Ridvan Filiz
Ana Kamp
[attachment=1]
Beaufort göstergesi Francis Beaufort (1774-1857) un buluşu değildir. Daha önceleri Tycho Brahe'nın rüzgarları katagorize etme çalışmaları olduğu bilinmektedir. Mühendis John Smeaton rüzgar kuvvetlerini, onların değirmen kanatları üzerindeki etkileriyle karakterize etmiştir. 1759 yılında yayınlanan göstergesinde 11 rüzgar kuvveti göstermiştir. Bu göstergeye rüzgarsız sakin havayı almamıştır. Ayrıca bu gösterge de her kuvvetin çevreye verdikleri zararları ve rüzgar hızlarını belirtmiştir.
Beaufort'un aktıif denizcilik hayatında olduğu yıllarda hem ticari hemde savaş gemilerinin seyir defterleri, uygun rüzgar şartlarının bulunabilmesi amacyla limana dönüşlerinde incelenir ve kayıtları tutulurdu. Ancak o zamanlar çokça kullanılan "orta kuvvette bir rüzgar" tanımının tasnifini yapmak çok zordu. Aslında problemin özü gemilerin rüzgarla hareket etmelerinde yatıyordu. Gemiden seyir halindeyken rüzgarı doğru olarak ölçmek mümkün değildi. O nedenle bir çok araştırmacılar, rüzgarları çevrelerine yaptıkları etkilere göre karakterize etmeye çalışıyorlardı.
„East India Company“ nin o zamanki „ hidrografı ve 1795 den itibaren İngiliz donanmasının birinci hidrografı Alexander Dalrymple, Smeatoton'un göstergesini denizcilikte kullanarak tanıtmıştı. Dalrymple nin kullandığı göstergede 12 rüzgar kuvveti vardı. 1779 yılında kaptanların seyir defterlerinde kullanılması için bu gösterge yayınlanmış ve daha sonra 1790 yılında da bu gösterge Practical Navigation kitabına alınmıştı.
Beaufor büyük bir ihtimalle Dalrymple nin göstergesini 1779 yılı yayınından tanıyordu. Beaufort tüm hayatı boyunca günlük tutmuş ve günlüklerinde hava durumlarını not etmişti. Bu günlüklerde rüzgarların kuvvetine göre yelkenlerin pozisyon ve şekilleri detaylı olarak belirtilmişti.
1829 yılında Ingiliz donanma Hıdrografı olduğunda, yıllarca üzerinde çalıştıği ve daha detaylı bir hale getirdiği rüzgar göstergesini her ilgi duyana dagıtmaya başladı. 1832 yılında bu gösterge Donanmanın Nautical Magazine inde yayınlandı. 1838 tarihinde de donanma, verdiği bir emirle bundan böyle sadece bu göstergenin kullanılmasını istedi. Ancak bu göstergeye o zamanlar daha bir isim verilmemişti. Sadece ilişikteki gösterge diye anılıyordu. Hatta Beaufortun ölümü dolayısıyla yapılan yayınların hiç birinde Beaufort göstergesinden söz edilmiyordu.
İlk defa 1906 yılında İngiliz Meteoroloji kurumu bu göstergenin bir versiyonunu Beaufort göstergesi olarak kullanmaya başladı.
1835 yılında da bu gösterge, Brükselde yapılan birinci uluslararası Meteoroloji konferansinda Dünya çapında geçerli Beaufort rüzgar göstergesi olarak kabul edildi.
Beaufort göstergesi Francis Beaufort (1774-1857) un buluşu değildir. Daha önceleri Tycho Brahe'nın rüzgarları katagorize etme çalışmaları olduğu bilinmektedir. Mühendis John Smeaton rüzgar kuvvetlerini, onların değirmen kanatları üzerindeki etkileriyle karakterize etmiştir. 1759 yılında yayınlanan göstergesinde 11 rüzgar kuvveti göstermiştir. Bu göstergeye rüzgarsız sakin havayı almamıştır. Ayrıca bu gösterge de her kuvvetin çevreye verdikleri zararları ve rüzgar hızlarını belirtmiştir.
Beaufort'un aktıif denizcilik hayatında olduğu yıllarda hem ticari hemde savaş gemilerinin seyir defterleri, uygun rüzgar şartlarının bulunabilmesi amacyla limana dönüşlerinde incelenir ve kayıtları tutulurdu. Ancak o zamanlar çokça kullanılan "orta kuvvette bir rüzgar" tanımının tasnifini yapmak çok zordu. Aslında problemin özü gemilerin rüzgarla hareket etmelerinde yatıyordu. Gemiden seyir halindeyken rüzgarı doğru olarak ölçmek mümkün değildi. O nedenle bir çok araştırmacılar, rüzgarları çevrelerine yaptıkları etkilere göre karakterize etmeye çalışıyorlardı.
„East India Company“ nin o zamanki „ hidrografı ve 1795 den itibaren İngiliz donanmasının birinci hidrografı Alexander Dalrymple, Smeatoton'un göstergesini denizcilikte kullanarak tanıtmıştı. Dalrymple nin kullandığı göstergede 12 rüzgar kuvveti vardı. 1779 yılında kaptanların seyir defterlerinde kullanılması için bu gösterge yayınlanmış ve daha sonra 1790 yılında da bu gösterge Practical Navigation kitabına alınmıştı.
Beaufor büyük bir ihtimalle Dalrymple nin göstergesini 1779 yılı yayınından tanıyordu. Beaufort tüm hayatı boyunca günlük tutmuş ve günlüklerinde hava durumlarını not etmişti. Bu günlüklerde rüzgarların kuvvetine göre yelkenlerin pozisyon ve şekilleri detaylı olarak belirtilmişti.
1829 yılında Ingiliz donanma Hıdrografı olduğunda, yıllarca üzerinde çalıştıği ve daha detaylı bir hale getirdiği rüzgar göstergesini her ilgi duyana dagıtmaya başladı. 1832 yılında bu gösterge Donanmanın Nautical Magazine inde yayınlandı. 1838 tarihinde de donanma, verdiği bir emirle bundan böyle sadece bu göstergenin kullanılmasını istedi. Ancak bu göstergeye o zamanlar daha bir isim verilmemişti. Sadece ilişikteki gösterge diye anılıyordu. Hatta Beaufortun ölümü dolayısıyla yapılan yayınların hiç birinde Beaufort göstergesinden söz edilmiyordu.
İlk defa 1906 yılında İngiliz Meteoroloji kurumu bu göstergenin bir versiyonunu Beaufort göstergesi olarak kullanmaya başladı.
1835 yılında da bu gösterge, Brükselde yapılan birinci uluslararası Meteoroloji konferansinda Dünya çapında geçerli Beaufort rüzgar göstergesi olarak kabul edildi.
