Bozcaada Gezi Notları(19-21.eylül.2018):

Ayazma Plajı'nda karnınızı doyurmak için irili ufaklı pek çok mekan bulunsa da Vahit'in Yeri ve Koreli internette en çok tavsiye edilenlerdir. Biz,boş olması nedeniyle Koreli'yi tercih ettik ve son derece memnun ayrıldık.






Keçi peyniri,antep fıstığı,ceviz,kekik,dere otu,maydanoz ve zeytin yağı kullanılarak yapılan Girit ezme,







Kalamar tava,







Pat-pat adını verdikleri ev yapımı patates,biber ve patlıcan tavası ile yanında buz gibi limonlu biradan oluşan öğlen yemeğimizde her şey taze ve güzel hazırlanmıştı.Hesap olarak da 130TL. ödedim.

Bağ yolu sonrası ada turumuza devam ederek bir kilometre sonra Sulubahçe Koyu'na geldik.Burası da tesis olmayan ve tertemiz koylardan birisi olduğundan genellikle günübirlik gelenler ya da kamp kurmaktan hoşlananlar tarafından tercih edilmektedir.









Sulubahçe Koyu




Bu koydan tam bir kilometre sonra adanın yerlilerinin tercih ettiği söylenen ve uzun bir kumsal ile hafif çakıllı bir denizin yer aldığı Habbele Koyu'na geldik.Buradaki plajda yer alan Mitos Beach adlı işletmeden şezlong ve şemsiye temin edilebilmektedir.











Habbele Koyu

Bundan sonra Gün Batımı yolunda altı kilometre ilerledikten sonra vardığımız sapaktan önce sola doğru Çayır Yolu yönünde sonra sağa doğru Göztepe yönünde ilerledik.Eskiden toprak olan yaklaşık yedi yüz metre uzunluğundaki bu yol dar olmakla beraber şimdilerde kesme taş ile kaplanmıştı.Yolun son kısmına aracın çıkmasına izin verilmediği için bu bölümü de yayan tamamlayarak sonunda 192 metre ile adanın en yüksek yeri olan Göztepe'ye vardık.

Tepede sadece bir radyolink istasyonu dışında bir şey bulunmasa da,tüm adayı panoramik olarak izleme imkanı sunduğundan Göztepe çıkmaya değer bir yerdir.Özellikle havanın açık olduğu zamanlarda Midilli ve Semadirek gibi Yunan adalarını dahi görmenin mümkün olabildiği bu tepeden,rüzgarın olmadığı bir havada güneşin batışını izlemek eminim güzel olacaktır.Ancak bırakın etrafı seyretmeyi rüzgar nedeniyle fotoğraf makinesinin titremesini bile engelleyemeyince geriye döndüm.Bu nedenle Göztepe'ye ait resimler yolun bittiği yerde çekebildiklerimden ibarettir.









Göztepe'ye çıkan yol









Göztepe'den adanın batı tarafı ve Çayır Koyu'nun görünümü










Göztepe'den adanın Çayır mevkiinin görünümü









Göztepe'ye çıkan yoldan adanın doğu tarafı ve hemen yolun alt tarafında yer alan Amadeus Şarapçılık

Göztepe'ye çıkan rampadan indikten sonra bu kez sağa dönüp iki kilometre daha giderek Bozcaada'nın kuzeyinde bulunan ve çok rüzgar alan Çayır Koyu'na vardık.Tamamı kum kaplı olan Çayır Plajı,kıyıda güçlü(=on shore) esen kuzeyli rüzgarlara açık olduğu için rüzgar sörfü (=kite board) sporuna yeni başlayanlara son derece elverişli olarak değerlendirilmektedir.Bu özelliği nedeniyle burada 2015 yılı Türkiye Rüzgar Sörfü Şampiyonası düzenlenmiş ve bir de rüzgar sörfü okulu açılmış olup biz gittiğimizde sadece sörf yapanları gördük.









Çayır Plajı'ndan Göztepe'nin görünümü ve rüzgar sörfü yapanlar



Bozcaada'da,koylara gitmek istemeyenler ada merkezindeki kalenin önündeki iskeleden ya da arkasında yer alan Arka Deniz(=Kale Arkası) Plajı'nı da kullanabilirler.Yalnız bu iki bölgede deniz kestanelerinin sayıca fazla olduğuna dikkat etmek gerekmektedir.








