık’a doğru gidişini videoya aldım. Giyinip, kuşanıp tekrar motora atladım. Bu sefer ki amacım bir sonraki durak olan Çamlık’ta yakalayıp, istasyona girişini görüntülemek istiyorum.
Nitekim, Denizli-İzmir mototreninden 3-5 dakika önce Çamlık İstasyonu’na vardım. İstasyon görevlileri de treni karşılamağa hazırlanıyorlar. Motoru park ettim, kaskımı çıkardım, kendime iyi bir pozisyon arıyorum. Hem motor hem de treni bir arada görüntülemek istiyorum. Ama bu arada hava da iyice kararmağa başladı. Sonunda istasyon görevlileri (tantanlar olmadığı için) yolu kesmeğe başladılar ve karşıdan bir projektör güzükmeğe başladı. Yanıma gelene kadar karanlıkta sadece kocaman ve yüksek bir ışık, ama sesi ve etrafa yaydığı titreşimden heybetini hissedebiliyorsunuz. Mototren Çamlık’ta 2-3 dakika durdu, toplam 5 yolcu indirdi. Çekimler esnasında görebildiğim kadarı ile hiç yolcu almadan bir sonraki durağı lan Selçuk!a doğru yavaş yavaş hareketlendi ve gözden kayboldu.
Ben de 10 dakika sonra eve varmıştım.
Güzel bir hafta sonu, güzel bir yol, iyi bir antreman oldu benim için.
Selamlar, Sevgiler
Levent VArdar
P.S. Lütfen neden resim koymadın demeyin.. Utanıyorum ama söyleyeyim bari.. Motorun çantasının kapağını kapatmayı unutmuşum.. FujiPix'im şu anda muhtemelen Söke Ovası'ndaki pamuk tarlarlarından birinde..
