mavimacera
Ana Kamp
Bir Başka Zirveden
BOZDAĞ ZİRVESİ KIŞ TIRMANIŞI…
İzmir Dokuz Eylül Dağcılık ve Doğa Sporları Derneği (DEDAK)’ ın düzenlemiş olduğu Bozdağ Zirve (Rakım: 2157 m.) tırmanışı için 17 Ocak 2010 Pazar günü sabah 07.20’ de ekip arkadaşlarımızla buluştuk. Gece sabaha kadar yağmur yağmış ve hala da yağmaktaydı. Böyle yağmurlu bir Pazar sabahında Bozdağ kasabasına doğru yola koyulduk.
Bozdağ’ a geldiğimizde yağmur dinmişti. Bozdağ kasabasının içinde hiç kar yoktu. Ancak zirvelere yakın yerlerde karlar görünüyordu. Zirvelerin üzerinde ise kara bulutlar vardı. Yaklaşık 85 dağcı, yürüyüşe katılmak için İzmir ve Kocaeli’nden gelmişlerdi. Dağcı arkadaşlarla tanıştıktan sonra, rehberimiz Mümtaz Saygı hocamız katılımcılara: “ hoş geldiniz” diyerek. Ekibe yeni katılan arkadaşlara yürüyüş kuralları ve yürüyüş parkuru hakkında bilgi verdi. Katılımcılar fiziki yapı ve kondisyonlara göre gruplara ayrılarak, Bozdağ Mermeroluk batısındaki klasik rotamızdan yürüyüşe başladık.
Ormanlık alandan geçerken ılık esen rüzgârın uğultusu adeta kulağımızda hoş bir melodi oluyordu. Çam ağaçlarının kokusunu burnumuzda hissediyorduk. Bol oksijeni ciğerlerimizin en uç noktasına kadar çekiyorduk. Böyle ormanlık alandan geçerken yaklaşık yarım saat sonra şırıl şırıl akan bir dere ve şelale karşımızda duruyordu. Burada kısa bir mola verdik. Bu güzel manzaraları seyrederken bir yandan da cıvıl cıvıl kuşların ötüşünü dinliyorduk. Bu kısa molanın ardından yürüyüşe devam ettik. Yaklaşık bir saatlik bir yürüyüşten sonra ormanlık alan bitmişti.
Zirvelere doğru çıktıkça rüzgâr sert esmeye başlamıştı. Gölcük Gölü’nün göründüğü yerlere geldiğimizde karlar başlamıştı. Zirvelere çıktıkça kar kalınlığı artıyordu. Karların üzerine bastıkça “hart, hart” diye çıkan sesle yürümek bir harikaydı!.. Bu yılın ilk karlı kış tırmanışıydı. Zirvelere yaklaştıkça rüzgâr iyice şiddetini artırmıştı. Balıksırtı karlı yerlerden geçerken rüzgâra karşı direnmek için batonlarımızı sımsıkı tutup karın derinliklerine saplıyorduk. Kar kalınlığı bazı yerlerde 85 cm kadardı. Yaklaşık rakım 1800 metreye geldiğimizde bir sis bulutunun içinden geçmek zorundaydık. Sis bulutunun içine girdiğimizde görüş mesafemiz iyice daralmıştı. Yaklaşık 5 metreye kadar inmişti. Önümüzde giden beşinci kişiyi ancak görebiliyorduk. Bu yoğun siste zorlukla yürüyebiliyor adeta bulutlarla dans ediyorduk. Bu böyle yaklaşık yarım saat, zirveye kadar devam etti.
Zirveye geldiğimizde ise sisten hiçbir bir yer görünmüyordu. Teleferik ve kulübeler karlar altında kalmıştı. Burada fazla oyalanmadan zirveye ulaşabilmenin verdiği mutlulukla geri dönüş için hareket ettik.
Geri dönmekte oldukça zorluydu. Gelirken geçtiğimiz izler kapanmış, buzlanma başlamıştı. Bir yandan da karşımızdan esen keskin rüzgâra karşı yürümek zorundaydık. Aşağılara indikçe rüzgârın etkisi gittikçe azalıyordu. Ormanlık alana geldiğimizde artık rüzgâr yoktu. Rahatlamıştık. Yaklaşık inişimiz iki saat sürdü. Bozdağ kasabasına geldiğimizde dışardan turlarla gelen birçok insan vardı.
Kendimizi kahvehaneye atarak, burada elbiselerimizi değiştirdik.