İlçe merkezinde kale önündeki plaj










İlçe merkezindeki Arka deniz(=Kale arkası) plajı

Çayır Plajı'ndan sonra 4.5 kilometre daha kat edip,yaklaşık otuz kilometre ve beş saat süren ada turumuzu tamamlayarak otelimize geri döndük.Akşam üzeri planımızda,merkezde biraz daha dolaşmak,şarap tadımı yapmak ve hediyelik eşya satın almak vardı.

Bozcaada Sokakları,özellikle akşam üzeri ile gün batımı arasındaki dönemde gezmeyi sevenler için olduğu kadar fotoğraf çekmeyi sevenler için de mutlaka görülmesi gereken güzellikler sergilemektedir.Bu güzelliklerin bir tanesi de son zamanlarda ülkemizde de yaygınlaşan ve duvarları farklı renklerdeki sprey boyalar ve kalıplar kullanarak süsleme sanatı olarak tanımlayabileceğimiz grafitilerdir.Bozcaada Sokakları’nda adalı ressam Cemil Onay imzalı pek çok grafiti gördük.


























Bozcaada sokaklarındaki grafitiler

Bozcaada’nın önde gelen özelliklerinden birisi de dünyaca ünlü şaraplarıdır.Adada 3000 yıl öncesine dayanan şarap üretimi uzun yıllar Rumlarca yürütüldükten sonra 1925 yılından itibaren Türkler de üretime katılmaya başlamışlar ve 1956 yılında makineli üretime geçilmesi ile birlikte Bozcaada'da şarapçılık gelişmeye başlamıştır.1960-80 yılları arası şarap üretiminin adada zirve yaptığı dönem olup bu yıllarda şarap imalathanesi sayısı on üçe çıkmıştır.1980 sonrasında gerileyen şarapçılık 1998 sonrası Bozcaada'da yeni şaraplık üzüm çeşitlerinin yetiştirilmeye başlanmasıyla tekrar yükselişe geçmiştir.

Günümüzde altı fabrika imalata devam etmekte olup kuruluş yıllarına göre Yunatçılar(=Çamlıbağ)(1925),Ataol(1927),Talay(1948),Corvus (2002),Gülerada(2008)ve son olarak Amadeus(2010) şeklinde sıralanmaktadırlar.Bunlardan Talay,Corvus ve Amadeus firmaları ilçe merkezi dışında bulunan fabrikaları için ziyaretçilerden gelen talebe göre hem tadım yapma hem de satın alma imkanlarının sunulduğu turlar düzenlemektedirler.Ayrıca bu firmaların ilçe merkezinde satış yerleri de bulunmaktadır.Ancak 2013 yılında çıkan yasa gereği,bu dükkanlarda tadım yapılması yasak olduğundan hangi şarabı almanız konusunda sıkıntı yaşayabilirsiniz.Herhalde bu sıkıntıyı aşmak amacıyla olsa gerek Çınar Çarşı Caddesi 'nin hemen arkasında Tenedion Wine House adlı mekanda hem şaraplar hakkında bilgi alabiliyor hem de 20TL. karşılığında küçük kadehlerde sunulan dokuz değişik şarabın tadımını yapabiliyorsunuz.Biz 20TL. ilave ile kruton ve bölgenin değişik peynirlerinden oluşan bir de peynir tabağı satın alarak şarap tadımını daha keyifli bir hale getirdik.Çalışanların son derece ilgili ve şarap konusunda bir o kadar da bilgili olmaları tek kelime ile harikaydı. Denediğimiz şaraplardan Çamlıbağ'ın Cabernet Sauvignon ve Kuntra üzümü karışımı olan şarabı beğendik.Bu şarap markasının özelliği şarap imalatında hiçbir katkı maddesinin kullanılmaması ve sıkılan üzümlerden elde edilen şıranın tahta fıçıda değil çelik tanklarda muhafaza edilmesi imiş.Bundan sonra Çamlıbağ'ın elli metre aşağıdaki satış ofisinden 50TL. ödeyerek şarabımızı satın aldık.


















