arkadaşlar..google'da gezinirken taşköprü'ye ait resimlerle karşılaştım..eski anılarım canlandı ve "gezenbilir.com"da gezinmeye başladım..bu şirin ilçemizle ben,1980 öncesi tanışmıştım..yeni askerliğini bitirmiş genç bir mühendis olarak oraya gelmiştim..ilçenin biraz dışında,yeni yapılmakta olan sigara kağıdı fabrikasının inşaatı'ydı benim iş adresim..şirketimiz,elemanları için "bağdatlı apartman'ında bizlere daireler kiralamıştı..her sabah erkenden ilçe dışındaki işyerimize gider,akşam dönerdik..pazar günleri ise,çok güzel çevreyi dolaşmaya giderdik.."gökırmak"çevresinde dikkat çekici olarak şeytan minareleri göze çarpardı..hatta ırmak yanındaki yüksek tepelerde bile büyüklü-küçüklü şeytan minaresi doluydu..bundan da anlardık ki,o çevre tarih öncesinde sular altında imiş..
o zamanlar cep telefonun bırakın,evlerde bile telefon azdı..istanbul'daki ailemle haftada iki kere telefon görüşmesi yapmak için,iş başlamadan önce ptt'ye gider,evimle görüşür,onları meraktan kurtarırdım..bu benim evden ilk ayrılışımdı..bu postanede çok güzel bir genç kız çalışırdı..kendisi kibar ve çalışkandı..yüzünde çiller vardı..18,20 yaşlarında ya var ya yoktu..daha sonra inşaatta çalışanlardan öğrendiğime göre bu kızcağızın hiç kimsesi yokmuş..tek başına ilçede yaşarmış..
bir gün işçi arkadaşlardan çok kötü bir haber aldım..bu kızı bir bahaneyle karakola çağırmışlar ve aklınıza gelen en kötü olay yaşanmış..o an ne kadar üzüldüğümü tahmin edersiniz..bunu nasıl yaparlar diye üzülmüştüm..şimdi benim yaşımda olanlar,yani altmış yaşından yukarı olanlar,bu olayı mutlaka hatırlayacaklardır..o polisler daha sonra cezalara çarptırıldılar..fakat bu olayı bugün bile hatırlayabilmem,bana ne kadar tesir ettiğini göstermek bakımından önemlidir..asla taşköprü'lüleri suçlamak aklımdan geçmez..hepsi mert insanlardır..ama o zamanlar orası sürgün yeri idi..ve bazı disiplinsiz kişilerin,maalesef oraya geldiklerini sık sık işitirdik..ve Allah korkusu olmayanlar,gencecik bir çiçeği soldurmaktan utanmadılar..
işte sizlerle tanıştığım ilk günde,böyle bir tatsız anı ile sizleri üzdüm..özür dilerim..ama ilerki günlerde daha güzel anılarımı anlatacağımdan emin olabilirsiniz..şimdi ileri yaşımıza rağmen,bu internet sayesinde ufuklarımız daha geniş olarak yaşayabiliyor yeni yeni dostlar edinebiliyor ve hayata küsmemiş oluyoruz......
şimdilik hoşçakalın..