Sonra sobanın etrafında toplanıp sohbet etmeye başladık. Bir yandan da çayımızı yudumluyorduk. Zorlu bir yürüyüşün ardından sıcak çay bardağını sımsıkı tutup ellerimi de ısıtıyordum. Her gün 8–10 bardak içtiğim çay, hiç bu kadar lezzetli gelmemişti. Bir bardak sıcak çayın ne kadar da kıymetli olduğunu o gün anladım.
Daha sonra rehberimiz Mümtaz hocamız Katılımcı arkadaşlara “ 2010 Yılının ilk karlı kış tırmanışını Bozdağ zirveye gerçekleştirmiş olmaktan büyük bir mutluluk duymaktayım. Zorlu ama zevkli bir tırmanış oldu. Umarım sizler içinde öyle olmuştur. Bundan sonra da böyle etkinliklerimiz devam edecektir.” diyerek tüm katılımcılara teşekkür etti.
Ardından, İzmir Dokuz Eylül Dağcılık ve Doğa Sporları Derneği (DEDAK) Başkanı Selçuk Ergül’ de: “ Değerli arkadaşlar derneğimizin düzenlemiş olduğu bu etkinliğe katılan tüm arkadaşlara teşekkür ediyorum. Ayrıca bizleri rehberlik eden Ödemişli Dağcılara ve Mümtaz Saygı hocamı da çok çok teşekkür ediyorum. Başka bir doğa yürüyüşünde buluşmak üzere” diyerek katılımcı arkadaşlarla vedalaşıp ayrıldık.
Bozdağ kasabasından ayrılırken, Üçler Geçidi’ne geldiğimde başımı çevirip son kez Bozdağ’ın zirvesine baktığımda, zirvede hala kara bulutlar vardı.
Bozdağ, Akçakmak Tepesi’ne geldiğimizde ise Ödemiş’ i göremedik. Şehir kaybolmuştu adeta. Küçük Menderes Ovası boydan boya bembeyaz bulut denizi gibiydi. Bembeyaz bulutların içinden güneşin ışıkları tül bir perdeden yansıyor gibiydi. Aracımızdan inip bu güzel doğa olayı manzarayı doya doya seyrettik.
Yaklaşık on dakika bu harika doğa olayını seyrettikten sonra tekrar aracımıza binip hareket ettiğimizde güneş bulutların içinden giderek kayboluyordu.
İlhan BİÇER
17 OCAK 2010
BOZDAĞ ZİRVESİ KIŞ TIRMANIŞI…
İzmir Dokuz Eylül Dağcılık ve Doğa Sporları Derneği (DEDAK)’ ın düzenlemiş olduğu Bozdağ Zirve (Rakım: 2157 m.) tırmanışı için 17 Ocak 2010 Pazar günü sabah 07.20’ de ekip arkadaşlarımızla buluştuk. Gece sabaha kadar yağmur yağmış ve hala da yağmaktaydı. Böyle yağmurlu bir Pazar sabahında Bozdağ kasabasına doğru yola koyulduk.
Bozdağ’ a geldiğimizde yağmur dinmişti. Bozdağ kasabasının içinde hiç kar yoktu. Ancak zirvelere yakın yerlerde karlar görünüyordu. Zirvelerin üzerinde ise kara bulutlar vardı. Yaklaşık 85 dağcı, yürüyüşe katılmak için İzmir ve Kocaeli’nden gelmişlerdi. Dağcı arkadaşlarla tanıştıktan sonra, rehberimiz Mümtaz Saygı hocamız katılımcılara: “ hoş geldiniz” diyerek. Ekibe yeni katılan arkadaşlara yürüyüş kuralları ve yürüyüş parkuru hakkında bilgi verdi. Katılımcılar fiziki yapı ve kondisyonlara göre gruplara ayrılarak, Bozdağ Mermeroluk batısındaki klasik rotamızdan yürüyüşe başladık.
Ormanlık alandan geçerken ılık esen rüzgârın uğultusu adeta kulağımızda hoş bir melodi oluyordu. Çam ağaçlarının kokusunu burnumuzda hissediyorduk. Bol oksijeni ciğerlerimizin en uç noktasına kadar çekiyorduk. Böyle ormanlık alandan geçerken yaklaşık yarım saat sonra şırıl şırıl akan bir dere ve şelale karşımızda duruyordu. Burada kısa bir mola verdik. Bu güzel manzaraları seyrederken bir yandan da cıvıl cıvıl kuşların ötüşünü dinliyorduk. Bu kısa molanın ardından yürüyüşe devam ettik. Yaklaşık bir saatlik bir yürüyüşten sonra ormanlık alan bitmişti.