Tenedion Wine House




Adadaki bir başka önemli şarap üreticisi ise bu işe sonradan gönül vermiş ve asıl mesleği mimarlık olan Reşit Soley'in Corvus markasıdır.Şarap yapımı için bağlarında suni gübre ve kimyasal kullanmayan,sulamayı minimumda tutarken üzümlerin iyice olgunlaşması için geç hasadı tercih eden Reşit Soley,üzümleri fermantasyon işleminden önce en azından üç ya da dört gün şıra halinde çekirdekleri ile birlikte dinlendiriyormuş. Bu emeğin semeresini de ürettiği şarapların uluslararası yarışmalarda altın madalyaya layık görülmesi ile almış.Tabii böyle başarılar kazanan şarapların fiyatları da 200-300TL. arasında değiştiğinden ve alkol konusunda çok bilgili ve ilgili olmadığımızdan,Çınar Çarşı Caddesi üzerinde yer alan Corvus satış mağazasından biz de 75TL. ödeyerek Cabernet Sauvignon ve Kuntra üzümü karışımından bir şişe satın alarak Bozcaada şarabı konusunu kapattık.






Corvus markasının Tuzburnu'ndaki şarap üretim tesisi







Corvus'un Cabernet Sauvignon ve Kuntra üzümlerinden oluşan şarabı

Corvus'un şarap satış mağazasından çıktığımızda hava kararmıştı.Bu akşamın planında Simyon Meyhanesini denemek vardı.Ancak bardaklar küçük de olsa dokuz bardak şarap sonrası bizim pil bitmişti. Bu nedenle akşam yemeği için Çınaraltı Cafe'nin yanında yer alan bir esnaf lokantası olan Şükrü Usta'nın yerini tercih ettik.Burada yediğimiz orman kebabı ve pilav hem çok lezzetliydi hem de bu mütevazı yemeğe 60TL. ödemek cebimize iyi geldi.






Şükrü Usta'nın yerindeki akşam yemeğimiz



Bundan sonra gittiğimiz Çiçek Pastanesi'nde ise 20TL. ödeyerek aldığımız profiterol ve ev yapımı limonata ile ağzımızı tatlandırdık.







Çiçek Pastanesi'nde gecenin finali

Bozcaada'daki son günün sabahında yaptığımız güzel kahvaltı sonrası İlkay Hanım'a teşekkür ederek otelimizden çıkış yaptık ve aracımızı iskeleye bıraktık.Yoğun dönemlerde istediğiniz feribotu yakalamanın tek yolu erkenden iskeleye gelip aracı burada bırakmaktır.Bu işlemi tamamladıktan sonra adanın meşhur kurabiye ve reçellerinden satın almak için merkeze döndük.
Bu adanın tadına bakmadan gidilmemesi gereken önemli bir ürünü de kurabiyeleridir.Biz iki gün boyunca,internetten okuduklarımız ve adanın yerlilerinden duyduklarımıza binaen Veli Dede,Çiçek Pastanesi ve Hemşin Pastanesi'ni denedik.Pastanelerin tüm ürünleri taze ve lezzetli olup sonuç olarak Çiçek Pastanesi'nin dondurmasını, damak çatlatan kurabiyesi ile Hacı Tahir badem lokumunu,Veli Dede’nin reçellerini,sakızlı bademli kurabiyesi ile badem ezmeli kurabiyesini ve Hemşin Pastanesi'nin ise kurabiyelerini değil böreklerini beğendik.















2004 yılından bu yana faaliyette olan Çiçek Pastanesi'nin biri fırın,biri pastane ve birisi de sadece
dondurma üzerine olan üç ayrı dükkanı bulunmaktadır.

Hindistan cevizi,yumurta akı,badem ve toz fındık kullanılarak hazırlanan Hacı Tahir badem lokumu,







İçerisinde un ve yağ olmadan doğal kakao,şeker ve badem ile üretilen Damak Çatlatan ya da Çatlak kurabiye,







Adalı Rumlardan kalma tarifle yapılan damla sakızlı ve bademli kurabiye

guzel bır Bozcaada belgeselı hazırlamıssınız tsk ederız...

2013'ten bu yana Çınar Çarşı Caddesi üzerinde faaliyet gösteren Veli Dede ise organik koruk ve üzüm suyu,zeytinyağı ve reçeller konusunda iyi bir çizgi yakalamış görünüyor.Ayrıca tereyağlı ve bademli Anna Badem Kurabiyesi ile antep fıstığı ve hindistan cevizi içeren fıstıklı koko denemeye değerdi.Unutmadan, Veli Dede ve Çiçek Pastanesi ürünlerini internet üzerinden de satın alabiliyorsunuz.





