İmkansız Periler!

Gazetemiz Milliyet’in, kız çocuklarının okullaşması için Çağdaş Yaşamı Destekleme Derneği ve “Baba Beni Okula Gönder” sloganıyla 3.5 yıldır yürüttüğü eğitim seferberliğinin ilk aylarıydı.
Ağrı’da bir hudut karakolunda askerliğini yapan Mahfuz adındaki bir erden bana bir mektup geldi. Mektuptan 1 tane 20 lirayla 4 tane kâğıt 1 YTL çıktı. Er Mahfuz, mektuba düştüğü notta 24 YTL’lik asker maaşını gazetemizin Baba Beni Okula Gönder kampanyasına bağışladığını bildirirken, “Artık çarşı iznine 15 günde 1 yerine ayda 1 çıkabileceğim” diyordu. Mahfuz ayrıca kendisini, bizim kampanyanın Doğu ve Güneydoğu Anadolu sorumlusu ilan etmişti. Çok duygulandım ve ertesi günkü yazımda bu olayı anlattım.

Önce 100, sonra 200 kız
Yazının yayımlandığı sabah Metro Group Türkiye Temsilcisi Nurdan Tümbek Tekeoğlu telefon etti; gözyaşları içinde “Okula gidemeyen bir kızımızı yılda 300 YTL ile okullu yapmak mümkünse, biz Metro olarak 100 kızımızı okuturuz” dedi.
Kendisine bu bursların 1 yılda kesilmeyip 3 yıl verilmesi gerektiğini, aksi halde 6. sınıfa ya da 9. sınıfa başlatacağımız kızlarımızın, 1 yıl sonra yine okula gönderilemeyeceğini anlattım. “Yani 1 kızımızın okullu olması için 3 yılda toplam 900 YTL lazım” dedim. Hiç düşünmeden ona da “Tamam” dedi.
Bu tür duygulanmalar bazen kısa süreli olabilir. Nurdan için tam tersi oldu; ÇYDD’nin 100 kıza burs için belirlediği Muş iline gidip de oradaki yokluğu, yoksulluğu, imkânsızlığı görünce, bu işe iyiden iyiye yüreğini koydu. ÇYDD Başkanı Prof. Dr. Türkan Saylan’ın da önerisiyle birkaç ay içinde başka bir ilde 100 kızı daha okullu yaptı.

Neden 1000 kız olmasın?
Kendisi de 2 kız evlat sahibi olan Nurdan’a bu da yetmedi. Artık bizim kampanyayla ilgili sürekli fikir üretmekten kendini alamıyordu. Bir sabah Nurdan, yine heyecan içinde telefon etti:
“Meral Hanım, İSO Türkiye’nin 500 büyük sanayi kuruluşunu açıklamış. Türkiye’de de hâlâ eğitimle tanışmamış 500 bin kız çocuğu var. Bu kuruluşların her biri 1000 çocuk okutsa, bir anda okula gidemeyen tek kızımız kalmaz.”
Nurdan Tümbek Tekeoğlu’nun bu çağrısına köşemde yer verdim, ama fazla ilgi çektiğini söyleyemem. Ancak o yılmadı. Metro Group Türkiye olarak burs verilen kız sayısını 200’den 1000’e çıkartmak için kolları sıvadı. Artık bu konuya sadece yüreğini değil, zamanını ve emeğini de vermeye başladı: Türkiye’deki Metro Group şirketlerinin yetkilileriyle görüştü, Almanya’daki merkezi ikna etti ve... Metro Group şirketlerinin burs verdiği kızlarımızın sayısı 1000’e yükseldi.
Nurdan bununla da yetinmedi. Metro’nun 10 ilde okuttuğu 1000 çocuğun, eğitim dışındaki masraflarını da karşılayabilmek için, ekip arkadaşlarıyla birlikte bir kitap yazmaya soyundu.
Metro Group Türkiye temsilciliğinden 8 kişi, Anadolu’nun dört bir yanına dağıldılar. Metro’nun burs verdiği 100 kızdan en başarılı 45 öğrencinin hayatını kitaplaştırdılar.
Her birinin ayrı bir masalsı hikâyesi olan İmkânsız Periler, size unuttuğunuz değerleri yeniden hatırlatacak.
Doğan Kitap, kitabı maliyetine bastı. Prof. Saylan Hoca, hasta olmasına rağmen büyük destek verdi. Satılan her 4 kitap, bir kız çocuğunun 1 aylık eğitimini karşılıyor.