Zirvelere doğru çıktıkça rüzgâr sert esmeye başlamıştı. Gölcük Gölü’nün göründüğü yerlere geldiğimizde karlar başlamıştı. Zirvelere çıktıkça kar kalınlığı artıyordu. Karların üzerine bastıkça “hart, hart” diye çıkan sesle yürümek bir harikaydı!.. Bu yılın ilk karlı kış tırmanışıydı. Zirvelere yaklaştıkça rüzgâr iyice şiddetini artırmıştı. Balıksırtı karlı yerlerden geçerken rüzgâra karşı direnmek için batonlarımızı sımsıkı tutup karın derinliklerine saplıyorduk. Kar kalınlığı bazı yerlerde 85 cm kadardı. Yaklaşık rakım 1800 metreye geldiğimizde bir sis bulutunun içinden geçmek zorundaydık. Sis bulutunun içine girdiğimizde görüş mesafemiz iyice daralmıştı. Yaklaşık 5 metreye kadar inmişti. Önümüzde giden beşinci kişiyi ancak görebiliyorduk. Bu yoğun siste zorlukla yürüyebiliyor adeta bulutlarla dans ediyorduk. Bu böyle yaklaşık yarım saat, zirveye kadar devam etti.
Zirveye geldiğimizde ise sisten hiçbir bir yer görünmüyordu. Teleferik ve kulübeler karlar altında kalmıştı. Burada fazla oyalanmadan zirveye ulaşabilmenin verdiği mutlulukla geri dönüş için hareket ettik.
Geri dönmekte oldukça zorluydu. Gelirken geçtiğimiz izler kapanmış, buzlanma başlamıştı. Bir yandan da karşımızdan esen keskin rüzgâra karşı yürümek zorundaydık. Aşağılara indikçe rüzgârın etkisi gittikçe azalıyordu. Ormanlık alana geldiğimizde artık rüzgâr yoktu. Rahatlamıştık. Yaklaşık inişimiz iki saat sürdü. Bozdağ kasabasına geldiğimizde dışardan turlarla gelen birçok insan vardı.
Kendimizi kahvehaneye atarak, burada elbiselerimizi değiştirdik.
Sonra sobanın etrafında toplanıp sohbet etmeye başladık. Bir yandan da çayımızı yudumluyorduk. Zorlu bir yürüyüşün ardından sıcak çay bardağını sımsıkı tutup ellerimi de ısıtıyordum. Her gün 8–10 bardak içtiğim çay, hiç bu kadar lezzetli gelmemişti. Bir bardak sıcak çayın ne kadar da kıymetli olduğunu o gün anladım.
Daha sonra rehberimiz Mümtaz hocamız Katılımcı arkadaşlara “ 2010 Yılının ilk karlı kış tırmanışını Bozdağ zirveye gerçekleştirmiş olmaktan büyük bir mutluluk duymaktayım. Zorlu ama zevkli bir tırmanış oldu. Umarım sizler içinde öyle olmuştur. Bundan sonra da böyle etkinliklerimiz devam edecektir.” diyerek tüm katılımcılara teşekkür etti.
Ardından, İzmir Dokuz Eylül Dağcılık ve Doğa Sporları Derneği (DEDAK) Başkanı Selçuk Ergül’ de: “ Değerli arkadaşlar derneğimizin düzenlemiş olduğu bu etkinliğe katılan tüm arkadaşlara teşekkür ediyorum. Ayrıca bizleri rehberlik eden Ödemişli Dağcılara ve Mümtaz Saygı hocamı da çok çok teşekkür ediyorum. Başka bir doğa yürüyüşünde buluşmak üzere” diyerek katılımcı arkadaşlarla vedalaşıp ayrıldık.
Bozdağ kasabasından ayrılırken, Üçler Geçidi’ne geldiğimde başımı çevirip son kez Bozdağ’ın zirvesine baktığımda, zirvede hala kara bulutlar vardı.
Bozdağ, Akçakmak Tepesi’ne geldiğimizde ise Ödemiş’ i göremedik. Şehir kaybolmuştu adeta. Küçük Menderes Ovası boydan boya bembeyaz bulut denizi gibiydi. Bembeyaz bulutların içinden güneşin ışıkları tül bir perdeden yansıyor gibiydi. Aracımızdan inip bu güzel doğa olayı manzarayı doya doya seyrettik.
Yaklaşık on dakika bu harika doğa olayını seyrettikten sonra tekrar aracımıza binip hareket ettiğimizde güneş bulutların içinden giderek kayboluyordu.
İlhan BİÇER
17 OCAK 2010