Veli Dede
















Veli Dede'nin Anna bademli kurabiyesi ve gelincik reçeli



Bu alışverişle birlikte iki gün süren gezimizi tamamlamış olduk.Bu süre zarfında adanın seramik ve el işi atölyelerini ziyaret etmeye yeterli zamanımız olmadığı için hayıflanıp bunu da bir sonraki sefere bıraktık. Bence Bozcaada'ya üç günlük gezi planı yapmak daha uygun olacaktır.








Bozcaada'ya veda özçekimimiz

İskeleye döndüğümüzde hareket saatine daha on dakika vardı ve bizim araç dışında feribota binmemiş araç kalmamıştı.Yoğun dönemde olmamanın avantajı sayesinde biz de kendimize bir yer bulup saat 11'de hareket eden feribotla Bozcaada'ya veda ettik.





Antik çağın ünlü yunan tarihçisi Heredot,Bozcaada'yı gezdikten sonra “Tanrı insanları uzun ömürlü olsunlar diye Bozcaada’yı yaratmış” yorumunda bulunmuştur.İki gün süren gezimiz süresince geçmişi yıkıp bozmadan yaşatmanın mümkün olduğunu gösteren eski evleri,el değmemiş gibi duran tertemiz koyları,rengarenk kafeleri,sokak meyhaneleri ve ziyaretçilerine sunduğu müthiş lezzetleri ile ilk kez gördüğümüz Bozcaada'yı doğrusu çok beğendik.


Gezi yazımın Bozcaada bölümünü,Ayazma Koyu'ndaki Koreli Restoran'da gördüğüm ve kimin yazdığını bilmediğim şu dizelerle kapatayım;

Ada vapuru yanaşınca iskeleye,
Yel değirmenler döner neşeyle
Sofralar süslenir mezeyle,
Müzik başlar rüzgarın sesiyle...
Huzurun ve muhabbetin kalesidir,
Akıllarda kalan tatlı bir esintidir,
Benzersiz sokakların, bağ evlerin ve kumsallarınla
Hep yeni kal Bozcaada.

Geyikli'de feribottan indikten beş kilometre sonraki ana yol ayrımından Ezine yönüne dönerek Çanakkale'ye varmadan yirmi altı kilometre güneyindeki Tevfikiye Köyü sınırları içinde kalan ve medyada bu yıl açılacağına dair yayınlar gördüğümüz Troia Müzesi'ni görmek istedik.
İzmir kökenli ünlü ozan Homeros'un toplam yirmi dört bölümde on altı bin dizeden oluşan ve epik bir şiir olan İlyada ve Odysseia Destanı'nın anayurdu ve Truva Atı efsanesiyle herkesin bildiği bir yer olan Troia(=Truva) kentinin, arkeolojik kazılardaki buluntulara binaen bakır çağı döneminde yani günümüzden beş bin yıl kadar önce kurulduğu kabul edilmektedir. Çanakkale Boğazı’nın güneyinde,Asya ile Avrupa arasındaki ticaret yolu üzerinde önemli bir liman kenti olarak kurulmuş olan Troia şehri ,Karamenderes sularının taşıdığı alüvyonlar nedeniyle denizden uzaklaşmış ve zaman içinde terk edilmiştir.Stratejik bir konuma sahip olan bu kent,Perslerin,Makedonların, Selevkosların,Pergamon Krallığı ve Roma’nın egemenliğine geçmiştir.Tarihi boyunca pek çok doğal afet ve savaşla karşılaşmış ve bunların sonucunda tam dokuz kez yıkılıp yeniden kurulmuş ve üç bin beş yüz yıl boyunca önemli bir yerleşim merkezi olarak ayakta kalmayı başarmış olan Troia Kenti,1996 yılında milli park ilan edilmiş ve 1998 yılında da Dünya Kültür Mirası Listesine alınmıştır.
Kentin gün ışığına çıkarılması ise ancak 1870 yılında Heinrich Schliemann adlı bir Alman tüccar ve amatör arkeolog tarafından gerçekleştirilmiştir.İlyada destanında anlatılanları iyi yorumlayan Schliemann,antik kentin Çanakkale Boğazı'nın güneyinde,kıyıdan yaklaşık 4.5 kilometre içeride yer alan Hisarlık Tepesi’nde aranması gerektiğine inanarak burada yaptığı kazılarla Troia kentini efsaneden gerçeğe dönüştürerek onu tüm dünyaya tanıtmıştır.Böylece büyük bir ün kazanan Schliemann buluntuların çok değerli bir kısmını yurt dışına kaçırması yanında bilinçsizce yaptığı kazılar ile antik kente büyük bir zarar vermiş ve böylece günümüzde halen devam eden bir hukuki mücadelenin başlamasına da sebep olmuştur. Kültür Bakanlığı'nın kaçırılan Troia hazinesinin iadesi için çalışmaları halen devam etmektedir.Günümüzde de arkeolojik kazıların Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi tarafından devam ettirildiği ören yerinde gerçekleştirilen kazılarda on farklı kent katmanı ve elliden fazla yapı evresi tespit edilmiştir.Bunlar;

