Ynt: Kıyıköy Gezi Rehberi
19 Mayıs 2013 günü ,günübirlik Kıyıköy ve çevresine gezi yaptım.Bölgede daha önce İğneada gezim olmuştu. Kıyıköy benim için bir eksiklik olarak duruyordu.Nihayet bu eksiği giderdiğimi düşünüyorum.Ama bölgenin güzelliği tekrar tekrar gitmek için özendiriyor.
İstanbul'dan başlayan yolculuğumuz otoban faslı Çerkezköy sapağıyla bitince, farklı bir atmosfere girdik.Hemen otoban çıkışından itibaren çevrenin görüntüsü, ağaçları yeşillikleri bizi gezinin geri kalan kısmı için daha da heyecanlandırdı.Yolda Kapaklı ve Saray'daki küçük alışveriş molalarını takiben daha önce Kıyıköy Gezi Rehberinden edindiğimiz bilgilerle kendimizi Laladere Mesire Alanında bulduk.Muhteşem bir orman içi alanda heybetli meşelerin gölgesinde hatırı sayılır güzellikte, kendi imalatımız közde demlenmiş çay ile bir kır kahvaltısı yapma imkanımız oldu.Tesisteki kalabalığa rağmen ortamı çok sevdiğimizi söylemek durumundayım.
Daha sonra Kastro koyu merakımı da bertaraf etmek için Çamlıkoy-Kastro yollarına düştük. Kara çam ormanı tanımlaması beni heyecenlandırmıştı, ancak İğneada bölgesindeki çamlık görüntüsünü göremediğimi belirtmek istiyorum.Ama koydaki sessiz dere ve deniz buluşması , ortamın ambiyansı muhteşemdi.Kartpostal gibi görüntülerle karşılaştık.Burada yeni tatil planlarımızı not alıp artık Kıyıköy istikametine hareket ettik.
Kıyıköy'ü çok beğendiğimi,sevdiğimi söylemeliyim. Gezi sitelerinde gördüğüm ama gerçekliğini, yaygınlığını tam tahmin edemediğim Gelincik tarlalarından geçerken,yaslandığı ormanlarla birlikte oluşturduğu tabloyu hayranlıkla ve sindirerek seyrettim. Kazandere ve Pabuçdere'nin de Karadeniz ile buluşması anlatılır cinsten değil, resim de bir boyuttan fazlasını saklar,yani görmeden yaşamadan anlaşılmaz diye düşünüyorum.Saatlerce kumsallarda kayalıklarda ve ormanlık alanlarda gezme şansı bulabiliyorsunuz. Kıyıköy'ün içinde de başka bir sıcaklık buldum,bu sıcaklığı İğneada'da yaşamamıştım. Kıyıköy Camisi bana son dönem Osmanlı mimarisini hatırlattı,benzer yapılar gözümün önünden geçti. Aya Nikola Manastırı'nın haline üzüldüğümü, bu nitelikte bir yapının sahipsizliğini yadırgadığımı belirtmek istiyorum.Biraz da kronolojik anlatmaya çalıştığım bu gezide 1900lü yılların başından kalma Bahçeköy camisini de dönüşte gördüğümü,sevdiğimi söylemeliyim.
Gezinin sonunda acıkıyor insan nitekim.Saray merkezde trakyanın meşhur et ürünlerini denediğimizi , manda yoğurdunu bıçakla kesip yediğimizi de paylaşıken, bölgeye tekrar tekrar gitmeye aday olduğumu, herkese önerdiğimi belirtmek istiyorum ve bu programı uygulamada çok yararlandığım Kıyıköy Gezi Rehberine de (www.trakyagezi.com) çok teşekkür ediyor ve çok sayıda resim içinden seçmekte zorlandığım birkaç resmi gecikmeli olsa da sizlerle paylaşıyorum.
Kıyıköy gecikmeden görülmeli........