Milliyet
Meral Tamer

Ynt: İmkansız Periler!

Muş'taki kızlarımızı okutalım

Yazının özünü ilk cümlede açıklamak istiyorum:

Eğer İmkánsız Periler kitabını alırsanız, Muş'ta öğretim olanağından yoksun kızlarımızın okumasına katkınız olur.

Muş yoksul illerimizden biri, yoksulluk çizelgesinde 80'inci sırada.

Kitabın kapağındaki yazı; çağrının kutsallığını, güvenilirliğini yeterince açıklıyor:

"Bu kitabın tüm geliri ÇYDD'ye bağışlanacaktır."

Kızlarımızın okullu olması için olağanüstü, insanüstü çaba gösteren Çağdaş Yaşamı Destekleme Derneği.

Başkanı Prof. Dr. Türkán Saylan, Türkiye coğrafyasında okula gitmeyen tek kız bırakmamak için yıllardır çalışıyor ve çalıştırıyor.

Bakın ne diyor?

"Çağdaş Yaşamı Destekleme Derneği olarak bizler bu nedenle 'Pozitif Ayrımcılık' diye nitelenen bir görüşle, son on yıldır kız çocuklarının okullaşmasına, burslar yoluyla destek vermeyi ilke edindik.

Okula devamları çok zor olan yüz kızımıza burs ve çeşitli armağanlar sağlayan kurumlardan biri de Metro Grup oldu."

Metro Grup'un desteğinde kitabı; Nurdan Tümbek Tekeoğlu, Şebnem Sayıl, Ersan Açıkay, Nurdan Ataolur, Onur Bilir, Bilge Maden, Seda Sunat, Şule Çevik hazırlamışlar.

* * *

Hanzade Doğan Boyner, kampanyanın önemini vurguluyor:

"Baba Beni Okula Gönder kampanyası hayata geçirilmeseydi, bu kızlarımız, büyük bir olasılıkla köylerinde kaderlerine mahkûm olacak, tarlada çalıştırılıp, çok erken yaşlarda aile baskısıyla evlenmek zorunda kalacaktı."

Kampanyanın üç yıllık sonucunu rakamlarla özetleyelim:

29 kız yurdu, 10 köy okulu açıldı, 7156 kızımız okula gidiyor.

Türkiye'nin çeşitli kentlerindeki öğrencilerle yapılan konuşmaları okuduğunuzda, onları okutma görevinin hepimize düştüğü kanısına varacaksınız.

Burs ve yardım olmadan, ana babaların fedakárlıklarını, umarsızlıklarını bu örneklerde bulacaksınız.

Okula gidenlerin nasıl değiştiğini, nasıl çevre ve Türkiye üzerine bilinç kazandıklarını öğrenmek, sanırım sizi de bu konuda teşvik edecektir.

Kızlarla yapılan konuşmalar, Türkiye gerçeğinin en vurucu belgeleri.

On dört yaşındaki Azize Yiğit, seyyar satıcılık yapan babasını düşünerek, belediyenin seyyar satıcılara izin vermesini istiyor.

Ticari takside şoför olan babasının desteğiyle okuyan Eylem Gül Yaman, erken yaşta evlenen dayısının kızı için, okusaydı kurtulurdu, diyor.

Özellikle Muş'ta yaşayan Leyla Akyol'un öyküsünü okuyun.

Babası kan kanserinden ölen Leyla'nın annesi de intihar etmiş.

Hayatta gördüğü tek il Muş olan ve bilgisayar bölümünde okuyan Ruveyda Şimşek, Muş valisine, Milli Eğitim müdürüne e-posta gönderip derdini yazacakmış. Spor salonundan, laboratuvarlardan yararlanmak istediklerini iletecekmiş.

* * *

İMKÁNSIZI başarmaları için hepimiz bu kitaplardan alalım, bir öyküyü okusanız kitabı hemen alacak ve dostlarınıza salık vereceksiniz.

İmkánsız Periler, Doğan Kitap