Troia I-III.....Kıyısal Troia Kültürü (MÖ.3000-2100)
Troia IV-V.....Anadolu Karakterli Troia Kültürü (MÖ.2100-1700)
Troia VI-VII..Yüksek Troia Kültürü (MÖ.1700-1100
Troia VIII.....Grek Yerleşmesi (MÖ.700-85)
Troia IX........Roma Yerleşmesi (MÖ.85-MS.500)
Troia X.........Bizans yerleşmesi(MS.12-13.yüzyıllar arası)

Antik kenti daha önce gezmiş olduğumuzdan bu kez girmedik. Ziyaretçiler için ahşap yürüyüş parkurunun güzel düzenlenmiş olduğu, şehrin her evresinin numaralandırılarak ziyaretçilerin bilgilenmesinin sağlandığı Troia antik kentinden günümüze dört dörtlük gelmeyi başarmış bir yapı halen bulunmamaktadır.Burada esas olan buranın ruhunu hissetmek ve bu topraklarda gerçekleşen savaşları anlamaktır. Bunun için de gezmeden önce kentin tarihini,Anadolu'nun en eski topluluğu sayılan Luvi'leri iyice okumanızı tavsiye ederim.Yoksa "yani,bu taşları görmek için de 25 TL. verilir mi?" diyen çoğu kişinin yaptığı gibi sadece tahta at ile resim çektirip geri dönersiniz.Giriş için Müze kart gereken ya da 25 TL. giriş ücreti alınan ve yazın her gün 09-19,kışın 08-17 saatleri arasında ziyarete açık olan ören yerinde otopark için de ayrıca 10 TL. ödemek gerekmektedir.









Troia Ören Yeri girişi









Ören Yeri girişinde yer alan ve Kültür Bakanlığı tarafından 1975 yılında Mimar Kadir İzzet Senemoğlu'na yaptırılmış efsanevi tahta at

Troia Müzesi




Troia Antik Kenti girişinde yer alan ve inşasına 2013 yılında başlanmış olan Troia Müzesi tamamlandığında içinde iki bin civarında eserin sergileneceği üç bin metrekarelik sergi salonu ile 11.200 metrekare kapalı inşaat alanına sahip olacaktır.Biz gördüğümüzde çevre düzenleme çalışmaları yapılan müzenin 2018 bitmeden açılması planlanmaktadır.









Antep fıstıklı peynir helvası



Ören Yeri sonrası İzmir'e doğru üç yüz kilometrelik dönüş yoluna geçtik. Tabii buraya kadar gelip Ezine'nin meşhur peynirleri ve peynir helvasının tadına bakmadan geçmek olmaz diyerek her zaman uğradığım Yükseloğulları Peynircilik'te kısa bir mola verdim.Sonrasında dört saatlik bir yolculukla İzmir'imize kavuşarak bu keyifli geziyi noktaladık.
Her ne kadar sürç-i lisan ettiysek affola diyor ve yazımı okumak için gösterdiğiniz sabır için şimdiden teşekkür ediyorum.

bayar28' Alıntı:

guzel bır Bozcaada belgeselı hazırlamıssınız tsk ederız...

Genişletmek için tıkla ...

Sayın Bayar,beğeniniz için teşekkür ederim.